งานฝังประดับแบบคอสมาติ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
งานฝังประดับแบบคอสมาติ
Cosmatesque / Opus alexandrinum

“งานฝังประดับแบบคอสมาติ” ที่วัดซานตามาเรียอัสซันตา, ลูญาโนอินเทเวรินา, อิตาลี
ลายคอสมาติที่ใช้กันทั่วไปบนพื้นที่มหาวิหารแทร์ราชินา

งานฝังประดับแบบคอสมาติ หรือ ลายคอสมาติ หรือ งานฝังประดับอเล็กซานดรินัม (อังกฤษ: Cosmatesque หรือ opus alexandrinum) เป็นลักษณะงานโมเสก[1]บนพื้นที่เป็นลวดลายเรขาคณิตที่นิยมทำกันในยุคกลางในอิตาลี โดยเฉพาะในกรุงโรมและปริมณฑล ชื่อของลักษณะลวดลายมาจากชื่อ “คอสมาติ” ซึ่งเป็นตระกูลช่างหัตถกรรมหินอ่อนชั้นนำของกรุงโรมผู้สร้างงานในลักษณะดังกล่าว ลักษณะลวดลายเผยแพร่ไปทั่วยุโรปในการใช้ตกแต่งคริสต์ศาสนสถานระดับสูง เช่นในการตกแต่งแท่นบูชาเอกในแอบบีเวสต์มินสเตอร์ เป็นต้นที่ตกแต่งพื้นหินอ่อนเป็นลายคอสมาติ

งานฝังประดับแบบอเล็กซานดรินัม[แก้]

“งานฝังประดับแบบคอสมาติ” เรียกอีกชื่อหนึ่งว่า “งานฝังประดับอเล็กซานดรินัม”[2] ความหมายของคำนี้และความแตกต่างจาก “งานฝังประดับวัสดุ” ก็มีความแตกต่างกันอยู่บ้าง บ้างก็กล่าวว่า “งานฝังประดับอเล็กซานดรินัม” เป็นงานที่จำกัดอยู่กับการออกแบบงานขนาดใหญ่ โดยเฉพาะในการตกแต่งพื้น โดยใช้การแกะลายชิลลอช (Guilloché) สีขาวแต่งเป็นโค้งกลมและแถบเป็นสีที่ประดับด้วยหินอ่อนที่ตัดเป็นชิ้นเล็กๆ[3] แต่บ้างก็รวมลวดลายเรขาคณิตต่างๆ เข้าไปด้วย ที่รวมทั้งการใช้วัสดุชิ้นใหญ่ด้วย เช่นที่ใช้ในการตกแต่งพื้นที่มหาวิหารสโปเลตโต และ “งานฝังประดับวัสดุ” จะรวมทั้งการประดับที่เป็นรูปลักษณ์โดยใช้กรรมวิธีเดียวกัน

ฉะนั้นงานฝังประดับอเล็กซานดรินัมจึงเป็นประเภทของงานฝังประดับวัสดุแต่ใช้สีน้อยกว่า เช่นใช้แต่เพียงสีขาวดำ หรือสีเขียวเข้มบนพื้นหลังสีแดง หรือ กลับกัน คำนี้ใช้ในความหมายเฉพาะที่หมายถึงโมเสกที่เป็นลวยลายเรขาคณิตที่จะเป็นงานที่ประกอบกับแผ่นหินอ่อนชิ้นใหญ่ ที่ใช้สร้างเป็นพื้นคริสต์ศาสนสถานโรมันในยุคกลางกันมาก หรือแม้แต่ต่อมาในสมัยยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา ตัวอย่างเช่นพื้นในชาเปลซิสติน และในห้องเซนยาทูรา งานคอสมาติที่มักจะเกี่ยวพันกับพื้นของงานฝังประดับอเล็กซานดรินัมเป็นงานที่มาจากชื่อของตระกูลคอสมาติที่มีชื่อเสียงเกี่ยวกับการสร้างงานโมเสกที่รุ่งเรืองอยู่ในกรุงโรมระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 12 จนถึงคริสต์ศตวรรษที่ 13 ลักษณะที่เป็นเอกลักษณ์ของงานคอสมาติคือเป็นการฝังประดับที่ใช้ทั้งแก้วและหินอ่อนรวมกัน การฝังประดับบางครั้งก็จะทำบนบัวปิดแนววงกบของประตู, บนแถบประดับชายคาของระเบียงคด, ลายร่องขลุ่ยของคอลัมน์ และ อนุสรณ์ผู้ตาย นอกจากนั้นก็ยังใช้ในการล้อมกรอบหินเนื้อดอก หรือหินอ่อนอื่นๆ บนแท่นเทศน์, อาสนะ, ฉาก และอื่นๆ หรือบางครั้งตัวงานเองก็อาจจะใช้เป็นฉากก็ได้ สีที่ใช้ก็จะเป็นสีสรรค์ที่สดใส — ชิ้นทองเทสเซรา (Tessera) จะนิยมใช้กันมากโดยเฉพาะในโรม แต่ก็มีที่ใช้ที่อื่นด้วยเช่นที่ชาเปลพาลาทินาที่พาแลร์โม แต่ความเกี่ยวข้องกันกับศิลปะทางตอนใต้ของซิซิลียังไม่เป็นที่ทราบอย่างแน่นอน[4]

ระเบียงภาพ[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. "ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-07-15. สืบค้นเมื่อ 2010-05-28.
  2. Ayuela, Paloma Pajares (April 1, 2002). Cosmatesque Ornament. W. W. Norton & Company. ISBN 0-393-73037-9. Page 30.
  3. Fawcett, Jane, Historic floors: their history and conservation, Butterworth-Heinemann, 1998, ISBN 0750627654, 9780750627658, Google books
  4. excerpted from A dictionary of architecture and building, biographical, historical, and descriptive by Russell Sturgis (1836-1909), published 1901 and out of copyright [1]

ดูเพิ่ม[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ งานฝังประดับแบบคอสมาติ