ฆูลิโอ เซซาร์ ชาเบซ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก คูลีโอ เซซาร์ ชาเบซ)
ฆูลิโอ เซซาร์ ชาเบซ
ชื่อจริงฆูลิโอ เซซาร์ ชาเบซ กอนซาเลซ
ฉายาเพชฌฆาตหน้าหยก
J.C.Superstar
Mr. KO
El César del Boxeo ("The Caesar of Boxing")
El Gran Campeón Mexicano ("The Great Mexican Champion")
El León de Culiacán ("The Lion of Culiacán")
รุ่นแบนตัมเวท
เฟเธอร์เวท
ซูเปอร์เฟเธอร์เวท
ไลท์เวท
ซูเปอร์ไลท์เวท
เวลเตอร์เวท
ซูเปอร์เวลเตอร์เวท
ส่วนสูง171 เซนติเมตร
เกิด12 กรกฎาคม พ.ศ. 2505 (61 ปี)
เม็กซิโก ซิวดัดโอเบรฆอน รัฐโซโนรา
ชกทั้งหมด116
ชนะ108
ชนะน็อก87
แพ้6
เสมอ2[1]

ฆูลิโอ เซซาร์ ชาเบซ กอนซาเลซ (สเปน: Julio César Chávez González) นักมวยสากลชาวเม็กซิโกอดีตแชมป์โลก 3 รุ่น ขวัญใจชาวเม็กซิโก เช่นเดียวกันกับ โรเบร์โต ดูรัน นักมวยสากลที่เป็นขวัญใจของชาวปานามา

ประวัติ[แก้]

ชาเบซ เริ่มชกมวยสากลในปี พ.ศ. 2523 ชนะรวดถึง 43 ครั้ง ก่อนจะได้ชิงแชมป์โลกครั้งแรกของสภามวยโลก (WBC) ในรุ่นจูเนียร์ไลท์เวท เมื่อปี พ.ศ. 2527 และสามารถชนะทีเคโอ​ยก 8 มาริโอ มาร์ติเนซ นักมวยชาวเม็กซิกันด้วยกัน ครองแชมป์ที่ว่างอยู่ และป้องกันแชมป์ได้ 10 ครั้ง จากนั้นจึงเลื่อนรุ่นไปชกในรุ่นไลท์เวทเพื่อ ชิงแชมป์โลกของสมาคมมวยโลก (WBA) กับ เอ็ดวิน โรซารีโอ นักมวยชาวปวยร์โตรีโก เมื่อปี พ.ศ. 2530 ซึ่งชาเบซสามารถชนะทีเคโอ​โรซาริโอได้อย่างสวยงามในยกที่ 11 จากนั้นจึงเดิมพันตำแหน่งแชมป์โลกต่างสถาบันในรุ่นนี้กับแชมป์โลก WBC กับ โฆเซ ลุยส์ รามิเรซ นักมวยชาวเม็กซิกันด้วยกัน ในปี พ.ศ. 2531 ที่ลาสเวกัส ผลการชกทั้งคู่เกิดอุบัติเหตุหัวชนกันไม่สามารถชกต่อกันได้ จึงรวมคะแนน ฆูลิโอ เซซาร์ ชาเบซ เป็นฝ่ายชนะคะแนนโดยเทคนิคไป

หลังจากครั้งนี้แล้ว ชาเบซได้สละตำแหน่ง ขึ้นไปชิงแชมป์โลกสภามวยโลก (WBC) ในรุ่นที่ใหญ่กว่าคือ จูเนียร์เวลเตอร์เวท กับโรเจอร์ เมย์เวทเธอร์ นักมวยชาวอเมริกัน ในปี ค.ศ. 1989 ซึ่งชาเบซก็สามารถชนะทีเคโอ​เมย์เวทเธอร์ได้ในยกที่ 10 คว้าแชมป์โลกในรุ่นที่ 3 มาครองได้สำเร็จ ชาเบซป้องกันตำแหน่งแชมป์ในรุ่นนี้ไว้ได้ถึง 12 ครั้งด้วยกัน และรวบแชมป์โลกของสหพันธ์มวยนานาชาติ (IBF) มาครองอีกตำแหน่งหนึ่ง เมื่อชนะทีเคโอ​ เมลดริก เทย์เลอร์ นักมวยชาวอเมริกัน ได้ในยกที่ 12 แต่ก็สละตำแหน่งแชมป์ของ IBF ไปหลังจากป้องกันตำแหน่งไว้ได้ 2 ครั้ง จากนั้นชาเบซถึงเลื่อนรุ่นขึ้นไปชกชิงแชมป์โลกสภามวยโลก (WBC) ในรุ่นเวลเตอร์เวท โดยไม่ได้สละแชมป์ซูเปอร์ไลท์เวท กับเพอร์เนล วิเทเกอร์ นักมวยชาวอเมริกัน ในปี ค.ศ. 1993 ซึ่งผลการชกออกมาเสมอกัน แบบที่วิเทเกอร์น่าจะเป็นฝ่ายชนะมากกว่า จากนั้นชาเบซจึงกลับมาชกในรุ่นเดิม

ชาเบซแพ้ครั้งแรก อย่างไม่มีใครคาดคิด ในปี ค.ศ. 1994 ในการป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 13 เมื่อแพ้ต่อแฟรงกี เรนดอลล์ นักมวยโนเนมชาวอเมริกัน ด้วยคะแนนขาดลอย โดยที่ชาเบซถูกนับในยกที่ 11 ด้วย อีก 4 เดือนต่อมา ชาเบซจึงได้มีโอกาสแก้มืออีกครั้ง และกลับมาเป็นแชมป์อีกครั้ง เมื่อทั้งคู่เกิดหัวชนกัน ชาเบซแตกที่เหนือคิ้วขวา ไม่สามารถชกต่อไปได้ ผลรวมคะแนน 8 ยกที่ผ่านมา ชาเบซชนะคะแนนโดยเทคนิค​ไปแบบไม่เอกฉันท์ ชาเบซ ชกป้องกันตำแหน่งแชมป์ในครั้งที่ 2 นี้ไว้ได้อีก 4 ครั้ง ก่อนจะเปิดศึกกับยอดมวยรุ่นน้องที่แรงขึ้นมา คือ ออสการ์ เดอ ลา โฮยา ในปี ค.ศ. 1996 และเดอ ลา โฮยา ก็เป็นฝ่ายชนะทีเคโอ​ไปไนยกที่ 4 เท่านั้น เมื่อชาเบซเกิดแผลแตกฉกรรจ์ ไม่สามารถชกต่อไปได้ ต่อมาในปี ค.ศ. 1998 เมื่อ เดอ ลา โฮยา สละแชมป์ไป ชาเบซจึงได้มีโอกาสชิงแชมป์อีกครั้งกับมิเกล อังเฆล กอนซาเลซ นักมวยรุ่นน้องชาวเม็กซิโก ที่ก้าวขึ้นมาทาบรัศมี ที่สนามปลาซา เด โตโรส สนามสู้วัวกระทิงที่ใหญ่ที่สุดในโลก ในกรุงเม็กซิโกซิตี ผลการชกทั้งคู่ออกมาเสมอกันไปแบบที่ชาเบซน่าจะชนะคะแนนมากกว่า

ชาเบซยังคงชกต่อไป และได้มีโอกาสพบกับ ออสการ์ เดอ ลา โฮยา อีกครั้ง ในกลางปี ผลการชกออกมาในแบเดิอมอีก คือ ชาเบซแตกเป็นแผลฉกรรจ์ ไม่สามารถชกต่อไปได้ เป็นฝ่ายแพ้อาร์ทีดีในยกที่ 8 ชาเบซก็ยังคงชกต่อไป โดยหวังจะกลับมาเป็นแชมป์โลกในรุ่นซูเปอร์ไลท์เวทนี้อีกครั้งให้ได้ แต่ก็ไม่ประสบความสำเร็จ เมื่อเป็นฝ่ายแพ้ทีเคโอ​ไปในยกที่ 6 ต่อ คอสท์ยา ซู นักมวยชาวออสเตรเลียที่โอนสัญชาติมาจากรัสเซีย แชมป์โลกคนใหม่ ในปี ค.ศ. 2001 จากนั้นชาเบซจึงชกต่อไปอีก 3 - 4 ครั้ง และก็ได้ประกาศแขวนนวมไป

ฆูลิโอ เซซาร์ ชาเบซ จัดได้ว่าเป็นยอดมวยคนหนึ่งของโลก มีสถิติการชกที่น่าทึ่ง มีหมัดตัดลำตัวที่หนักหน่วง รุนแรง เมื่อไมก์ ไทสัน ถูกตัดสินโทษจำคุกนานถึง 5 ปี ไฮไลท์ของวงการมวยโลกมุ่งมาที่รุ่นเล็กค่อนกลาง โดยมีชาเบซเป็นจุดสนใจ ชาเบซเป็นขวัญใจของชาวเม็กซิโกทั้งประเทศ จนอาจเรียกได้ว่าเป็น "ตำนานที่ยังมีลมหายใจอยู่" แฟนมวยชาวไทยให้ฉายาว่า "เพชฌฆาตหน้าหยก" เนื่องจากเป็นนักมวยที่หน้าตาดีคนหนึ่ง ในขณะที่แฟนมวยชาวอเมริกันเรียกว่า "J.C.Superstar"

ปัจจุบันนี้ ชาเบซมีลูกชายคนหนึ่งที่ชกมวยตามแบบพ่อ คือ ฆูลิโอ เซซาร์ ชาเบซ ยูนิโอร์ ซึ่งเป็นอดีตแชมป์โลก WBC ในรุ่นมิดเดิลเวท[2]

เกียรติประวัติ[แก้]

  • แชมป์โลก WBC รุ่นจูเนียร์ไลท์เวท
  • แชมป์โลก WBA รุ่นไลท์เวท
    • ชิง , 21 พฤศจิกายน​ 2530 ชนะทีเคโอ เอ็ดวิน โรซาริโอ (ธงของปวยร์โตรีโก ปวยร์โตรีโก) ยก 11 ที่ โรงแรมเวสท์เกตลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา​ สหรัฐ
    • ป้องกันครั้งที่ 1 , 16 เมษายน​ 2531 ชนะทีเคโอ โรโดลโฟ อากิลาร์ (ธงของประเทศปานามา ปานามา) ยก 6 ที่ โรงแรมเวสท์เกตลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
    • ป้องกันครั้งที่ 2 และชิงแชมป์โลก WBC และเดอะริงในรุ่นเดียวกัน (ที่ว่าง)​ , 29 ตุลาคม​ 2531 ชนะคะแนนโดยเทคนิค โฆเซ ลุยส์ รามิเรซ (ธงของประเทศเม็กซิโก เม็กซิโก) ยก 11 ที่ โรงแรมเวสท์เกตลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา​ สหรัฐ
  • แชมป์โลก WBC รุ่นจูเนียร์เวลเตอร์เวท
    • ชิง , 13 พฤษภาคม​ 2532 ชนะอาร์ทีดี โรเจอร์ เมย์เวทเธอร์ ( สหรัฐ) ยก 10 ที่ เดอะฟอรัม อิงเกิลวูด รัฐแคลิฟอร์เนีย​ สหรัฐ
    • ป้องกันครั้งที่ 1 , 18 พฤศจิกายน​ 2532 ชนะอาร์ทีดี แซมมี ฟูเอนเตส (ธงของปวยร์โตรีโก ปวยร์โตรีโก) ยก 10 ที่ เซซาร์พาเลซ ลาสเวกัส รัฐเนวาดา​ สหรัฐ
    • ป้องกันครั้งที่ 2 , 16 ธันวาคม​ 2532 ชนะทีเคโอ อัลเบร์โต เด ลัส เมร์เซเดส โกร์เตส (ธงของประเทศอาร์เจนตินา อาร์เจนตินา) ยก 3 ที่ ปาลาซิโอ เด โลส เดโปร์เตส เม็กซิโกซิตี​ ประเทศเม็กซิโก
    • ป้องกันครั้งที่ 3 และชิงแชมป์โลก IBF ในรุ่นเดียวกัน , 17 มีนาคม 2533 ชนะทีเคโอ เมลดริก เทย์เลอร์ ( สหรัฐ) ยก 12 ที่ โรงแรมเวสท์เกตลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา​ สหรัฐ
    • ป้องกันครั้งที่ 4 , 8 ธันวาคม​ 2533 ชนะทีเคโอ อัน คยุง-ด็อก (ธงของประเทศเกาหลีใต้ เกาหลีใต้) ยก 3 ที่ บอร์ดวอล์กฮอล แอตแลนติกซิตี รัฐนิวเจอร์ซีย์ สหรัฐ
    • ป้องกันครั้งที่ 5 , 18 มีนาคม 2534 ชนะทีเคโอ จอห์น ดัปเปิลซิส ( สหรัฐ) ยก 4 ที่ โรงแรมเดอะมิเรจ ลาสเวกัส รัฐเนวาดา​ สหรัฐ (ต่อมาชาเบซสละแชมป์ IBF)​
    • ป้องกันครั้งที่ 6 , 14 กันยายน​ 2534 ชนะคะแนน ลอนนี สมิธ ( สหรัฐ) ที่ โรงแรมเดอะมิเรจ ลาสเวกัส รัฐเนวาดา​ สหรัฐ
    • ป้องกันครั้งที่ 7 , 10 เมษายน​ 2535 ชนะทีเคโอ อังเฆล เอร์นันเดซ (ธงของปวยร์โตรีโก ปวยร์โตรีโก) ยก 5 ที่ โตเรโอ กัวโตร เด กามิโนส เม็กซิโกซิตี ประเทศเม็กซิโก
    • ป้องกันครั้งที่ 8 , 1 สิงหาคม​ 2535 ชนะทีเคโอ แฟรงกี มิทเชลล์ ( สหรัฐ) ยก 4 ที่ โรงแรมเวสท์เกตลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา​ สหรัฐ
    • ป้องกันครั้งที่ 9 , 12 กันยายน​ 2535 ชนะคะแนน เอกตอร์ กามาโช (ธงของปวยร์โตรีโก ปวยร์โตรีโก) ที่ โธมัสแอนด์แม็กเซนเตอร์ ลาสเวกัส รัฐเนวาดา​ สหรัฐ
    • ป้องกันครั้งที่ 10 , 20 กุมภาพันธ์​ 2536 ชนะทีเคโอ เกรก โฮเกน ( สหรัฐ) ยก 5 ที่ อัซเตกา เม็กซิโกซิตี ประเทศเม็กซิโก
    • ป้องกันครั้งที่ 11 , 8 พฤษภาคม​ 2536 ชนะทีเคโอ เทอร์เรนซ์ อาลี (ธงของประเทศกายอานา กายอานา) ยก 6 ที่ โธมัสแอนด์แม็กเซนเตอร์ ลาสเวกัส รัฐเนวาดา​ สหรัฐ
    • ป้องกันครั้งที่ 12 , 18 ธันวาคม​ 2536 ชนะทีเคโอ แอนดี โฮลลีแกน ( สหราชอาณาจักร) ยก 5 ที่ เอสตาดิโอกัวเตม็อก ปวยบลา รัฐปวยบลา ประเทศ​เม็กซิโก
    • เสียแชมป์ , 29 มกราคม​ 2537 แพ้คะแนน แฟรงกี แรนดอล ( สหรัฐ) ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา​ สหรัฐ
  • แชมป์โลก WBC รุ่นจูเนียร์เวลเตอร์เวท (สมัยที่ 2)​
    • ชิง , 7 พฤษภาคม​ 2537 ชนะคะแนนโดยเทคนิค แฟรงกี แรนดอล ( สหรัฐ) ยก 8 ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา​ สหรัฐ
    • ป้องกันครั้งที่ 1 , 17 กันยายน 2537 ชนะทีเคโอ​ เมลดริก เทย์เลอร์ ( สหรัฐ) ยก 8 ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา​ สหรัฐ
    • ป้องกันครั้งที่ 2 , 10 ธันวาคม 2537 ชนะทีเคโอ โทนี โลเปซ ( สหรัฐ) ยก 10 ที่ สนามเบสบอลมอนเตร์เรย์ มอนเตร์เรย์ รัฐนวยโบเลออน​ ประเทศเม็กซิโก
    • ป้องกันครั้งที่ 3 , 8 เมษายน 2538 ชนะคะแนน จิโอวันนี ปารีซี (ธงของประเทศอิตาลี อิตาลี) ที่ เซซาร์พาเลซ ลาสเวกัส รัฐเนวาดา​ สหรัฐ
    • ป้องกันครั้งที่ 4 , 16 กันยายน 2538 ชนะคะแนน เดวิด กานาอู (ธงของประเทศเคนยา เคนยา) ที่ โรงแรมเดอะมิเรจ ลาสเวกัส รัฐเนวาดา​ สหรัฐ
    • เสียแชมป์ , 7 มิถุนายน​ 2539 แพ้ทีเคโอ ออสการ์ เดอ ลา โฮยา ( สหรัฐ) ยก 4 ที่ เซซาร์พาเลซ ลาสเวกัส รัฐเนวาดา​ สหรัฐ
  • เคยชิงแชมป์ต่อไปนี้แต่ไม่สำเร็จ
    • ชิงแชมป์โลก WBC รุ่นเวลเตอร์เวท , 10 กันยายน 2536 เสมอ เพอร์เนล วิเทเกอร์ ( สหรัฐ)​ ที่ แอลาโมโดม แซนแอนโทนีโอรัฐเท็กซัส สหรัฐ
    • ชิงแชมป์โลก WBC รุ่นจูเนียร์เวลเตอร์เวท , 7 มีนาคม 2541 เสมอ มิเกล อังเฆล กอนซาเลซ​ (ธงของประเทศเม็กซิโก เม็กซิโก)​ ที่ ปลาซา เด โตโรส เม็กซิโก ซิตี ประเทศเม็กซิโก
    • ชิงแชมป์โลก WBC รุ่นเวลเตอร์เวท , 18 กันยายน 2541 แพ้อาร์ทีดี ออสการ์ เดอ ลา โฮยา ( สหรัฐ)​ ยก 8 ที่ โธมัสแอนด์แม็กเซนเตอร์ ลาสเวกัส​ รัฐเนวาดา สหรัฐ
    • ชิงแชมป์โลก WBC รุ่นซูเปอร์ไลท์เวท , 29 กรกฎาคม 2543 แพ้ทีเคโอ คอสท์ยา ซู (ธงของประเทศออสเตรเลีย ออสเตรเลีย)​ ยก 6 ที่ คอลิเซียมรำลึกทหารผ่านศึกแอริโซนา ฟีนิกซ์รัฐแอริโซนา สหรัฐ

อ้างอิง[แก้]

  1. สถิติการชก
  2. [https://web.archive.org/web/20110609050934/http://sport.mthai.com/world-sport/35453.html เก็บถาวร 2011-06-09 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน เดินตามรอยพ่อ!ชาเวซ จูเนียร์ ได้แชมป์WBC จากเอ็มไทย]

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]