ข้ามไปเนื้อหา

คิม คย็อง-ฮี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
สำหรับนักวอลเลย์บอลชาวเกาหลีใต้ ดูที่ คิม กย็อง-ฮี (นักวอลเลย์บอล)
ในบทความนี้นามสกุลคือ คิม
พลเอก

คิม คย็อง-ฮี
김경희
เกิด (1946-05-30) 30 พฤษภาคม ค.ศ. 1946 (79 ปี)
เปียงยาง เกาหลีเหนือ
การศึกษา
สำนักงานเลขาธิการฝ่ายองค์การพรรคแรงงานเกาหลี; นายพลกองทัพประชาชนเกาหลี
พรรคการเมืองพรรคแรงงานเกาหลี
คู่สมรสชัง ซ็อง-แท็ก (สมรส 1972; เสียชีวิต 2013)
บุตร
  • ชัง กึม-ซ็อง (1977–2006)
บุพการี
ชื่อเกาหลี
โชซ็อนกึล
김경희
ฮันจา
金慶喜[1]/金敬姬[2]
อาร์อาร์Gim Gyeonghui
เอ็มอาร์Kim Kyŏnghŭi

คิม คย็อง-ฮี (เกาหลี: 김경희; เกิด 30 พฤษภาคม ค.ศ. 1946) เป็นอาของคิม จ็อง-อึน ผู้นำเกาหลีเหนือคนปัจจุบัน เธอเป็นบุตรีของคิม อิล-ซ็อง ผู้ก่อตั้งประเทศเกาหลีเหนือและเป็นน้องสาวของคิม จ็อง-อิล ผู้นำผู้ล่วงลับ ปัจจุบันเธอดำรงตำแหน่งเลขาธิการฝ่ายองค์การของพรรคแรงงานเกาหลี ในฐานะสมาชิกคนสำคัญในกลุ่มคนสนิทและที่ปรึกษาที่ไว้ใจของคิม จ็อง-อิล เธอเคยเป็นผู้อำนวยการกรมอุตสาหกรรมเบาของพรรคแรงงานเกาหลีตั้งแต่ ค.ศ. 1988 ถึง 2012 เธอแต่งงานกับชัง ซ็อง-แท็ก ซึ่งถูกประหารชีวิตเมื่อธันวาคม ค.ศ. 2013 ในเปียงยาง หลังถูกตั้งข้อหากบฏและทุจริต[3]

ชีวิตช่วงต้น

[แก้]
ภาพเหมือนของคิม คย็อง-ฮีกับคิม จ็อง-ซุก มารดา, คิม อิล-ซ็อง บิดา และคิม จ็อง-อิล พี่ชาย

คิมเกิดในเปียงยางเมื่อ 30 พฤษภาคม ค.ศ. 1946 โดยมีคิม อิล-ซ็องและคิม จ็อง-ซุกเป็นบิดามารดา มารดาของเธอเสียชีวิตเมื่อเธออายุได้สี่ขวบ หลังบิดาของเธอแต่งงานใหม่ เธอได้รับการเลี้ยงดูจากผู้ดูแลหลายคนและอยู่ห่างจากครอบครัว[4]

หลังใช้เวลาช่วงสั้น ๆ ในมณฑลจี๋หลิน ประเทศจีน เนื่องจากสงครามเกาหลี คิมก็กลับมายังเปียงยางพร้อมกับคิม จ็อง-อิล พี่ชายของเธอ เธอเข้าศึกษาที่มหาวิทยาลัยคิม อิล-ซ็องใน ค.ศ. 1963 โดยเรียนวิชาเศรษฐศาสตร์การเมือง คิมเข้าเรียนที่โรงเรียนพรรคชั้นสูงคิม อิล-ซ็องใน ค.ศ. 1966 และไปศึกษาต่อที่ มหาวิทยาลัยมอสโกใน ค.ศ. 1968[5]

การงาน

[แก้]

เส้นทางอาชีพการเมืองของคิมเริ่มต้นขึ้นใน ค.ศ. 1971 ด้วยตำแหน่งในสหภาพสตรีประชาธิปไตยเกาหลี และใน ค.ศ. 1975 เธอถูกย้ายไปดำรงตำแหน่งรองผู้อำนวยการกรมประสานงานระหว่างประเทศของพรรคแรงงานเกาหลี ก่อนจะได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นรองผู้อำนวยการหมายเลขหนึ่งใน ค.ศ. 1976 เป็นช่วงเวลาที่เกาหลีเหนือกำลังสถาปนาความสัมพันธ์ทางการทูตกับประเทศทุนนิยมหลายแห่ง เช่น ประเทศไทยและสิงคโปร์ รวมถึงองค์การสหประชาชาติ เธอดูแลการจัดวางบุคลากรทางทูตที่มีคุณสมบัติเหมาะสมในช่วงที่เธอดำรงตำแหน่งรองผู้อำนวยการกรมต่างประเทศ[5]

ใน ค.ศ. 1988 คิมได้รับเลื่อนตำแหน่งเป็นสมาชิกคณะกรรมาธิการกลางพรรคแรงงานเกาหลีและเป็นผู้อำนวยการกรมอุตสาหกรรมเบา ใน ค.ศ. 1999 เธอได้รับเลือกให้เป็นสมาชิกสมัชชาประชาชนสูงสุดเป็นครั้งแรก บทบาทของเธอมีความสำคัญอย่างยิ่งเนื่องจากเธอเป็นผู้นำกรมตรวจสอบนโยบายเศรษฐกิจ และจากนั้นก็กลับมาเป็นผู้นำกรมอุตสาหกรรมเบาอีกครั้งในช่วง "การเดินทัพอันแสนลำบาก" หลังอสัญกรรมของคิม อิล-ซ็อง[5]

พงศาวลีตระกูลคิม (เกาหลีเหนือ)
นา ฮย็อน-จิกคิม ซง-รย็อง
คุณนายอีคิม อึง-อู
อี โบ-อิกคิม โบ-ฮย็อน
คัง พัน-ซ็อกคิม ฮย็อง-จิกคิม ฮย็อง-กว็อน
คิม ซ็อง-แอคิม อิล-ซ็องคิม จ็อง-ซุกคิม ย็อง-จู
คิม พย็อง-อิลคิม จ็อง-อิลคิม คย็อง-ฮีคิม มัน-อิล

คิมหายไปจากความสนใจของสาธารณะใน ค.ศ. 2003 ช่วงเวลาเดียวกับที่ชัง ซ็อง-แท็กถูกกวาดล้างอย่างเห็นได้ชัดเช่นกัน[5] อย่างไรก็ตาม ขณะที่สามีเธอกลับมาปรากฏตัวพร้อมตำแหน่งสูงใน ค.ศ. 2007 แต่เธอกลับไม่ปรากฏตัวต่อสาธารณะจนกระทั่ง ค.ศ. 2009 โดยมีบทบาทโดดเด่นมากขึ้นเรื่อย ๆ ทั้งการร่วมเดินทางกับคิม จ็อง-อิลในการตรวจเยี่ยมหลายครั้งและเข้าร่วมกิจกรรมทางการ วันที่ 27 กันยายน ค.ศ. 2010 มีการประกาศว่าเธอได้รับแต่งตั้งให้เป็นนายพลในกองทัพประชาชนเกาหลี[6] ถือเป็นหญิงคนแรกในเกาหลีเหนือที่ได้รับยศทหารนี้[7] เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นพร้อมกับการเลื่อนตำแหน่งของคิม จ็อง-อึน หลานชายของเธอให้มียศเดียวกัน[8] หนึ่งวันต่อมา การประชุมพรรคแรงงานครั้งที่ 3 เลือกเธอให้เป็นสมาชิกกรมการเมือง ซึ่งเป็นองค์กรกลางของพรรค ต่อมาคิม คย็อง-ฮียังคงแสดงบทบาทเป็นสมาชิกคนสำคัญของผู้นำเกาหลีเหนือภายใต้การนำของคิม จ็อง-อึน คิมได้รับเลือกเป็นสมาชิกสำนักเลขาธิการพรรคแรงงานเกาหลีและเป็นบุคคลสำคัญของกรมองค์การและชี้นำพรรคแรงงานเกาหลี (แผนกพรรคสำคัญที่สุดที่นำโดยคิม ย็อง-จู ลุงของเธอจนถึง ค.ศ. 1974 และโดยคิม จ็อง-อิลเองตั้งแต่ ค.ศ. 1974 จนถึงแก่อสัญกรรม) ในการประชุมพรรคครั้งที่ 4 ในเดือนเมษายน ค.ศ. 2012[ต้องการอ้างอิง]

ตามแหล่งข่าวของเกาหลีใต้ คิมยังเคยทำงานเป็นผู้ช่วยส่วนตัวของคิม จ็อง-อิล[9] ตำแหน่งที่มีอิทธิพลของเธอในกลุ่มชนชั้นสูงของเกาหลีเหนือ (ซึ่งได้รับการยืนยันโดยเคนจิ ฟูจิโมโตะ) ทำให้เธอสามารถรักษาความสัมพันธ์อันใกล้ชิดกับประธานคิม ย็อง-นัม แห่งคณะผู้บริหารสูงสุดประจำสมัชชาประชาชนสูงสุด ชเว แท-บกและคิม กี-นัม เลขาธิการพรรคแรงงานเกาหลี และผู้อำนวยการคิม ยัง-ก็อน แห่งกรมแนวร่วมพรรคแรงงานเกาหลี[5] ตำแหน่งของเธอในฐานะหัวหน้ากรมอุตสาหกรรมเบาทำให้เธอมีบทบาทสำคัญในการกำหนดนโยบายเศรษฐกิจของเกาหลีเหนือขณะที่นโยบายกำลังเปลี่ยนทิศทางไปสู่การพัฒนาอุตสาหกรรมเบา[10]

ใน ค.ศ. 2010 คิมเปิดร้านแฮมเบอร์เกอร์แห่งแรกในเปียงยาง[11]

ชีวิตส่วนตัว

[แก้]

คิมพบกับชัง ซ็อง-แท็ก สามีในอนาคตของเธอ ขณะเธอกำลังศึกษาอยู่ที่มหาวิทยาลัยคิม อิล-ซ็อง เธอกับชังยังคงคบกันหลังเขาย้ายไปอยู่ที่ว็อนซัน ว่ากันว่าเป็นเพราะตระกูลคิมคัดค้านความสัมพันธ์ของพวกเขา ท้ายที่สุดทั้งสองก็แต่งงานกันใน ค.ศ. 1972

คิมและชังมีบุตรีหนึ่งคนชื่อชัง กึม-ซง (1977–2006) ซึ่งใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศในปารีสในฐานะนักศึกษาต่างชาติ เธอปฏิเสธคำสั่งให้กลับเปียงยางและจากนั้นก็มีรายงานว่าเธอฆ่าตัวตายในเดือนกันยายน ค.ศ. 2006 เนื่องจากบิดามารดาคัดค้านความสัมพันธ์ของเธอกับแฟนหนุ่ม[12]

ในทศวรรษ 2010 มีข่าวลือว่าคิม คย็อง-ฮีเสียชีวิตแล้วหรือไม่ก็ป่วยหนัก[13] ตามรายงานของ เดลีเอ็นเค ในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 2012 ระบุว่าเธอมีสุขภาพไม่ดีจากการติดสุรา[14] พอล ฟิชเชอร์กล่าวว่าเธอป่วยด้วยโรคนี้เป็นครั้งคราวมาตั้งแต่ปลายทศวรรษ 1970 เป็นอย่างน้อย ทำให้เธอต้องเดินทางไปจีนเพื่อฟื้นฟูสภาพร่างกายอย่างน้อยหนึ่งครั้ง[15] มีข้อเสนอแนะว่าเธออาจเสียชีวิตด้วยโรคหลอดเลือดสมองหรือหัวใจวาย[16][17] บางรายงานอ้างว่าเธอได้ฆ่าตัวตาย ตามรายงานอื่น ๆ เธอเข้ารับการผ่าตัดเนื้องอกในสมองใน ค.ศ. 2013 และอยู่ในภาวะสมองตาย[13]

วันที่ 8 ธันวาคม ค.ศ. 2013 ชังถูกขับออกจากพรรคแรงงานเกาหลีที่ปกครองประเทศอย่างเป็นทางการ ชังถูกกล่าวหาว่าแบ่งพรรคแบ่งพวก (ในพรรค) ทุจริต และมีพฤติกรรมไม่เหมาะสมหลายอย่างรวมถึงการคบชู้กับหญิงคนอื่น[18][19] วันที่ 13 ธันวาคม มีรายงานว่าเขาถูกประหารชีวิตในข้อหากบฏ[20][21]

วันที่ 14 ธันวาคม สำนักข่าวกลางเกาหลีเปิดเผยรายชื่อเจ้าหน้าที่ระดับสูง 6 คนที่ได้รับแต่งตั้งให้เป็นคณะกรรมาธิการระดับชาติรับผิดชอบการจัดรัฐพิธีศพให้แก่คิม กุก-แท อดีตเจ้าหน้าที่พรรคแรงงาน รายชื่อดังกล่าวรวมถึงชื่อของคิม คย็อง-ฮี บ่งชี้ว่าเธอรอดพ้นจากการกวาดล้างและยังคงได้รับความโปรดปราน[22][23][24][25] สถานะความสัมพันธ์ของคิม คย็อง-ฮีกับชัง ซ็อง-แท็กเป็นเรื่องที่ถูกคาดการณ์บ่อยครั้ง นักวิเคราะห์เชื่อว่าชังและคิม คย็อง-ฮีได้เหินห่างกันแล้ว[22] ยุน ซัง-ฮย็อน รองหัวหน้าพรรคแซนูรี พรรครัฐบาลในสมัชชาแห่งชาติเกาหลีใต้ กล่าวว่าคิม "แยกตัว" จากชังและไม่ได้ต่อต้านการกวาดล้างเขา[22]

ใน ค.ศ. 2015 แหล่งข่าวที่ไม่เปิดเผยชื่อ ซึ่งถูกระบุว่าเป็นผู้แปรพักตร์ระดับสูง อ้างว่าคิม จ็อง-อึนได้สั่งให้วางยาพิษคิม คย็อง-ฮี[16] ในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 2015 สำนักข่าวกรองแห่งชาติเกาหลีใต้ (เอ็นไอเอส) ระบุว่าเธอยังมีชีวิตอยู่[26] ใน ค.ศ. 2016 ภาพในอดีตของเธอถูกนำมาออกอากาศทางโทรทัศน์ของเกาหลีเหนือ บ่งชี้ว่าเธอไม่ได้ถูกลบออกจากประวัติศาสตร์อย่างเป็นทางการ[27] ใน ค.ศ. 2017 สำนักข่าวย็อนฮับของเกาหลีใต้รายงานว่าเธอยังมีชีวิตอยู่แต่กำลังได้รับการรักษาพยาบาล[28]

ในเดือนมกราคม ค.ศ. 2020 คิมปรากฏตัวในสื่อของเกาหลีเหนือเป็นครั้งแรกในรอบกว่าหกปี โดยเข้าร่วมคอนเสิร์ตวันตรุษจีนกับคิม จ็อง-อึน[29]

ดูเพิ่ม

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ "金日成回忆录 与世纪同行 4" [Kim Il Sung's Memoir: With the Century 4] (ภาษาจีน). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 February 2015. สืบค้นเมื่อ 17 November 2024.
  2. ↑ 김경희(여성). 북한정보포털 (ภาษาเกาหลี). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 May 2021. สืบค้นเมื่อ 25 May 2021.
  3. ↑ "North Korean Leader's Uncle 'Executed Over Corruption'". BBC News. 12 December 2013. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 November 2019. สืบค้นเมื่อ 12 December 2013.
  4. ↑ Koike, Yuriko (16 September 2010). "A Ruthless Sister Risks Becoming North Korea's Next Ruler". The Daily Star. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 September 2010. สืบค้นเมื่อ 19 September 2010.
  5. ↑ 5.0 5.1 5.2 5.3 5.4 "Kim Kyong Hui". North Korea Leadership Watch. 17 August 2010. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 August 2011. สืบค้นเมื่อ 2 September 2011.
  6. ↑ McDonald, Mark (27 September 2010). "Kim's Son Elevated Before Meeting". The New York Times. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 August 2017. สืบค้นเมื่อ 27 September 2010.
  7. ↑ "North Korea's Secretive 'First Family'". BBC News. 13 December 2013. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 December 2013. สืบค้นเมื่อ 29 August 2017.
  8. ↑ "Kim Jong-il's Son Promoted to Rank of General". France 24. AFP. 27 September 2010. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 September 2019. สืบค้นเมื่อ 22 September 2019.
  9. ↑ Chosun Ilbo, dated 11 February 2010.
  10. ↑ 2010, 2011 New Year editorials by Rodong Sinmun, Joson Inmingun, and Chongnyon Jonwi.
  11. ↑ "Happy Meals in Pyongyang?". Radio Free Asia. 15 October 2010. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 May 2011. สืบค้นเมื่อ 15 January 2011.
  12. ↑ Yi, Yeong-jong 이영종 (18 September 2006). 파리의 김정일 조카 장금송 비운의 러브스토리 [Unlucky Love Story of Kim Jong-Il's Niece in Paris]. JoongAng Ilbo (ภาษาเกาหลี). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 March 2022. สืบค้นเมื่อ 23 March 2022.
  13. ↑ 13.0 13.1 Ryall, Julian (9 January 2014). "Kim Jong-un's Aunt 'in Vegetative State After Brain Surgery'". The Telegraph. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 May 2015. สืบค้นเมื่อ 12 May 2015.
  14. ↑ "Alcohol a Threat to Kim Guardianship Role". Daily NK. 24 August 2012.
  15. ↑ Fischer, Paul (2015). A Kim Jong-Il Production: The Extraordinary True Story of a Kidnapped Filmmaker, His Star Actress, and a Young Dictator's Rise to Power. New York: Flatiron Books. p. 214.
  16. ↑ 16.0 16.1 Hancocks, Paula (11 May 2015). "Kim Ordered Aunt Poisoned: N. Korean Defector". CNN. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 May 2015. สืบค้นเมื่อ 12 May 2015.
  17. ↑ Karimi, Faith; Kim, Jung-eun; Kwon, Judy (28 November 2014). "N Korea Source: Leader's Aunt Died After Husband Killed". CNN. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 June 2015. สืบค้นเมื่อ 12 May 2015.
  18. ↑ O'Carroll, Chad (9 December 2013). "Jang Song Thaek Purge Confirmed Amid Rumors of His Execution". NK News. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 December 2013. สืบค้นเมื่อ 9 December 2013.
  19. ↑ "Jang Arrested on State Television". Daily NK. 9 December 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 December 2013. สืบค้นเมื่อ 9 December 2013.
  20. ↑ Mansourov, Alexandre (13 December 2013). "North Korea: What Jang's Execution Means for the Future". 38 North. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 March 2022. สืบค้นเมื่อ 22 March 2022.
  21. ↑ Gale, Alastair (13 December 2013). "What North Korea Said About Jang Song Thaek". The Wall Street Journal Korea Realtime. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 February 2014. สืบค้นเมื่อ 14 October 2014.
  22. ↑ 22.0 22.1 22.2 Choe, Sang-hun (15 December 2013). "North Korean Leader's Aunt Appears Unscathed". The New York Times. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 April 2022. สืบค้นเมื่อ 22 March 2022.
  23. ↑ "Kim Jong-un's Aunt Retains Position of Influence After Husband's Downfall". The Guardian. Reuters. 15 December 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 March 2017. สืบค้นเมื่อ 15 December 2016.
  24. ↑ "North Korean Execution 'Will Not Alter Trade Goals'". BBC News. 15 December 2013. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 February 2022. สืบค้นเมื่อ 23 March 2022.
  25. ↑ Chung, Jane (15 December 2013). Perry, Michael (บ.ก.). "North Korean Leader's Influential Aunt Remains in Power After Uncle Jang's Execution". Reuters. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 February 2022. สืบค้นเมื่อ 23 March 2022.
  26. ↑ "Kim Jong-un Aunt Is Still Alive, Says South Korean Intelligence". The Telegraph. AFP. 24 February 2015. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 February 2015. สืบค้นเมื่อ 24 February 2015.
  27. ↑ Kim, Myong-song (19 April 2016). "Kim Jong-un's Aunt Reappears in Propaganda". The Chosun Ilbo. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 June 2016. สืบค้นเมื่อ 21 June 2016.
  28. ↑ "N. Korean Leader's Aunt Being Treated on Outskirts of Pyongyang: Sources". Yonhap News Agency (ภาษาอังกฤษ). 31 August 2017. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 February 2023. สืบค้นเมื่อ 22 March 2022.
  29. ↑ Hotham, Oliver (25 January 2020). "Kim Jong Un's aunt, once reported killed, makes first appearance in six years". NK News. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 January 2020. สืบค้นเมื่อ 26 January 2020.

บรรณานุกรม

[แก้]
ก่อนหน้า คิม คย็อง-ฮี ถัดไป
วาระในพรรคการเมือง
สมัยก่อนหน้า
คิม จ็อง-อิล 		ผู้อำนวยการกรมองค์การและชี้นำ
2011–2012 		สมัยต่อมา
คิม จ็อง-อึน


แม่แบบ:นายพลเกาหลีเหนือ แม่แบบ:สตรีในการเมืองเกาหลีเหนือ

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=คิม_คย็อง-ฮี&oldid=12325026"