ครูเพลงแห่งเนือร์นแบร์ค

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
การแสดง ครูเพลงแห่งเนือร์นแบร์ค ในค.ศ. 1960

ครูเพลงแห่งเนือร์นแบร์ค (เยอรมัน: Die Meistersinger von Nürnberg) เป็นอุปรากรโดยริชชาร์ท วากเนอร์ แต่งขึ้นในค.ศ. 1867 ประกอบด้วยสามองก์ ถือเป็นหนึ่งในอุปรากรเรื่องยาวที่สุดที่มักถูกแสดง มีความยาวสี่ชั่วโมงครึ่ง ถูกแสดงรอบปฐมทัศน์ที่โรงละครแห่งชาติมิวนิก เมื่อวันที่ 21 มิถุนายน ค.ศ. 1868 วาทยากรในรอบปฐมทัศน์คือฮันส์ ฟ็อน บือโล

เนื้อเรื่องเกิดขึ้นในเมืองเนือร์นแบร์ค กลางคริสต์ศตวรรษที่ 16 ซึ่งในขณะนั้น เนือร์นแบร์คมีสถานะเป็นเสรีนครจักรวรรดิและเป็นหนึ่งในศูนย์กลางของศิลปะเรอแนซ็องส์ในยุโรปเหนือ เรื่องราวเกิดขึ้นในแวดวงของ ครูเพลง (Meistersinger) ซึ่งประกอบด้วยกวีและนักดนตรีซึ่งแต่เดิมเคยเป็นครูช่างในหลากหลายสาขามาก่อน ครูเพลงเหล่านี้มีหลากหลายคณะ สังคมของครูเพลงมีระเบียบกฎเกณฑ์สลับซับซ้อนในการแต่งเพลงและการแสดงเพลง

งานชิ้นนี้ของวากเนอร์มีอิทธิพลอย่างสูงต่อแนวคิดสุนทรียศาสตร์ในทฤษฎีปรัชญาของอาร์ทัวร์ โชเพินเฮาเออร์ ที่ว่า ในทางปรัชญา ศิลปะคือวิธีหลีกหนีจากความทุกข์ทางโลกียะ และดนตรีคือจุดสูงสุดของศิลปะ เนื่องจากมันไม่จำเป็นต้องแสดงภาพทางโลกียะ (หมายถึงเป็นสิ่งจับต้องไม่ได้) ด้วยเหตุนี้ ดนตรีจึงสามารถสื่ออารมณ์โดยไม่ต้องใช้ถ้อยคำ[1]

อ้างอิง[แก้]

  1. Wagner, Richard. "Opera and Drama". Users.belgacom.net. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-03-03. สืบค้นเมื่อ 19 May 2018.