ข้ามไปเนื้อหา

คดีระหว่างนิการากัวกับสหรัฐ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
กิจกรรมทางทหารและกึ่งทหารในและต่อนิการากัว (คดีระหว่างนิการากัวกับสหรัฐอเมริกา)
Military and Paramilitary Activities in and against Nicaragua (Nicaragua v. United States of America)
สาระแห่งคดี
คำฟ้อง ขอให้มีกระบวนพิจารณาต่อสหรัฐอเมริกา ร่วมกับขอสิ่งชี้บอกมาตรการชั่วคราวว่าด้วยการพิพาทที่เกี่ยวข้องกับความรับผิดชอบสำหรับกิจกรรมทางทหารและกึ่งทหารในและต่อนิการากัว
คู่ความ
โจทก์ นิการากัว
ผู้ร้องสอด เอลซัลวาดอร์
จำเลย สหรัฐ
ศาล
ศาล ศาลยุติธรรมระหว่างประเทศ
ตุลาการ Nagendra Singh, Guy Ledreit de Lacharrière, Roberto Ago, Mohammed Bedjaoui, Taslim Olawale Elias, Manfred Lachs, Kéba Mbaye, Ni Zhengyu, Shigeru Oda, José María Ruda, Stephen Schwebel, José Sette-Camara, Robert Jennings, Claude-Albert Colliard (ad hoc)
พิพากษา
" ศาลมีอำนาจพิจารณาคดี และคำขอของนิการากัวรับไว้พิจารณาได้ "
เรื่อง เขตอำนาจของศาล
ลงวันที่ 26 พฤศจิกายน ค.ศ. 1984
กฎหมาย ปฏิญญายอมรับอำนาจศาลยุติธรรมระหว่างประเทศในเชิงบังคับของสหรัฐเมื่อ ค.ศ. 1946
สั่ง
" ให้สหรัฐระงับและละเว้นการกระทำใด ๆ ที่จำกัดการเข้าถึงท่าของนิการากัว โดยเฉพาะอย่างยิ่งการวางทุ่นระเบิด "
ลงวันที่ 10 พฤษภาคม ค.ศ. 1984
วินิจฉัย
" สหรัฐมีหน้าที่ต้องระงับและละเว้นจากการกระทำทั้งหมดซึ่งประกอบเป็นการละเมิดข้อผูกมัดตามกฎหมายโดยทันที และต้องจ่ายค่าปฏิกรรมแก่ผู้บาดเจ็บที่เกิดแก่นิการากัว ปริมาณค่าปฏิกรรมจะกำหนดในกระบวนพิจารณาความในภายหลังหากคู่ความตกลงกันไม่ได้ "
ลงวันที่ 27 มิถุนายน ค.ศ. 1986
กฎหมาย
เว็บไซต์
Military and Paramilitary Activities in and against Nicaragua (Nicaragua v. United States of America)
หมายเหตุ
ศาลจึงสั่งกำหนดจำกัดเวลาสำหรับยื่นคำให้การลายลักษณ์โดยคู่ความในประเด็นเรื่องรูปและปริมาณค่าปฏิกรรม
  • ยื่นคำฟ้องของนิการากัวในวันที่ 29 มีนาคม ค.ศ. 1988
  • นิการากัวขอยุติกระบวนพิจารณาความในเดือนกันยายน ค.ศ. 1991
  • จำหน่ายคดีในวันที่ 26 กันยายน ค.ศ. 1991

คดีระหว่างสาธารณรัฐนิการากัวกับสหรัฐอเมริกา (ค.ศ. 1986) เป็นคดีซึ่งศาลยุติธรรมระหว่างประเทศวินิจฉัยว่าสหรัฐละเมิดกฎหมายระหว่างประเทศโดยการสนับสนุนกลุ่มคอนทราสให้เป็นกบฏต่อพรรคแซนดินิสตาและโดยการวางทุ่นระเบิดที่ท่าเรือของนิการากัว

ศาลได้ลงมติและออกคำวินิจฉัยถึงที่สุด 15 ฉบับซึ่งตัดสินให้นิการากัวชนะคดี และให้สหรัฐจ่ายค่าปฏิกรรมแก่นิการากัว ศาลระบุในคำวินิจฉัยว่า สหรัฐ "ละเมิดพันธกรณีของตนตามกฎหมายจารีตประเพณีระหว่างประเทศที่จะต้องไม่ใช้กำลังกับรัฐอื่น" "ไม่ก้าวก่ายกิจการของรัฐอื่น" "ไม่ละเมิดอำนาจอธิปไตยของรัฐอื่น" "ไม่ขัดขวางการค้าทางทะเลที่ดำเนินไปอย่างสงบ" และสหรัฐยัง "ละเมิดพันธกรณีของตนตามข้อ 19 ของสนธิสัญญาทางไมตรี การค้า และการเดินเรือระหว่างคู่กรณี ดังลงนามกันไว้ที่มานากัวเมื่อวันที่ 21 มกราคม ค.ศ. 1956" อย่างไรก็ดี ในคำแถลงฉบับที่ 9 ศาลระบุว่า แม้สหรัฐจะส่งเสริมให้กลุ่มคอนทราสละเมิดสิทธิมนุษยชนผ่านหนังสือคู่มือที่ชื่อ ปฏิบัติการจิตวิทยาในการสงครามกองโจร แต่ยังไม่อาจถือได้ว่าการละเมิดสิทธิมนุษยชนดังกล่าวมีต้นเหตุมาจากสหรัฐ[1]

สหรัฐไม่เข้าร่วมกระบวนพิจารณาโดยให้เหตุผลว่าศาลไม่มีเขตอำนาจที่จะไต่สวนคดี สหรัฐยังขัดขวางมิให้คณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติบังคับคดีตามคำพิพากษา ฉะนั้นนิการากัวจึงยังไม่ได้รับค่าชดเชยใด ๆ ในความเป็นจริง[2]

อ้างอิง

[แก้]
  1. "Military and Paramilitary Activities in and against Nicaragua (Nicaragua v. United States of America) Merits, Judgment, I.C.J. Reports 1986, p. 14". International Court of Justice. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2006-07-17. สืบค้นเมื่อ 2006-09-05.
    "Summary of the Judgment of 27 June 1986". International Court of Justice. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-01-22. สืบค้นเมื่อ 2006-09-05.
  2. Morrison, Fred L. (January 1987). "Legal Issues in The Nicaragua Opinion". American Journal of International Law. 81 (1): 160–166. doi:10.2307/2202146. JSTOR 2202146. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-02-05. "Appraisals of the ICJ's Decision. Nicaragua vs United State (Merits)"