กุยเสง
กุยเสง (กัว เชิ่ง) | |
---|---|
郭勝 | |
ผู้ถวายงานกลาง (中常侍 จงฉางชื่อ) | |
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. ? – ค.ศ. 189 | |
กษัตริย์ | พระเจ้าเลนเต้ |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | ไม่ทราบ |
เสียชีวิต | ค.ศ. 189 นครลั่วหยาง มณฑลเหอหนาน |
อาชีพ | ขันทีราชสำนัก, ขุนนาง |
กุยเสง[1] หรือ ก๊กเสง[2] (เสียชีวิต ค.ศ. 189) มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า กัว เชิ่ง (จีน: 郭勝; พินอิน: Guō Shèng) เป็นขันทีราชสำนักและขุนนางชาวจีนในสมัยราชวงศ์ฮั่นตะวันออก เป็นขันทีในกลุ่มสิบเสียงสี (十常侍 ฉือฉางชื่อ) ซึ่งเป็นกลุมขันทีที่มีอิทธิพลในรัชสมัยพระเจ้าเลนเต้ (漢靈帝 ฮั่นหลิงตี้)
ประวัติ
[แก้]![]() | ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ในนวนิยายสามก๊ก
[แก้]ในนวนิยายอิงประวัติศาสตร์จีนในศตวรรษที่ 14 เรื่องสามก๊ก (三國演義 ซานกั๋วเหยี่ยนอี้) เมื่อพระเจ้าเลนเต้สววรคต โฮจิ๋น แม่ทัพใหญ่ในราชสำนักและเป็นพี่ชายของนางโฮเฮา ได้ยกหองจูเปียนโอรสพระเจ้าเลนเต้ที่เกิดกับนางโฮเฮาขึ้นเป็นกษัตริย์ และได้ให้อ้วนเสี้ยวคุมทหารไปตามจับขันทีเกนหวนซึ่งเป็นผู้สนับสนุนหองจูเหียบ โอรสพระเจ้าเลนเต้ที่เกิดกับนางอองบีหยิน เกนหวนหนีไปในสวนดอกไม้และถูกกุยเสงสังหารในสวนดอกไม้นั้น[3] เมื่อเกนหวนตาย อ้วนเสี้ยวได้ยุยงให้โฮจิ๋นกวาดล้างสิบขันทีที่เหลือให้สิ้น กุยเสงพร้อมด้วยขันทีที่เหลือที่นำโดยเตียวเหยียงจึงได้ไปเข้าเฝ้านางโฮเฮา อ้างว่าเกนหวนแต่เพียงผู้เดียวที่คิดการหมายจะยกหองจูเหียบขึ้นเป็นกษัตริย์ พวกตนที่เหลือมิได้รู้เห็นเป็นใจด้วย พร้อมอ้อนวอนให้นางโฮเฮาช่วยพูดกับโฮจิ๋นให้ไว้ชีวิตพวกตน นางโฮเฮายอมทำตามคำอ้อนวอนของสิบขันที โฮจิ๋นจึงเลิกคิดการกวาดล้างสิบขันที
ต่อมา อ้วนเสี้ยวยุยงโฮจิ๋นให้กำจัดสิบขันทีอีกครั้ง โดยแนะนำให้เรียกกองกำลังหัวเมืองยกมาเมืองหลวงเพื่อปราบสิบขันที เหล่าสิบขันทีทราบข่าวจึงได้วางแผนลวงโฮจิ๋นมาฆ่าได้สำเร็จ เมื่อโจโฉและอ้วนเสี้ยวรู้ว่าโฮจิ๋นตายแล้ว จึงนำทหารพังประตูชั้นในแล้วบุกเข้าไปในวัง กุยเสงและเพื่อนขันทีอีก 3 คน คือ เตียวต๋ง เชียกง (เทียควง) และเห้หุย รีบหนีเข้าไปในสวนดอกไม้ โจโฉและอ้วนเสี้ยวจึงนำทหารตามไปสังหารทั้ง 4 คน แล้วสับศพจนละเอียด[4]
ดูเพิ่ม
[แก้]อ้างอิง
[แก้]- ↑ ("แลกุยเสงขันทีคนหนึ่งนอกกว่าขันทีสิบคนมีใจพยาบาทเกนหวน ครั้นเกนหวนหนีกุยเสงก็ฆ่าเกนหวนตายในสวนดอกไม้") "สามก๊ก ตอนที่ ๒". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ July 9, 2025.
- ↑ ("แลพวกเทาเจียดขันทีซึ่งเปนผู้ใหญ่นั้นเก้าคน ชื่อเตียวต๋งหนึ่ง เตียวเหยียงหนึ่ง ฮองสีหนึ่ง ต๋วนกุยหนึ่ง เหาลำหนึ่ง เกียนสิดหนึ่ง เห้หุยหนึ่ง ก๊กเสงหนึ่ง เชียกงหนึ่ง เปนสิบคนทั้งเทาเจียด ถ้าขุนนางผู้ใดมิได้อยู่ในโอวาทก็ให้ถอดเสีย ผู้ใดอยู่ในบังคับบัญชานั้นก็ให้ยกตั้งแต่งขึ้น แลเทาเจียดกับพวกเก้าคนนั้นตั้งชื่อตัวเปนสิบเสียงสี") "สามก๊ก ตอนที่ ๑". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ July 9, 2025.
- ↑ เกิดเกี่ยงแย่งด้วยเรื่องรัชทายาท, สามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) เล่ม 1, เจ้าพระยาพระคลัง (หน) , สำนักพิมพ์ศิลปาบรรณาคาร, พ.ศ. 2544, หน้า 26
- ↑ พรรคพวกโฮจิ๋นจับขันที, สามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) เล่ม 1, เจ้าพระยาพระคลัง (หน) , สำนักพิมพ์ศิลปาบรรณาคาร, พ.ศ. 2544, หน้า 33
บรรณานุกรม
[แก้]- ซือหม่า กวาง (1084). จือจื้อทงเจี้ยน.
- ฟ่าน เย่ (คริสต์ศตวรรษที่ 5). โฮ่วฮั่นชู.
- ล่อกวนตง (คริสต์ศตวรรษที่ 14). สามก๊ก (ซานกั๋วเหยี่ยนอี้).