การเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร พ.ศ. 2562
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ทั้งหมด 650 ที่นั่งในสภาสามัญชน ต้องการ 326 ที่นั่งจึงเป็นฝ่ายข้างมาก | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ผู้ใช้สิทธิ | 67.3% ( 1.5%)[1] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
การเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร พ.ศ. 2562 จัดขึ้นในวันที่ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2562 เป็นการเลือกตั้งก่อนกำหนดสามปี หลังจากนายกรัฐมนตรีตัดสินใจที่จะยุบสภา เพื่อเลือกตั้งรัฐสภาสหราชอาณาจักรที่ 58 ในการเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร มีการออกเสียงลงคะแนนใน 650 เขตเลือกตั้งของสหราชอาณาจักรเพื่อเลือกตั้งสมาชิกรัฐสภาเข้าไปนั่งในสภาสามัญชนซึ่งเป็นสภาล่างของรัฐสภา หัวหน้าพรรคการเมืองหรือแนวร่วมพรรคการเมืองใหญ่สุดในสภาสามัญชนจะได้เป็นนายกรัฐมนตรี
บอริส จอห์นสัน นายกรัฐมนตรีและหัวหน้าพรรคอนุรักษนิยม ซึ่งดำรงตำแหน่งนี้หลังจากชนะการเลือกตั้งหัวหน้าพรรคในปี พ.ศ. 2562 ภายหลังจากนายกรัฐมนตรีเทเรซา เมย์ ลาออกจากตำแหน่งนายกฯและหัวหน้าพรรคเนื่องจากไม่สามารถผลักดันการนำพาสหราชอาณาจักรออกจากสหภาพยุโรปได้สำเร็จ ซึ่งผลการเลือกตั้งทั่วไปเป็นชัยชนะของพรรคอนุรักษนิยม โดยที่ได้จำนวนสมาชิกสภาเพิ่มขึ้นเกือบ 50 ที่นั่ง นับได้ว่าเป็นชัยชนะของพรรคที่ดีที่สุดในรอบ 32 ปี ในขณะที่พรรคแรงงาน ได้จำนวนสมาชิกสภา 203 ที่นั่ง ลดลงจากการเลือกตั้งครั้งที่แล้วเกือบ 60 ที่นั่ง นับเป็นความพ่ายแพ้ครั้งใหญ่ในรอบหลายทศวรรษของพรรค
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Results of the 2019 General Election". BBC News. สืบค้นเมื่อ 14 December 2019.