การเชื่อมต่อและการจอดเทียบท่าของยานอวกาศ

ยาน Progress บินอยู่อย่างอิสระในกระบวนการของการเทียบท่ากับสถานีอวกาศนานาชาติ		ยานดราก้อนก่อนที่จะถูกจอดเทียบท่าเข้ากับสถานีอวกาศนานาชาติโดยแขนหุ่นยนต์ Canadarm2

การเชื่อมต่อและกลไกการเทียบท่ายานอวกาศ (Spacecraft docking and berthing mechanisms) เป็นกลไกการซึ่งถูกนำมาใช้ในการเชื่อมต่อยานอวกาศลำหนึ่งไปยังยานอวกาศอีกลำหนึ่ง (รวมถึงสถานีอวกาศ) ในกรณีของกลไกการเทียบท่า โมดูลอวกาศที่ปราศจากแรงขับดันของตัวเองสามารถเข้าจอดเทียบท่ากับยานที่เป็นคู่ขาของมันเองได้ การเชื่อมต่อเป็นไปโดยปกติชั่วคราวสำหรับยานอวกาศที่ไปเยือนซึ่งกันและกันหรือเป็นแบบกึ่งถาวร สำหรับโมดูลสถานีอวกาศ

กลไกการเชื่อมต่อ จะใช้เมื่อหนึ่งในยานอวกาศได้มีการวางแผนอย่างแข็งขันภายใต้การขับเคลื่อนของตัวเองเพื่อทำการเชื่อมต่อกับยานอวกาศอีกลำหนึ่ง

กลไกการจอดเทียบท่า จะใช้เมื่อโมดูลสถานีอวกาศหรือยานอวกาศจะถูกยึดติดเข้ากับยานอวกาศอีกลำหนึ่งโดยใช้แขนหุ่นยนต์ - แทนแรงขับดันของตัวเอง - สำหรับไม่กี่เมตรสุดท้ายของการนัดพบและกระบวนการของการยึดติดกันในการเข้าจอดเทียบท่า มักจะเกี่ยวข้องกับการเชื่อมต่อกับสถานีอวกาศ

กลไกการใช้งานในปัจจุบันนี้ถูกออกแบบมาเพื่อสนับสนุนการเชื่อมต่อหรือการจอดเทียบท่าอย่างใดอย่างหนึ่ง - ระบบการจอดเทียบท่าของนาซา (NDS) ที่กำลังจะเกิดขึ้นตามมาจะเป็นระบบแรกที่ออกแบบมาเพื่อสนับสนุนระบบทั้งสองอย่างนี้

ประวัติ

การเทียบท่า (Docking)

ความสามารถในการเทียบท่าของยานอวกาศขึ้นอยู่กับการนัดพบกันในอวกาศ (space rendezvous), ความสามารถของยานอวกาศสองลำที่จะค้นหากันและกันเจอ และสถานีอวกาศที่อยู่ในวงโคจรเดียวกัน (station-keep in the same orbit)

ดูเพิ่ม

• Space rendezvous