การเกลื่อนคำ
การเกลื่อนคำ, คำรื่นหู หรือ เสาวพจน์ (อังกฤษ: euphemism) เป็นคำหรือสำนวนที่ไม่เป็นพิษเป็นภัย ใช้แทนคำหรือสำนวนที่ถือว่าหยาบคาย หรือสื่อถึงสิ่งที่ไม่พึงประสงค์[1] การเกลื่อนคำบางคำมีจุดประสงค์เพื่อความบันเทิง ในขณะที่บางคำก็ใช้คำศัพท์ที่ไม่น่าสนใจและไม่เป็นพิษเป็นภัยสำหรับแนวคิดที่ผู้ใช้ต้องการลดความสำคัญลง การเกลื่อนคำมีไว้เพื่อหลีกเลี่ยงความหยาบคายหรืออ้างอิงถึง หัวข้อที่บางคนถือเป็นเรื่องต้องห้าม เช่น ความพิการทางร่างกาย การมีเพศสัมพันธ์ การขับถ่ายของร่างกาย ความเจ็บปวด ความรุนแรง ความเจ็บป่วย หรือความตายในลักษณะสุภาพ[2]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Euphemism". Webster's Online Dictionary. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 September 2012. สืบค้นเมื่อ 16 March 2014.
- ↑ "euphemism (n.)". Etymonline.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 January 2014. สืบค้นเมื่อ 7 January 2014.