การสมรสเพศเดียวกันในฝรั่งเศส

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
สถานภาพทางกฎหมายของ
ความสัมพันธ์เพศเดียวกัน
การสมรส
มีประกอบการสมรส
  1. เมื่อได้ประกอบการสมรสในรัฐของเม็กซิโกที่อนุญาตการสมรสเพศเดียวกัน
  2. อาจจดทะเบียนในอารูบา กือราเซา และซินต์มาร์เติน
  3. ไม่ถูกกฎหมายในนีอูเอ โตเกเลา และหมู่เกาะคุก
  4. ไม่ถูกกฎหมายในดินแดนโพ้นทะเลบางดินแดน
  5. ไม่ถูกฎหมายในอเมริกันซามัวและเขตสงวนอินเดียนบางเขต

*ยังไม่มีผลใช้บังคับ

การสมรสเพศเดียวกันชอบด้วยกฎหมายในประเทศฝรั่งเศสตั้งแต่วันที่ 18 พฤษภาคม ค.ศ. 2013[1] เป็นต้นมา ประเทศฝรั่งเศสจึงกลายเป็นประเทศที่ 13 ของโลกที่การสมรสเพศเดียวกันชอบด้วยกฎหมาย การอนุญาตดังกล่าวมีผลบังคับใช้ทั้งในประเทศฝรั่งเศสแผ่นดินใหญ่และจังหวัดและดินแดนโพ้นทะเล[2]

รัฐบาลพรรคสังคมนิยม นำโดยนายกรัฐมนตรี นายฌ็อง-มาร์ก เอโรได้เสนอกฎหมายรับรองสิทธิในการสมรสของคู่ครองเพศเดียวกันและสิทธิในการรับบุตรบุญธรรมต่อสภาผู้แทนราษฎรฝรั่งเศสเมื่อวันที่ 7 พฤศจิกายน ค.ศ. 2012 ภายใต้การสนับสนุนของประธานาธิบดี นายฟร็องซัว ออล็องด์ ซึ่งได้ประกาศเจตนารมณ์ว่าจะสนับสนุนกฎหมายฉบับดังกล่าวในช่วงระหว่างการหาเสียงการเลือกตั้งประธานาธิบดี ต่อมาในวันที่ 12 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2013 สภาผู้แทนราษฎรได้เห็นชอบร่างกฎหมายดังกล่าวด้วยคะแนนเสียง 329 ต่อ 229 วันที่ 12 เมษายน ค.ศ. 2013 วุฒิสภาได้เห็นชอบร่างกฎหมายดังกล่าวเช่นเดียวกัน พร้อมการแก้ไข ด้วยคะแนนเสียง 175 ต่อ 169 และสภาผู้แทนราษฎรก็ได้อนุมัติเห็นชอบร่างกฎหมายฉบับดังกล่าวอีกครั้งเมื่อวันที่ 23 เมษายน ค.ศ. 2013 ด้วยคะแนนเสียง 331 ต่อ 225 อย่างไรก็ตามพรรคอูแอ็มเปได้ยื่นเรื่องต่อศาลรัฐธรรมนูญฝรั่งเศสเพื่อให้วินิจฉัยทันทีภายหลังจากสภาฯ อนุมัติ[3][4] ซึ่งเมื่อวันที่ 17 พฤษภาคม ค.ศ. 2013 ศาลฯ ได้วินิจฉัยว่ากฎหมายฉบับดังกล่าวชอบด้วยรัฐธรรมนูญ[5][6] ส่งผลให้วันเดียวกันนั้น ประธานาธิบดีฟร็องซัว ออล็องด์ได้ลงนามประกาศใช้กฎหมายรับรองสิทธิการสมรสเพศเดียวกันในสิทธิในการรับบุตรบุญธรรม[7] และตีพิมพ์ในรัฐกิจจานุเบกษา และมีผลบังคับใช้ในวันถัดมา ส่วนการสมรสเพศเดียวกันครั้งแรกอย่างเป็นทางการได้จัดขึ้นที่เมืองมงเปอลีเยเมื่อวันที่ 29 พฤษภาคมปีเดียวกันนั้น[8]

ประวัติ[แก้]

กฎหมายเกี่ยวกับคู่ครองเพศเดียวกันในยุโรป
  การสมรส
  รับรองการสมรสของประเทศอื่น
  คู่ครองในรูปแบบอื่น
  คู่อาศัยไม่จดทะเบียน
  ไม่รับรอง
  รัฐธรรมนูญจำกัดการสมรสระหว่างชายและหญิงเท่านั้น

รวมถึงกฎหมายที่ยังไม่มีผลบังคับใช้

มาแมร์และการสมรสเพศเดียวกัน[แก้]

นายโนเอ็ล มาแมร์ในออฟฟิศของตนภายในสภาผู้แทนราษฎรฝรั่งเศสเมื่อปี ค.ศ. 2006

เมื่อวันที่ 5 มิถุนายน ค.ศ. 2004 นายโนเอ็ล มาแมร์ อดีตตัวแทนพรรคกรีนเพื่อลงชิงตำแหน่งประธานาธิบดี นายกเทศมนตรีเมืองแบกล์ ชานเมืองบอร์โด ได้ประกอบพิธีสมรสระหว่างผู้ชายสองคนคือแบร์ทร็อง ชาร์ป็องตีเยและสเตฟาน ชาแป็ง โดยมาแมร์ได้กล่าวว่ากฎหมายฝรั่งเศสไม่ได้ห้ามการจัดพิธีสมรสดังกล่าว และเขาจะยื่นเรื่องต่อศาลสิทธิมนุษยชนยุโรปหากมีผู้แย้งการประกอบพิธีนั้น[9]

นายดอมีนิก แปร์บ็อง รัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรมได้กล่าวว่าความสัมพันธ์ดังกล่าวเป็นโมฆะในทางกฎหมาย และได้ร้องให้ศาลเข้ามาสั่งห้ามการจัดพิธีดังกล่าว[10] ต่อมาเมื่อวันที่ 27 กรกฎาคม ค.ศ. 2004 ศาลบอร์โดได้วินิจฉัยว่าการสมรสดังกล่าวตกเป็นโมฆะ ซึ่งหนึ่งในข้อกฎหมายในการคัดค้านการสมรสที่อัยการ ซึ่งเป็นตัวแทนของรัฐบาล ได้ใช้คือการที่ประมวลกฎหมายแพ่งฝรั่งเศสได้บัญญัติคำว่าสามีและภริยาไว้ในหลายที่ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าการสมรสจะกระทำได้ระหว่างบุคคลที่มีเพศแตกต่างกัน[11] เมื่อวันที่ 19 เมษายน ค.ศ. 2005 ศาลอุทธรณ์บอร์โดได้พิพากษายืนต่อคำพิพากษาดังกล่าว และศาลสูงสุด (ฝรั่งเศส: Cour de Cassation) ก็ได้ปฏิเสธอุทธรณ์ของทั้งคู่เมื่อวันที่ 14 มีนาคม ค.ศ. 2007[12]

ปฏิกิริยา[แก้]

รายงานรัฐสภาปี 2006[แก้]

คำวินิจฉัยศาลรัฐธรรมนูญปี 2011[แก้]

ร่างกฎหมายปี 2011[แก้]

สถิติการสมรส[แก้]

ความเห็นสาธารณะ[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. Hollande Signs French Gay Marriage Law
  2. "LOI n° 2013-404 du 17 mai 2013 ouvrant le mariage aux couples de personnes de même sexe" (ภาษาฝรั่งเศส). 18 May 2013. สืบค้นเมื่อ 19 June 2013.
  3. "France gay marriage faces constitution threat but activists upbeat". Gay Star News. 25 April 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-01-15. สืบค้นเมื่อ 15 May 2013.
  4. "French lawmakers approve same-sex marriage bill". CNN International. 24 April 2013. สืบค้นเมื่อ 6 May 2013.
  5. Decision no. 2013-669 DC of 17 MAY 2013 - Law providing for same-sex marriage เก็บถาวร 2016-01-07 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, ศาลรัฐธรรมนูญฝรั่งเศส, retrieved on 17 May 2013
  6. "French gay marriage law gets constitutional all-clear". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-07-21. สืบค้นเมื่อ 2015-07-04.
  7. France gay marriage: Hollande signs bill into law
  8. After months of protests, French couple ties knot in first same-sex wedding
  9. "First gay marriage held in France". BBC News. 5 June 2004. สืบค้นเมื่อ 24 April 2013.
  10. "France suspends gay wedding mayor". BBC News. 16 June 2004. สืบค้นเมื่อ 24 April 2013.
  11. "France annuls first gay wedding". BBC News. 27 July 2004. สืบค้นเมื่อ 24 April 2013.
  12. Petru Clej (14 March 2007). "French gay marriage fight goes on". BBC News. สืบค้นเมื่อ 24 April 2013.

แหล่งข้อมูล[แก้]