การพิจารณาเนือร์นแบร์คครั้งหลัง

การพิจารณาเนือร์นแบร์คครั้งหลัง หรือชื่ออย่างเป็นทางการว่า การพิจารณาอาชญากรสงครามต่อหน้าคณะตุลาการทหารเนือร์นแบร์ค หมายถึงการพิจารณาทางทหาร 12 คดีซึ่งพิจารณาความผิดฐานอาชญากรรมสงครามซึ่งมีสมาชิกผู้นำทางทหาร การเมืองและเศรษฐกิจที่ยังมีชีวิตอยู่ของนาซีเยอรมนีเป็นจำเลย การพิจารณามีขึ้น ณ ตำหนักยุติธรรม เนือร์นแบร์ค หลังจากสงครามโลกครั้งที่สอง ตั้งแต่ ค.ศ. 1946 ถึง 1949 หลังจากการพิจารณาอาชญากรสงครามสำคัญต่อหน้าศาลทหารระหว่างประเทศแล้ว

เบื้องหลัง

ถึงแม้ว่าเดิมทีแล้วฝ่ายสัมพันธมิตรมีแผนจะจัดการพิจารณาระหว่างประเทศมากกว่าหนึ่งที่ศาลทหารระหว่างประเทศ ความแตกแยกที่เพิ่มมากขึ้นระหว่างฝ่ายสัมพันธมิตรผู้ชนะสงคราม (สหรัฐอเมริกา สหราชอาณาจักร ฝรั่งเศส และสหภาพโซเวียต) ทำให้การจัดการพิจารณาเพิ่มขึ้นอีกนั้นไม่สามารถเป็นจริงในทางปฏิบัติได้ อย่างไรก็ตาม กฎหมายสภาควบคุม ฉบับที่ 10 ซึ่งสภาควบคุมฝ่ายสัมพันธมิตรได้ออกเมื่อวันที่ 20 ธันวาคม ค.ศ. 1945 ซึ่งให้อำนาจแก่ทางการผู้ยึดครองใด ๆ พิจารณาโทษอาชญากรสงครามที่ต้องสงสัยในเขตยึดครองของทางการนั้น ๆ ซึ่งอาศัยอำนาจตามกฎหมายนี้ ทางการสหรัฐเดินหน้าหลังจากการพิจารณาคดีเนือร์นแบร์คครั้งแรกสิ้นสุดลงแล้ว และจัดการพิจารณาอีกสิบสองคดีในเนือร์นแบร์ค ผู้พิพากษาในการพิจารณาเหล่านี้ล้วนแต่เป็นชาวอเมริกัน เช่นเดียวกับพนักงานอัยการ หัวหน้าทนายความสำหรับการฟ้องคดีอาญาคือ พลจัตวา เทลฟอร์ด เทย์เลอร์ ในเขตยึดครองอื่น ๆ ได้มีการจัดการพิจารณาที่คล้ายกันด้วย

การพิจารณา

การพิจารณาทั้งสิบสองต่อหน้าคณะตุลาการทหารเนือร์นแบร์คนี้มีขึ้นระหว่างวันที่ 9 ธันวาคม ค.ศ. 1946 ถึง 13 เมษายน ค.ศ. 1949 ประกอบด้วย

1. การพิจารณาแพทย์ (9 ธันวาคม ค.ศ. 1946 - 20 สิงหาคม ค.ศ. 1947)
2. การพิจารณามิลช์ (2 มกราคม - 14 เมษายน ค.ศ. 1947)
3. การพิจารณาตุลาการ (5 ตุลาคม - 4 ธันวาคม ค.ศ. 1947)
4. การพิจารณาโพฮล์ (8 เมษายน - 3 พฤศจิกายน ค.ศ. 1947)
5. การพิจารณาฟลิค (ค.ศ. 19 เมษายน - 22 ธันวาคม ค.ศ. 1947)
6. การพิจารณาอีเกฟาร์เบน (27 สิงหาคม ค.ศ. 1947 - 30 กรกฎาคม ค.ศ. 1948)
7. การพิจารณาตัวประกัน (8 กรกฎาคม ค.ศ. 1947 - ค.ศ. 19 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1948)
8. การพิจารณารูเอสฮาอา (20 ตุลาคม ค.ศ. 1947 - 10 มีนาคม ค.ศ. 1948)
9. การพิจารณาไอน์ซัทซกรุพเพน (29 กันยายน ค.ศ. 1947 - 10 ตุลาคม ค.ศ. 1948)
10. การพิจารณาครุพพ์ (8 ธันวาคม ค.ศ. 1947 - 31 กรกฎาคม ค.ศ. 1948)
11. การพิจารณาคณะรัฐมนตรี (6 มกราคม ค.ศ. 1948 - 13 เมษายน ค.ศ. 1949)
12. การพิจารณากองบัญชาการทหารสูงสุด (30 ธันวาคม ค.ศ. 1947 - 28 ตุลาคม ค.ศ. 1948)

ผล

รวมทั้งหมดแล้ว จำเลย 142 คน จากทั้งหมด 185 คน ถูกตัดสินว่ามีความผิดในอย่างน้อยหนึ่งข้อหา 24 คนได้รับโทษประหารชีวิต ซึ่งในจำนวนนี้ 11 คนได้รับการลดโทษเหลือจำคุกตลอดชีวิต 20 คนถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิต 98 คนมีโทษจำคุกระยะเวลาลดหลั่นกันไป และอีก 35 คนถูกตัดสินว่าไม่มีความผิด จำเลย 4 คนจำเป็นต้องออกจากการพิจารณาเนื่องจากปัญหาสุขภาพ และจำเลย 4 คนทำอัตวินิบาตกรรมระหว่างการพิจารณา

โทษจำคุกระยะเวลานานจำนวนมากถูกลดโทษลงอย่างมากตามคำสั่งของผู้ตรวจการใหญ่ จอห์น เจ. แมคคลอย ในปี ค.ศ. 1951 และโทษประหารชีวิต 10 คนจากการพิจารณาไอน์ซัทซกรุพเพนถูกลดลงเหลือโทษจำคุก ในปีเดียวกัน ได้มีการนิรโทษผู้ที่ได้รับโทษจำคุกไปเป็นจำนวนมาก

อ้างอิง

• The NMT proceedings at the Mazal Library.
• An overview เก็บถาวร 2010-11-25 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน.
• A more detailed overview.
• A summary เก็บถาวร 2005-12-28 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน เขียนโดย เบนจามิน เบ. เฟเรนคซ์.