ข้ามไปเนื้อหา

การพิจารณาคดีแม่มดที่ซาเลม

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ภาพประกอบในปี ค.ศ. 1876 แสดงภาพการพิจารณาคดีแม่มดที่ซาเลม

การพิจารณาคดีแม่มดที่ซาเลม เป็นชุดการพิจารณาคดีและดำเนินคดีกับบุคคลที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นพ่อมดแม่มดในจังหวัดอ่าวแมสซาชูเซตส์ (Province of Massachusetts Bay) ระหว่างเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1692 ถึงพฤษภาคม ค.ศ. 1693 มีบุคคลมากกว่า 200 คนถูกกล่าวโทษ โดย 30 คนถูกตัดสินว่ามีความผิด, 20 คน (แบ่งเป็นผู้หญิง 14 คน และผู้ชาย 6 คน) ถูกประหารชีวิต และเสียชีวิตในคุกอย่างน้อย 5 คน[1]

การพิจารณาคดีแม่มดที่ซาเลมมีต้นตอมาจากปัญหาด้านความเชื่อ สังคม และเศรษฐกิจ[2] ช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 17 กลุ่มพิวริตันที่เพิ่งผ่านการสู้รบกับฝรั่งเศสและการระบาดของโรคฝีดาษจัดตั้งเมืองซาเลมวิลเลจขึ้น (ปัจจุบันคือเมืองแดนเวอร์) และปกครองตามความเชื่อของตนอย่างเคร่งครัด เมืองนี้เป็นอริกับเมืองซาเลมทาวน์ (ปัจจุบันคือเมืองซาเลม) ซึ่งมั่งคั่งกว่า[3] ขณะที่ในหมู่ชาวบ้านซาเลมวิลเลจเองก็มีความเห็นแตกแยกในเรื่องการปกครองของสาธุคุณซามูเอล แพร์ริส[4] ในปี ค.ศ. 1692 หมู่บ้านซาเลมประสบกับฤดูหนาวอย่างหนักจนพืชผลเสียหาย อาหารขาดแคลน[5] หลังจากนั้นไม่นาน เบตตี แพร์ริสและแอบิเกล วิลเลียมส์ บุตรสาวและหลานสาวของสาธุคุณแพร์ริสป่วยและแสดงท่าทางประหลาด หลังตรวจร่างกายไม่พบความผิดปกติ แพทย์วินิจฉัยว่าทั้งสองตกอยู่ใต้อำนาจชั่วร้าย (ปัจจุบันมีการสันนิษฐานว่าความผิดปกติดังกล่าวอาจมาจากโรคไลม์ โรคลมชัก สมองอักเสบ หรือพิษจากราเออร์กอต)[6] ต่อมาแอน พัตแนมและอลิซาเบธ ฮับบาร์ดก็เจ็บป่วยด้วยอาการคล้ายกัน นำไปสู่การจับกุมผู้หญิง 3 คนที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นแม่มดโดยไม่มีหลักฐาน[7] การกล่าวหากันไปมาระหว่างชาวบ้านที่ตื่นตระหนกและเพื่อให้ตัวเองพ้นผิดทำให้มีการจับกุมเพิ่มอีกสิบกว่าคน โดยส่วนใหญ่ผู้ถูกกล่าวหามักแต่งกายหรือประพฤติผิดไปจากหลักความเชื่อของคนส่วนใหญ่[8][9]

ในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1692 วิลเลียม ฟิปส์ ผู้ว่าการจังหวัดอ่าวแมสซาชูเซตส์สั่งให้จัดตั้งศาลพิเศษเพื่อไต่สวนและตัดสิน (Special Court of Oyer and Terminer) ในช่วงเวลานี้มีผู้ถูกคุมขังกว่า 60 คน[10] ระหว่างเดือนมิถุนายน–กันยายน มีผู้ถูกประหารชีวิตด้วยการแขวนคอ 19 คน ส่วนชายอีกหนึ่งคนถูกประหารชีวิตด้วยการทับด้วยหินจนตาย[11] หลังภรรยาตนเองถูกกล่าวหาว่าเป็นแม่มด ฟิปส์สั่งยุบศาลพิเศษแล้วจัดตั้งศาลสูงใหม่เพื่อพิจารณาคดีโดยปฏิเสธหลักฐานความฝันและนิมิต (spectral evidence) ตัดสินให้ผู้ถูกกล่าวหาหลายคนพ้นผิดและอภัยโทษให้แก่ผู้ที่รอรับโทษ การพิจารณาคดีของศาลนี้สิ้นสุดลงในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1693[12]

การพิจารณาคดีแม่มดที่ซาเลมเป็นการล่าแม่มดที่ทำให้มีผู้เสียชีวิตมากที่สุดในประวัติศาสตร์อเมริกาเหนือยุคอาณานิคม[13] และเป็นหนึ่งในตัวอย่างอุปาทานหมู่ที่เลวร้ายอันเกิดจากแนวคิดแยกอยู่โดดเดี่ยว ความสุดโต่งทางศาสนา และความผิดพลาดของกระบวนการยุติธรรม[14] ในปี ค.ศ. 1992 มีการสร้างสวนสาธารณะเพื่อรำลึกถึงเหยื่อการพิจารณาคดี ตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 18 เป็นต้นมามีการประกาศให้ผู้ที่ถูกลงโทษหลายคนพ้นจากความผิด จนในที่สุดสภานิติบัญญัติของรัฐแมสซาชูเซตส์ผ่านรัฐบัญญัติที่ประกาศให้ผู้ที่ถูกลงโทษทุกคนพ้นจากความผิดในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2001[15]

อ้างอิง

[แก้]
  1. Snyder, Heather. "Giles Corey". Salem Witch Trials.
  2. Saxon, Vicki (October 27, 2015). "What Caused the Salem Witch Trials?". JSTOR Daily. สืบค้นเมื่อ September 16, 2020.
  3. "Salem Witch Trials - Events, Facts & Victims". HISTORY. November 4, 2011. สืบค้นเมื่อ September 16, 2020.
  4. Blumberg, Jess (October 23, 2007). "A Brief History of the Salem Witch Trials". Smithsonian Magazine. สืบค้นเมื่อ September 16, 2020.
  5. Burke, Alan (April 19, 2012). "Did climate change cause witch hysteria?". The Salem News. สืบค้นเมื่อ September 16, 2020.
  6. Wallenfeldt, Jeff. "Salem witch trials". Britannica. สืบค้นเมื่อ September 16, 2020.
  7. Ippoodom, Thanyawat (April 9, 2020). "เมื่อผู้มีอำนาจร่วมวง 'ล่าแม่มด' ที่ซาเลม: บทเรียนที่ไม่วิบวับแต่สังคมหวาดระแวงกันเอง". The Matter. สืบค้นเมื่อ September 16, 2020.
  8. Charoensuk, Theerapat (October 8, 2016). "ซาเลม เมืองแม่มดและการรื้อฟื้นเพื่อความยุติธรรม (1)". The Matter. สืบค้นเมื่อ September 16, 2020.
  9. Greenleaf, Timothy C. "The Salem Witch Trials". National Geographic Kids. สืบค้นเมื่อ September 16, 2020.
  10. For more information about family relationships, see Enders A. Robinson (1991). The Devil Discovered: Salem Witchcraft 1692. Hippocrene: New York. ISBN 978-1-57766-176-4., Enders A. Robinson (1992). Salem Witchcraft and Hawthorne's House of the Seven Gables. Heritage Books: Bowie, MD. ISBN 978-1-55613-515-6., and Marilynne K. Roach (2002). The Salem Witch Trials: A Day-To-Day Chronicle of a Community Under Siege. Cooper Square Press, New York. ISBN 978-1-58979-132-9.
  11. Gans, Felicia (July 19, 2017). "Salem dedicates witch trials memorial, marking 325 years since the infamous executions". Boston Globe. สืบค้นเมื่อ September 16, 2020.
  12. "ห้าข้อเท็จจริงเกี่ยวกับ การล่าแม่มดแห่งซาเลม". National Geographic Thailand. June 26, 2017. สืบค้นเมื่อ September 16, 2020.
  13. "October 12: On This Day in World History … briefly". South Coast Herald. October 12, 2019. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-10-22. สืบค้นเมื่อ September 16, 2020.
  14. Adams 2009
  15. Chapter 122 of the Acts of 2001, Commonwealth of Massachusetts