เหตุเอ็มวี เซว็อลจม

พิกัด: 34°13′N 125°53′E / 34.22°N 125.89°E / 34.22; 125.89
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
Maenggol Channel
Location in South Korea
Location in South Korea
Maenggol Channel
ที่ตั้งทะเลเหลือง
พิกัด34°13′N 125°53′E / 34.22°N 125.89°E / 34.22; 125.89
ชื่อในภาษาแม่맹골수도  (เกาหลี)
ประเทศในลุ่มน้ำSouth Korea
ช่วงยาวที่สุด6 km (3.7 mi)
ช่วงกว้างที่สุด4.5 km (2.8 mi)
กองทัพเรือสหรัฐมอบหมายให้หน่วยกำลังรบนอกประเทศทางน้ำที่ 31 เข้าช่วยเหลือเหตุการณ์เรือโดยสารเซว็อล เมื่อวันที่ 16 เมษายน ค.ศ. 2014

เรือข้ามฟากเกาหลีใต้ เอ็มวี เซว็อล (MV Sewol) (ฮันกึล: 세월호; ฮันจา: 世越號) พลิกคว่ำเมื่อวันที่ 16 เมษายน ค.ศ. 2014 จุดเกิดเหตุคือช่องแคบแมงโก (Maenggol Channel) เกาะดองเกียวชาโด[1] ระหว่างบรรทุกผู้โดยสาร 476 คน[2] ซึ่งเป็นนักเรียนจากโรงเรียนมัธยมทันว็อน เมืองอันซัน (Ansan) 325 ราย อาจารย์ของโรงเรียนมัธยมทันว็อน เมืองอันซัน 14 ราย ลูกเรือ 36 ราย สินค้ารวม 2,142.7 ตัน ที่กำลังเดินทางจากเมืองอินช็อนไปยังเกาะเชจู ประเทศเกาหลีใต้ เรือบรรทุกสินค้าและผู้โดยสารน้ำหนักรวม 3,608 ตัน มากกว่ามาตรฐาน 3.7 เท่า[3] ส่งสัญญาณอันตรายห่างจากเกาะควันแมโด (Gwanmaedo) ที่เวลา 8.58 นาฬิกาตามเวลามาตรฐานเกาหลีมีผู้เสียชีวิต รวม 295 ราย [4]

ผู้โดยสารหลายคนได้รับการช่วยชีวิตโดยเรือประมงและเรือสินค้าอื่น ๆ ซึ่งเป็นช่วงเวลาแรก อีก 30 นาทีต่อมา เรือของหน่วยยามฝั่งและเรือของกองทัพเรือเกาหลีใต้จึงมาถึง รวมถึงเฮลิคอปเตอร์[5] มีความพยายามช่วยเหลืออย่างต่อเนื่องโดยรัฐบาลเกาหลีใต้ กองทัพเรือสหรัฐอเมริกา กลุ่มพลเมืองและเอกชน

เหตุการณ์นี้เป็นเหตุการณ์ที่มีผู้เสียชีวิตรองจากสงครามเกาหลี นอกจากนั้นยังเป็นเหตุการณ์ที่กัปตันเรือและลูกเรือนำเรือฉุกเฉินออกมาใช้หนีภัยโดยทิ้งผู้โดยสารให้เสียชีวิตนับเป็นเหตุการณ์ที่คนเกาหลีใต้กระทำต่อชีวิตคนเกาหลีใต้ที่ร้ายแรงที่สุดรองจากการก่อการกำเริบควังจู

เบื้องหลัง[แก้]

เรือ[แก้]

เรือเซว็อล เดือนมีนาคม 2014
ประวัติ
ชื่อเฟร์รี นะมิโนะอุเอะ(1994–2013) เซว็อล (2013–2014)
เจ้าของโอะชิมะ อุนยุ, คะโงะชิมะ ญี่ปุ่น (1994–2007)

เอ-ไลน์ เฟร์รี คะโงะชิมะ ญี่ปุ่น (2007–2012)

บริษัท ช็องแฮจินมารีน อินช็อน เกาหลีใต้ (2013–2014)
ท่าเรือจดทะเบียนเมืองอินช็อน เกาหลีใต้ (2013–2014)
อู่เรือฮะยะชิกะเนะ, นะงะซะกิ ญี่ปุ่น
เดินเรือแรกมิถุนายน ค.ศ. 1994
รหัสระบุIMO number: 91052005
ความเป็นไปพลิกคว่ำและจมลงเมื่อวันที่ 16 เมษายน 2014
ลักษณะเฉพาะ
ความยาว:

146.61 เมตร (481 ฟุต 0 นิ้ว) (เมื่อเริ่มสร้าง)

157.02 เมตร (515.16 ฟุต)
ความกว้าง: 22.00 เมตร (72 ฟุต 2 นิ้ว)
ความสูง: 14.00 เมตร (45 ฟุต 11 นิ้ว)
กินน้ำลึก: 6.26 เมตร (20 ฟุต 6 นิ้ว)
ความจุ:

เรือเซว็อล: ผู้โดยสาร 960 คน รถ 88 คัน รถบรรทุกขนาด 8 ตัน จำนวน 60 คัน

ความจุเดิม คือ ผู้โดยสาร 804 คน รถยนต์ 90 คัน รถบรรทุก 60 คัน
ลูกเรือ: 36 คน

เรือเอ็มวี เซว็อล (Korean: MV 세월호; 2013-2014) สร้างโดยบริษัทญี่ปุ่น ayashikane[6] ที่ความยาว 146 เมตร และความกว้าง 22 เมตร เรือสามารถบรรทุกผู้โดยสาร 921 คน ตามความจุสูงสุด รวมถึงลูกเรือทั้งหมด 956 คน เรือดำเนินการโดยบริษัท Cheonghaejin marine ในเมืองอินช็อน ซึ่งมีรายงานว่ามีพื้นที่ว่างสำหรับบรรทุกรถอีก 180-220 คัน และสามารถขนตู้บรรจุสินค้าขนาดความสูง 20 ฟุต จำนวน 152 ตู้ เรือสามารถวิ่งด้วยความเร็วสูงสุด 22 นอต (41 กิโลเมตร) ต่อชั่วโมง

เรือเซว็อลดำเนินการในคาโงชิมะประเทศญี่ปุ่นเป็นเวลา 18 ปี (ตั้งแต่ ค.ศ. 1994)[7] โดยเรือนำมาจากญี่ปุ่นในเดือนตุลาคม ค.ศ. 2012 ตั้งแต่นั้นบริษัทของ เกาหลีใต้ ได้เพิ่มห้องผู้โดยสารพิเศษเพิ่มด้วยชั้น 3, 4 และชั้นดาดฟ้าที่ 5 มีการเพิ่มความจุของผู้โดยสารมากขึ้น 181 คน และเพิ่มน้ำหนักของเรือประมาณ 239 ตัน การก่อสร้างเป็นไปอย่างถูกกฎหมายและผ่านการทดสอบที่มีการควบคุม[8] หลังจากผ่านการตรวจสอบความปลอดภัยโดยรัฐบาลเกาหลีใต้ เรือเริ่มดำเนินการในเกาหลีใต้เมือวันที่ 15 มีนาคม ค.ศ. 2013 จากนั้นเรือมีการขนส่งผู้โดยสาร 2-3 ครั้งไปกลับทุก ๆ สัปดาห์จากเมืองอินช็อนไปเกาะเชจู[9] มีรายงานว่า เรือผ่านการตรวจสอบด้านความปลอดภัยอีกครั้งโดยศูนย์รักษาความปลอดภัยชายฝั่งเกาหลีใต้เมื่อวันที่ 19 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2014[10] การตรวจสอบนี้เรียกว่า การสำรวจขั้นกลาง (Intermediate Survey) ตามองค์กรนานาชาติของสมาคมมาตรฐานเรือ (International Association of Classification Societies (IACS)) รวมถึงการตรวจสอบและการทดสอบที่ระบุไว้ในกฎและเงื่อนไขทั่วไป ซึ่งเรือได้ตอบสนองข้อเรียกร้องตามกฎต่าง ๆ[11]

ผู้โดยสาร[แก้]

อี คย็อน-อก รัฐมนตรีช่วยฝ่ายกิจการความมั่นคงและบริหารรัฐกิจของเกาหลีใต้ กล่าวว่ามีจำนวนผู้โดยสาร 459 คน โดยกลุ่มหลัก ๆ คือนักเรียนมัธยม ประกอบด้วยลูกเรือ 30 คน นักเรียนมัธยมโรงเรียนทันว็อน 325 คน อาจารย์ 15 คน และผู้โดยสารที่ไม่ใช่นักเรียน 89 คน[12] รายงานอื่น ๆ กล่าวว่ามีจำนวนผู้โดยสารระหว่าง 450-475 คน

การพลิกคว่ำ[แก้]

เหตุการณ์[แก้]

เรือเซว็อลเป็นเรือโดยสารที่อับปางเป็นลำที่หนึ่งร้อย นับตั้งแต่ ค.ศ. 2002[13] ห่างจากชายฝั่งตะวันตกเฉียงใต้ ประมาณ 30 กิโลเมตร เรือข้ามฟากเริ่มเอียงข้างอย่างมากในขณะที่กำลังมุ่งหน้าไปเกาะเชจู มีการรายงานของการหันเหทิศทางออกจากเส้นทางเดิม แต่ผู้ตรวจการชายฝั่งชี้ชัดว่าเรือไม่ห่างไปจากเส้นทางเดินเรือปกติ ผู้โดยสารที่รอดชีวิตรายงานว่า เกิดเสียงดังมากขึ้นตามมาด้วยการหยุดชะงักของเรือ คาดว่าน่าจะชนเข้ากับแนวหินหรือสันดอนใต้น้ำ[14] แม้ว่าน้ำทะเลจะไหลเข้ามาในเรือตามที่รายงานราว 37 เมตรในส่วนที่เรือเอียงข้าง ผู้โดยสารที่รอดชีวิตกล่าวว่า ลูกเรือบอกให้พวกเขา "อย่าขยับ" โดยประกาศผ่านระบบอินเตอร์คอมของเรือ ระหว่างที่เรือกำลังจมลง[15]

มีรายงานว่า เรือกำลังจมลงเรื่อย ๆ ที่เวลา 8:58 น. ตามเวลาเกาหลีใต้ ที่เวลา 9:30 น. มีรายงานว่า เรือมีการเอียง 20 องศาทางซ้าย และเวลาประมาณ 11:18 น. หัวเรือจมลงในน้ำ ส่วนหนึ่งของความสูงเรือประมาณ 2 เมตร และระดับความยาว 20 ถึง 30 เมตรยังลอยอยู่เหนือน้ำ ที่เวลา 8 นาฬิกาของวันที่ 18 เมษายน มีเพียง 1 เมตรของเรือที่ยังลอยอยู่เหนือน้ำ[16] และเวลา 13:03 น. ตามเวลาเกาหลีใต้ เรือได้จมลงในน้ำหมดทั้งลำ[17]

ระหว่างการพลิกคว่ำ มีการเชื่อว่าผู้โดยสารที่ติดอยู่ในเรือสามารถส่งข้อความไปยังเพื่อนและครอบครัวในขณะที่เรือกำลังจม[18] อย่างไรก็ตามการสืบสวนต่อมาโดยศูนย์ตอบโต้การก่ออาชญากรรมทางคอมพิวเตอร์รายงานว่า ผู้รอดชีวิตยังไม่ใช้โทรศัพท์ของพวกเขาในช่วงกลางวันของวันที่ 16 เวลา 10.00 น. และวันที่ 17 และเชื่อว่ารายงานการส่งข้อความทั้งหมดหลอกลวง[19]

อุณหภูมิในบริเวณที่เรือพลิกคว่ำนั้นประมาณ 12 องศาเซลเซียส และสามารถทำให้เกิดภาวะตัวเย็นเกินได้ในเวลา 90 นาที[20]

สาเหตุ[แก้]

ศูนย์รักษาความปลอดภัยชายฝั่งเชื่อว่าการหมุนเรืออย่างทันทีและการเปลี่ยนตำแหน่งของตู้สินค้าในเรือเป็นสาเหตุของอุบัติเหตุในครั้งนี้[21]ขณะเกิดเหตุ ผู้ช่วยต้นเรือหญิง อายุ 26 ปี ทำหน้าที่ควบคุมเรือซึ่งเจ้าหน้าที่คนดังกล่าวมีประสบการณ์เพียง 6 เดือน[22]

ทางการเกาหลีใต้ยังระบุสาเหตุเพิ่มเติมว่าเจ้าหน้าที่ที่อยู่บนเรือไม่มีความรู้ความสามารถเพียงพอ[23]ในการรับมือกับเหตุการณ์และไม่เคยฝึกซ้อมการอพยพหนีภัยหรือเหตุฉุกเฉินทางเรือ รวมถึงการศึกษาของประเทศเกาหลีใต้ที่เน้นให้เด็กและครูต้องเชื่อฟังและไว้ใจเจ้าหน้าที่ที่เป็นลูกเรือโดยไม่มีการตั้งคำถาม เนื่องจากเหตุการณ์นี้ผู้แจ้งเหตุรายแรกคือนักเรียนชายชื่อ ชเว ดุคฮา Choi Deokha อายุ 17 ปี[24]ซึ่งขัดคำสั่งลูกเรือที่สั่งให้เขานั่งเฉยๆ ผู้รอดชีวิตระบุสาเหตุการรอดชีวิตว่าเพราะไม่เชื่อใจและไม่ไว้วางใจลูกเรือบนเรือดังกล่าว สาเหตุหนึ่งที่ยอมรับโดยกว้างขวางคือคำสั่ง "อย่าขยับ" "อยู่นิ่งๆ" และ"จงใส่เสื้อชูชีพและนั่งลง"ซึ่งปรากฏว่าผู้ทำตามอย่างเคร่งครัดได้เสียชีวิตลง

การตรวจสอบที่เรียกว่า การสำรวจขั้นกลาง (Intermediate Survey) ตามองค์กรนานาชาติของสมาคมมาตรฐานเรือถูกกระทำโดยเจ้าหน้าที่ที่อายุมากกว่า 60 ปี ซึ่งเกษียณอายุราชการแล้ว กัปตันและลูกเรือซึ่งทราบเรื่องเรือฉุกเฉินเป็นอย่างดีได้แย่งเรือลำดังกล่าวและทิ้งเรือขณะอำปางลง ทำให้นักเรียนและครูไม่มีเรือฉุกเฉินให้ใช้งาน

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ เหตุเอ็มวี เซว็อลจม

การช่วยชีวิต[แก้]

  • 16 เมษายน - เวลา 8:58 น. ตามเวลาเกาหลีใต้ หน่วยจากกองทัพเรือเกาหลีถูกส่งไปช่วยเหลือ ทหารกองเรือรบที่ 3 และกองทัพอากาศเกาหลี ส่งเครื่องบินต่าง ๆ ได้แก่ ซี-130 เฮอร์คิวลิส ซีเอช-47 ชีนุก ไปสนับสนุนความช่วยเหลือ รวมถึงกองทัพบกเกาหลีส่งทหารหน่วยสวัสดิการพิเศษ 150 คน และรถพยาบาล 11 คัน[25]
  • 17 เมษายน - เวลา 6 นาฬิกา เรือ 171 ลำ เครื่องบิน 26 ลำ และนักดำน้ำ 30 คน ร่วมค้นหาผู้รอดชีวิต ศูนย์รักษาความปลอดภัยชายฝั่งมอบหมายให้นักดำน้ำ 20 คน แบ่งเป็น 2 กลุ่ม กองทัพเรือเกาหลียังมอบหมายนักดำน้ำ 8 คน ร่วมช่วยเหลือ และมีความพยายามช่วยเหลือของกลุ่มพลเมืองทั่วไป ที่เวลาบ่าย 15:32 น. จำนวนของนักดำน้ำเพิ่มเป็น 555 คน[26]
  • 18 เมษายน - เวลา 10:50 น. นักดำน้ำสามารถเข้าไปในตัวเรือที่พลิกคว่ำ แต่กระแสน้ำที่ไหลรุนแรง ความมืด และการอยู่ในน้ำที่เต็มไปด้วยเลน[27] ทำให้พวกเขาไม่สามารถไปถึงบริเวณของผู้โดยสาร แม้ว่าพวกเขาจะพยายามสูบออกซิเจนด้วยความดันสูงเข้าไปในตัวเรือด้วยหวังว่าผู้สูญหายอาจรอดชีวิตในช่องอากาศของเรือ[28]
  • 19 เมษายน - เวลา 5:40 น. นักดำน้ำพบผู้เสียชีวิต 3 คนอยู่ภายในห้องผู้โดยสารชั้น 4 เป็นครั้งแรก ศูนย์รักษาความปลอดภัยชายฝั่งยังมีแผนยกเรือขึ้นประมาณ 2-3 เมตร หลังนักดำน้ำอนุญาตในด้านความปลอดภัย โดยมีเครนปั้นจั่นขนาดใหญ่ 3 ตัวมาถึงในที่เกิดเหตุแล้ว[29]
  • 6 พฤษภาคม - นักดำน้ำเสียชีวิตขณะปฏิบัติหน้าที่ 1 ราย [30]
  • 14 พฤษภาคม - ทางการประเทศเกาหลีใต้สรุปการค้นหาศพโดยนักดำน้ำและชาวประมงพบศพ 281 ราย[31] มีผู้สูญหาย 23 ราย รวมนักดำน้ำที่เสียชีวิต 1 ราย รวมมีผู้เสียชีวิตที่พบศพจากเหตุการณ์นี้ 282 ราย

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ นักดำน้ำพบอีกสามศพเรือเซวอล
  2. ↑ เหยื่อเฟอร์รีล่มนอกฝั่งเกาหลีใต้ เก็บถาวร 2014-04-21 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน manager.co.th
  3. ↑ เรือเซวอลล่มน้ำหนักเกินมาตรฐานเกือบสี่เท่า
  4. ↑ body-found-in-south-korea-ferry-wreckage-3-months-later
  5. ↑ scores missing as S. Korea ferry sinks เก็บถาวร 2014-04-16 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน focus-fen.net/
  6. ↑ 1994 in Japan news.khan.co.kr/
  7. ↑ Issue 20-year-old sunken hulk years เก็บถาวร 2014-04-16 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน news.ichannela.com
  8. ↑ Before the turn, a possibility of prior structural damage... the sudden turn and the cargo piling appears to have combined เก็บถาวร 2014-04-17 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (in Korean)] news.hankooki.com
  9. ↑ Ferry to Jeju เก็บถาวร 2014-04-18 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน english.visitkorea.or.kr
  10. ↑ The capsized Sewol, built by a ship company in 1994 news.khan.co.kr
  11. ↑ Becomes 100th Passenger Vessel Lost Since 2002 ewallstreeter.com
  12. ↑ South Korea ferry: Hundreds missing as ship sinks bbc.com/
  13. ↑ BECOMES 100TH PASSENGER VESSEL LOST SINCE 2002 ewallstreeter.com/
  14. ↑ เรือเกาหลีใต้ล่ม! หายร่วม 300 ชีวิต prachachat.net/
  15. ↑ "South Korean shipwreck survivors: Passengers told 'don't move' as ship sank" CNN.com
  16. ↑ Sewol's bow only 1m remaining above water w3.sbs.co.kr
  17. ↑ Sewol completely submerged under the surface yonhapnews.co.kr
  18. ↑ South Korea ferry: Messages from a sinking ship bbc.co.uk
  19. ↑ Police say the "SNS 'I'm alive' messages are all fake" (Compiled) yonhapnews.co.kr
  20. ↑ "Hundreds of high school students feared dead after ferry carrying 475 people rolls and sinks off South Korea" National Post (Canada.com)
  21. ↑ the cause of the accident news.khan.co.kr/
  22. ↑ 19 เมษายน พ.ศ. 2557 ชาวโลกช็อคคำสารภาพกัปตันเหตุเรือเซวอนล่ม
  23. ↑ คดีเรือเซวอลได้ข้อสรุปแล้ว ศาลสั่งให้ชดเชยเหยื่อ300คน
  24. ↑ นักเรียนเกาหลีใต้โทรแจ้งเป็นสายแจ้ง
  25. ↑ Jin-do ferry capsize Military, navy went to investigate but regretfully asiatoday.co.kr
  26. ↑ Search Continues for Missing After South Korean Ferry Sinks voanews.com
  27. ↑ "South Korean ferry disaster: Captain 'abandoned ship while passengers told to stay below" เก็บถาวร 2014-04-18 ที่ archive.today telegraph.co.uk
  28. ↑ Human Error Suspected as Hope Fades in Korean Ferry Sinking nytimes.com
  29. ↑ Sunken Korea ferry relatives give DNA swabs to help identify dead เก็บถาวร 2014-04-19 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน in.reuters.com
  30. ↑ Civilian Diver Taking Part in Sewol Search Efforts Dies
  31. ↑ "Death toll rises to 281 in South Korea ferry tragedy". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 พฤษภาคม 2014. สืบค้นเมื่อ 15 พฤษภาคม 2014.
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=เหตุเอ็มวี_เซว็อลจม&oldid=11198917"