การประท้วงในประเทศศรีลังกา พ.ศ. 2565

การประท้วงในประเทศศรีลังกา พ.ศ. 2565
ส่วนหนึ่งของ วิกฤตเศรษฐกิจศรีลังกา
ชาวศรีลังกาประท้วงหน้าสำนักเลขาธิการประธานาธิบดีที่เมืองโคลัมโบ 13 เมษายน พ.ศ. 2565
วันที่	15 มีนาคม พ.ศ. 2565 – 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2565 (7 เดือน 4 สัปดาห์ 2 วัน)
สถานที่	ประเทศศรีลังกา
สาเหตุ	คณะรัฐมนตรีบริหารเศรษฐกิจผิดพลาด ส่งผลให้เกิดวิกฤตเศรษฐกิจตั้งแต่ พ.ศ. 2562 ถึงปัจจุบัน ขาดแคลนเชื้อเพลิงและสิ่งของจำเป็น และไฟฟ้าดับ เงินเฟ้อสูง และค่าครองชีพเพิ่มขึ้นรวดเร็ว การทุจริตและความเห็นแก่ญาติของตระกูลราชปักษะ
เป้าหมาย	โคฐาภยะ ราชปักษะ และผู้บริหารจากตระกูลราชปักษะ ลาออก ร่างรัฐธรรมนูญใหม่
วิธีการ	การเรียกร้องทางการเมือง, ความเคลื่อนไหวทางอินเทอร์เน็ต, การจลาจล, การหยุดงาน, การประท้วง
สถานะ	ยังดำเนินอยู่ ประกาศสถานการณ์ฉุกเฉิน ห้ามออกนอกเคหสถานทั่วประเทศ จำกัดการเข้าถึงสื่อสังคม คณะรัฐมนตรีโคฐาภยะคณะที่สองลาออก อชิต นิวาฑ กพราล ลาออก และนันทลาล วีรสิงหะ ได้รับแต่งตั้งเป็นผู้ว่าการธนาคารกลาง สมาชิกรัฐสภา 41 คนของรัฐบาลกลายเป็นฝ่ายอิสระในรัฐสภา ผู้ประท้วงถูกผู้สนับสนุนราชปักษะโจมตีต่อเนื่อง ผู้ประท้วงจึงตอบโต้ด้วยการโจมตีทรัพย์สินของผู้ภักดีต่อราชปักษะและสมาชิกรัฐสภาคนอื่น ๆ มหินทะ ราชปักษะ ลาออก ห้ามออกนอกเคหสถานทั่วเกาะตั้งแต่ 9–11 พฤษภาคม พ.ศ. 2565 ต่อมาขยายถึง 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2565 และให้ทหารเข้าประจำหน้าที่ แต่งตั้งรนิล วิกรมสิงหะ เป็นนายกรัฐมนตรี เบซิล ราชปักษะ สมาชิกรัฐสภา ลาออก ผู้ประท้วงบุกที่พำนักประธานาธิบดีและเทมเพิลทรีส์ ที่พำนักนายกรัฐมนตรี รนิล วิกรมสิงหะ ลาออกจากตำแหน่งนายกรัฐมนต โคฐาภยะ ราชปักษะ ลี้ภัยไปมัลดีฟส์ รนิล วิกรมสิงหะ ได้รับแต่งตั้งเป็นประธานาธิบดีรักษาการ เมื่อวันที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2565 โคฐาภยะ ราชปักษะ ลาออกจากตำแหน่งประธานาธิบดีผ่านไปรษณีย์อิเล็กทรอนิกส์เมื่อวันที่ 14 กรกฏาคม พ.ศ. 2565 และลี้ภัยไปประเทศสิงคโปร์
คู่ขัดแย้ง
ผู้ประท้วงและองค์การฝ่ายค้าน: ผู้ประท้วงจำนวนมากซึ่งเป็นกลางทางการเมืองและไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด นักศึกษา ผู้ประกอบอาชีพหลายอย่าง รวมทั้งคนขับรถโดยสารส่วนตัว ชาวประมง พนักงานโรงพยาบาล ฯลฯ นักบวชในศาสนาพุทธ คริสต์ มุสลิม และฮินดู ทหารผ่านศึก รวมถึงบรรดาที่เป็นผู้พิการ ชาวศรีลังกาพลัดถิ่นส่วนใหญ่อยู่ในออสเตรเลีย สหราชอาณาจักร นิวซีแลนด์ และสหรัฐ กลุ่มพรรคการเมือง สมคิชนพลเวคยะ พันธมิตรแห่งชาติทมิฬ พลังประชาชาติ ชนตาวิมุกติเปรมุณะ พรรคสังคมนิยมแนวหน้า รัฐบาลศรีลังกา ตำรวจศรีลังกา กองทัพบกศรีลังกา ศรีลังกาโปทุชนเปรมุณะ ผู้ฝักใฝ่ราชปักษะสุดโต่ง พรรคสหชาติ พรรคประชาธิปไตยประชาชนอีแลม พีเอ็มซีล้ำยุค
ผู้นำ
ส่วนใหญ่ไม่มีผู้นำอย่างเป็นระบบระเบียบและเป็นศูนย์กลาง โคฐาภยะ ราชปักษะ มหินทะ ราชปักษะ รนิล วิกรมสิงหะ
ความสูญเสีย
ผู้ประท้วงเสียชีวิต 10 คน, บาดเจ็บมากกว่า 250 คน ถูกจับมากกว่า 600 คน อมรกีรติ อตุโกรละ (สมาชิกรัฐสภา) และผู้อารักขาเสียชีวิต สรัต กุมาระ เสียชีวิต ตำรวจเสียชีวิต 1 นาย บาดเจ็บ 24 คน ถูกจับมากกว่า 10 คน

การประท้วงในประเทศศรีลังกา พ.ศ. 2565 เป็นการประท้วงต่อเนื่องของกลุ่มผู้ประท้วงที่ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด ส่วนใหญ่เป็นประชาชนทั่วไปและพรรคการเมืองฝ่ายค้านที่ต่อต้านรัฐบาลของประธานาธิบดีโคฐาภยะ ราชปักษะ สาเหตุมาจากความเชื่อที่ว่า [ตระกูล] ราชปักษะไม่ได้ทำงานที่ดีในการแก้ไขปัญหาเศรษฐกิจของประเทศศรีลังกาซึ่งทำให้เกิดวิกฤตการณ์ทางเศรษฐกิจด้วยอัตราเงินเฟ้อรุนแรง ไฟฟ้าดับทุกวันนานถึง 10–13 ชั่วโมง การขาดแคลนเชื้อเพลิง และสิ่งอุปโภคจำเป็นมากมาย ผู้ประท้วงหลายคนต้องการให้คณะรัฐมนตรีที่ดำเนินการโดยตระกูลราชปักษะลาออก และเลือกตั้งคณะผู้ปกครองจากระบอบประชาธิปไตยที่มีคุณสมบัติเหมาะสมชุดใหม่

ผู้ประท้วงมักตะโกนคำยอดนิยมของการเรียกร้อง เช่น "กลับบ้านซะโคฐา", "กลับบ้านซะราชปักษะ" และ "โคฐาปิสเส็ก" (โคฐาสติวิปลาส)

การประท้วงส่วนใหญ่เป็นการแสดงโดยประชาชนทั่วไป รวมทั้งครู นักเรียน แพทย์ พยาบาล ผู้เชี่ยวชาญด้านไอที เกษตรกร ทนายความ นักเคลื่อนไหวทางสังคม นักกีฬา วิศวกร และเจ้าหน้าที่ตำรวจบางนาย

เมื่อวันที่ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2565 ประธานาธิบดีโคฐาภยะ ราชปักษะ และนายกรัฐมนตรีรนิล วิกรมสิงหะ ประกาศลาออกหลังจากผู้ประท้วงบุกโจมตีบ้านในโคลัมโบ อย่างไรก็ตาม ราชปักษะสัญญาว่าจะลาออกในวันที่ 13 กรกฎาคม แต่กลับลี้ภัยออกจากประเทศไปยังมัลดีฟส์และต่อมาไปยังประเทศสิงคโปร์ ราชปักษาลาออกจากดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีในเวลาต่อมา โดยลาออกเป็นทางการเมื่อวันที่ 14 กรกฏาคม พ.ศ. 2565วันที่ 11 สิงหาคม เขาเดินทางมาถึงประเทศไทย