การปฏิวัติครั้งที่สอง (สาธารณรัฐจีน)

การปฏิวัติครั้งที่สอง
ส่วนหนึ่งของ ผลที่ตามมาหลัง การปฏิวัติซินไฮ่
วันที่ 22 มีนาคม – 4 พฤศจิกายน 1913 (เหตุการณ์หลัก ระหว่างวันที่ 12 กรกฎาคมถึง 12 กันยายน) สถานที่ จีนตอนใต้ ผล รัฐบาลเป่ย์หยางชนะ ซุน ยัตเซ็น หนีไปประเทศญี่ปุ่น เลิกล้มรัฐสภาและรัฐธรรมนูญ รัฐบาลส่วนภูมิภาคถูกจัดระเบียบใหม่ จีนกลายมาเป็นเผด็จการ
คู่สงคราม
มณฑลตอนใต้ มณฑลเจียงซี มณฑลเจียงซู เซี่ยงไฮ้ มณฑลอานฮุย มณฑลกวางตุ้ง มณฑลฝูเจี้ยน มณฑลหูหนาน มณฑลเสฉวน	รัฐบาลเป่ย์หยาง
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ
ซุน ยัตเซ็น ฮวง ซิง ไป้ เหวินเว่ย เฉิน จุ่งหมิง หู ฮั่นหมิ๋น เฉิน ฉีเหม่ย์ หลี่ ลี่จวิน	ยฺเหวียน ชื่อไข่ จาง ซวิน ต้วน ฉีรุ่ย หลง จี้กวง หลี่ ชุน หนี ซื่อชง
กำลัง
10,000

การปฏิวัติครั้งที่สอง (จีน: 二次革命; พินอิน: Èrcì Gémìng) เป็นการก่อการของผู้ว่าการมณฑลทางตอนใต้ของจีนในปี ค.ศ. 1913 รวมทั้งผู้สนับสนุนซุน ยัตเซ็นและพรรคก๊กมินตั๋งที่ต่อต้านรัฐบาลเป่ย์หยางแห่งสาธารณรัฐจีน ที่นำโดยยฺเหวียน ชื่อไข่ การก่อการถูกพ่ายแพ้ไปอย่างรวดเร็ว โดยกองทัพของยฺเหวียน และนำไปสู่การรวมอำนาจของยฺเหวียน ในฐานะประธานาธิบดีสาธารณรัฐจีนอย่างต่อเนื่อง

กบฏไป๋หลางเกิดขึ้นพร้อมกันกับการปฏิวัติครั้งที่สอง

ดูเพิ่ม

• การปฏิวัติซินไฮ่