กายาโทสต์

กายาโทสต์
	กายาโทสต์และกาแฟลาตเทเย็นของสตาร์บัคส์ ที่สิงคโปร์
ประเภท	ปิ้ง
มื้อ	อาหารหลัก
แหล่งกำเนิด	สิงคโปร์
ภูมิภาค	เอเชียตะวันออกเฉียงใต้
ผู้สร้างสรรค์	พ่อครัวชาวไห่หนานในสมัยอาณานิคมช่องแคบ
อุณหภูมิเสิร์ฟ	ร้อน
ส่วนผสมหลัก	กายา (สังขยา)
Glycemic index	49 (แม่แบบ:Background)
	ตำราอาหาร: กายาโทสต์; สื่อ: กายาโทสต์;

กายาโทสต์ (อังกฤษ: Kaya toast) เป็นอาหารประเภทขนมหรือของรับประทานเล่นชนิดหนึ่ง แพร่หลายในมาเลเซียและสิงคโปร์^[2] เป็นขนมปังปิ้งทาสังขยาที่ทำจากใบเตย (ชาวสิงคโปร์เรียกสังขยาว่า "กายา") เป็นที่นิยมของชาวมาเลเซียและสิงคโปร์มานาน นิยมรับประทานเป็นอาหารเช้า พร้อมกับไข่ไก่ที่ต้มกึ่งสุกกึ่งดิบและเหยาะด้วยซีอิ๊วขาวเล็กน้อย รับประทานพร้อมชา, นม หรือกาแฟ^[3]^[4]^[5]

โภชนาการ[แก้]

ส่วนสารอาหารหลัก^[6]
อาหาร	คาร์โบไฮเดรต (g/100g)	ไขมัน (g/ส่วน)	โปรตีน (g/ส่วน)	พลังงานรวม (kJ/ส่วน)
กายาโทสต์	46.0	17.6	7.3	1623

อ้างอิง[แก้]

↑ Planet, L. (2014). Food Lover's Guide to the World: Experience the Great Global Cuisines. Lonely Planet Food and Drink. Lonely Planet Publications. p. 236. ISBN 978-1-74360-581-3. สืบค้นเมื่อ 2 September 2021.
↑ "Kaya toast". The Hindu. March 10, 2012. สืบค้นเมื่อ April 11, 2017.
↑ พรพรรณ จันทโรนานนท์, ขนมสิงคโปร์ ตอนที่ ๑. "องค์ความรู้ภาษา-วัฒนธรรม", เดลินิวส์ ฉบับที่ 24,652: หน้า 24 การศึกษา, วันอังคารที่ 11 เมษายน พ.ศ. 2560.
↑ Tarulevicz, NT; S, Hudd. "From Natural History to National Kitchen: Food In The Museums Of Singapore, 2006-2017". pp. 18–44. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-06-13. สืบค้นเมื่อ 2022-05-11.
↑ Chu, Louisa (20 April 2016). "Breakfast quest in Singapore: Looking for history on toast". Chicago Tribune. สืบค้นเมื่อ 29 November 2020.
↑ Sun L, Lee DE, Tan WJ, Ranawana DV, Quek YC, Goh HJ, Henry CJ (March 2015). "Glycaemic index and glycaemic load of selected popular foods consumed in Southeast Asia". Br J Nutr. 113 (5): 843–8. doi:10.1017/S0007114514004425. PMID 25716365.

บรรณานุกรม[แก้]

Lynch. Rene (July 22, 2009). "Sending out an SOS for the Kaya Toast at Susan Feniger's Street". Los Angeles Times. สืบค้นเมื่อ 2 December 2013.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

บทความอาหาร เครื่องดื่ม และหัวข้อที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคอื่น ๆ นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[KT-1] Planet, L. (2014). Food Lover's Guide to the World: Experience the Great Global Cuisines. Lonely Planet Food and Drink. Lonely Planet Publications. p. 236. ISBN 978-1-74360-581-3. สืบค้นเมื่อ 2 September 2021.

[2] "Kaya toast". The Hindu. March 10, 2012. สืบค้นเมื่อ April 11, 2017.

[3] พรพรรณ จันทโรนานนท์, ขนมสิงคโปร์ ตอนที่ ๑. "องค์ความรู้ภาษา-วัฒนธรรม", เดลินิวส์ ฉบับที่ 24,652: หน้า 24 การศึกษา, วันอังคารที่ 11 เมษายน พ.ศ. 2560.

[digest-4] Tarulevicz, NT; S, Hudd. "From Natural History to National Kitchen: Food In The Museums Of Singapore, 2006-2017". pp. 18–44. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-06-13. สืบค้นเมื่อ 2022-05-11.

[Chu-5] Chu, Louisa (20 April 2016). "Breakfast quest in Singapore: Looking for history on toast". Chicago Tribune. สืบค้นเมื่อ 29 November 2020.

[Sun2015-6] Sun L, Lee DE, Tan WJ, Ranawana DV, Quek YC, Goh HJ, Henry CJ (March 2015). "Glycaemic index and glycaemic load of selected popular foods consumed in Southeast Asia". Br J Nutr. 113 (5): 843–8. doi:10.1017/S0007114514004425. PMID 25716365.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]