กามิลโล เด เลลลิส

นักบุญคามิลโล เด เลลลิส
บาทหลวง
เกิด	25 พฤษภาคม ค.ศ.1550 เมืองบุชชีอานีโก ราชอาณาจักรเนเปิลส์
เสียชีวิต	14 กรกฎาคม ค.ศ. 1614 บ้านมักดาเลนา (ศูนย์กลางของคณะคามิลเลียน) รัฐสันตะปาปา
นิกาย	โรมันคาทอลิก
วันฉลอง	18 กรกฎาคม
องค์อุปถัมภ์	ผู้ป่วย โรงพยาบาล พยาบาล แพทย์

นักบุญคามิลโล เด เลลลิส (อิตาลี: Camillo de Lellis) เป็นบาทหลวงโรมันคาทอลิกชาวอิตาลี ผู้ก่อตั้งคณะคามิลเลียนซึ่งเป็นคณะนักบวชคาทอลิกที่เน้นทำงานด้านการพยาบาลผู้ป่วย ได้รับการประกาศเป็นนักบุญในปี ค.ศ. 1746 และได้รับยกย่องเป็นนักบุญองค์อุปถัมภ์ผู้ป่วย โรงพยาบาล พยาบาล และแพทย์

ประวัติ

นักบุญกามิลโลเกิดที่เมืองบุชชีอานีโก ราชอาณาจักรเนเปิลส์ (ภาคใต้ของประเทศอิตาลีปัจจุบัน) เมื่อวันที่ 25 พฤษภาคม ค.ศ.1550 เป็นบุตรร้อยเอกโจวันนี เด เลลลิส กับนางกามิลลา กอมเปลลี เด เลาเรโต สมัยวัยรุ่นท่านใช้ชีวิตอย่างเสเพลและติดการพนัน เมื่อบิดามารดาเสียชีวิตแล้ว จึงไปเป็นทหารรับจ้างในกองทัพเวนิสต่อสู้กับกองทัพเติร์กที่ยกมารุกรานอิตาลีในสมัยนั้น ท่านได้รับบาดเจ็บที่ข้อเท้าจึงต้องมารักษาตัวที่โรงพยาบาล การทำงานในกองทัพยังทำให้ท่านติดอบายมุขตามเพื่อน จึงถูกไล่ออกจากกองทัพในเวลาต่อมา แต่ท่านยังคงติดพนันอย่างหนักจนกลายเป็นคนสิ้นเนื้อประดาตัว กลายมาเป็นขอทาน และทำงานเป็นกรรมกรสร้างอารามให้คณะภราดาน้อยกาปูชิน

เมื่อกามิลโลเริ่มกลับใจได้ จึงปฏิญาณตนเข้าเป็นโนวิซในคณะภราดาน้อยกาปูชิน แต่ยังไม่ทันได้ปฏิญาณตนตลอดชีพ ก็ต้องออกจากอารามเพราะอาการบาดเจ็บที่ข้อเท้ากลับมากำเริบ จึงไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลซันจาโกโม การใช้ชีวิตที่โรงพยาบาลทำให้ท่านได้รับรู้ถึงความทุกข์ทรมานของบรรดาผู้ป่วย ประกอบกับความประทับใจในความเมตตาของนักบุญฟีลิปโป เนรีที่อุทิศตนช่วยเหลือผู้ตกทุกข์ได้ยาก กามิลโลจึงตั้งใจอุทิศตนทำงานช่วยเหลือผู้ป่วยโดยเฉพาะ ตอนแรกท่านทำงานอยู่ที่โรงพยาบาลแห่งเดิมจนขึ้นมาเป็นผู้อำนวยการโรงพยาบาล ต่อมาท่านเห็นว่าไม่สามารถทำงานได้เต็มที่ จึงแยกออกมาตั้งคณะขึ้นเอง

ในปี ค.ศ. 1584 ท่านได้รับศีลอนุกรมเป็นบาทหลวง และร่วมกับสหายอีกสองคนตั้งเป็นคณะผู้รับใช้ผู้ป่วย เน้นทำงานช่วยเหลือดูแลผู้ป่วยยากไร้ตามสถานที่ต่าง ๆ โดยเริ่มจากโรงพยาบาลพระจิตที่กรุงโรมในปี ค.ศ. 1585 ต่อมาขยายงานไปดูแลผู้ป่วยที่เนเปิลส์ด้วยตั้งแต่ปี ค.ศ. 1588 ต่อมาในปี ค.ศ. 1591 คณะนักบวชของท่านก็ได้รับการรับรองอย่างเป็นทางการจากสมเด็จพระสันตะปาปาเกรกอรีที่ 14

บาทหลวงกามิลโลได้ลาออกจากตำแหน่งมหาธิการในปี ค.ศ. 1607 และถึงแก่มรณกรรมเมื่อวันที่ 14 กรกฎาคม ค.ศ. 1614 ที่บ้านมักดาเลนา ศูนย์กลางของคณะคามิลเลียน

การยกย่องหลังมรณกรรม

บาทหลวงกามิลโลได้รับการประกาศเป็นบุญราศีในปี ค.ศ. 1742 โดยสมเด็จพระสันตะปาปาเบเนดิกต์ที่ 14 และได้รับการประกาศเป็นนักบุญในปี ค.ศ. 1746 ในสมณสมัยเดียวกัน นอกจากนี้ในปี ค.ศ. 1886 สมเด็จพระสันตะปาปาลีโอที่ 13 ยังยกย่องท่านเป็นนักบุญองค์อุปถัมภ์ผู้ป่วย พยาบาล และโรงพยาบาลด้วย