กอนต์เล็ต: เซเวนซอโรส์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
กอนต์เล็ต: เซเวนซอโรส์
ผู้พัฒนามิดเวย์สตูดิโอส์แซนดีเอโก
ผู้จัดจำหน่ายมิดเวย์เกมส์
อำนวยการผลิตเดวิด คลังเคลอร์
ออกแบบซอล ดีวีตา
มาร์ก ไซมอน
โปรแกรมเมอร์บอริส แบตกิน
มาร์ก จอห์นสตัน
ศิลปินเมอร์ฟี ไมเคิลส์
แต่งเพลงอีนัน เซอร์
เจสัน เกรฟส์
อเล็กซานเดอร์ แบรนดอน
ชุดกอนต์เล็ต
เอนจินเรนเดอร์แวร์
เครื่องเล่นเพลย์สเตชัน 2, เอกซ์บอกซ์
วางจำหน่าย
แนวสับและเฉือน, ตะลุยดันเจียน
รูปแบบผู้เล่นเดี่ยว, หลายผู้เล่น

กอนต์เล็ต: เซเวนซอโรส์ (อังกฤษ: Gauntlet: Seven Sorrows) เป็นภาคต่อของกอนต์เล็ตเลเจนส์ และกอนต์เล็ตดาร์กเลกาซี ซึ่งหลอมรวมแนวแอ็กชันต่อสู้แฟนตาซีเข้ากับการรวมการสวมบทบาทเชิงกลยุทธ์ และปรับแต่งบทบาทสมมติสำหรับการเล่นเดี่ยว, ร่วมมือกัน และชุมชนออนไลน์

รูปแบบการเล่น[แก้]

เกมดังกล่าวมีตัวละครเอกสี่ตัว ได้แก่ วิซเซิร์ด, เอลฟ์, วอร์ริเออร์ และวาลคิรี ซึ่งแต่ละคนกวัดแกว่งด้วยคอมโบจำนวนมาก รวมถึงการโจมตีพิเศษที่สามารถซื้อได้ในตอนท้ายของแต่ละโลกเพื่อลบรูปลักษณ์ที่น่าเบื่อของการโจมตีเพียงครั้งเดียว และเพิ่มข้อปลีกย่อยระดับพิถีพิถัน ซึ่งต่างจากเกมกอนต์เล็ตภาคก่อนอย่างกอนต์เล็ตดาร์กเลกาซีที่มีเพียงสี่ตัวละคร โดยไม่มีตัวละครที่ปลดล็อกได้ซ่อนอยู่ และไม่มีการปรับแต่งลักษณะของตัวละคร นอกจากนี้ ยังไม่มีศูนย์กลางโลกที่ผู้เล่นสามารถอัปเกรดตัวละครและเลือกว่าจะเข้าสู่โลกใดอีกต่อไป การอัปเกรดจะดำเนินการแทนในตอนท้ายของแต่ละโลก และไม่สามารถเข้าถึงได้จากเมนู รวมถึงไม่มีร้านค้าที่สามารถซื้อสินค้าได้

โครงเรื่อง[แก้]

หลายศตวรรษที่ผ่านมา ได้มีการรวมตัวกันของวีรชนอมตะสี่คนเพื่อรับใช้จักรพรรดิ พระองค์ทรงเชื่อในคำแนะนำของพวกเขา แต่แสวงหาความเป็นอมตะจากพวกเขา ดังนั้นมหาอำมาตย์ทั้งหกของพระองค์ก็ใช้สิ่งนี้ต่อต้านพระองค์ และหลอกล่อให้พระองค์ตรึงเหล่าวีรชนบนต้นไม้ใหญ่ที่ก้นบึ้งของโลก หลังจากนั้นจักรพรรดิก็เสียพระทัยกับการกระทำนี้ และยังก่อความเศร้าโศกอีกหกครั้งก่อนที่พระองค์จะถูกสังหารโดยอำมาตย์ที่เคยทรงไว้เนื้อเชื่อใจ อย่างไรก็ตามก่อนที่พระองค์จะเสด็จสวรรคตพระองค์ได้ปลดเปลื้องความเศร้าโศกครั้งใหญ่ครั้งแรกของพระองค์และปล่อยวีรบุรุษที่ภักดีของพระองค์ออกจากต้นไม้ จากการปลดปล่อยอย่างลึกลับ ในตอนนี้ เหล่าวีรชนต้องออกเดินทางเพื่อทำลายเหล่าอำมาตย์ที่ทำให้จักรพรรดิเข้าพระทัยผิด เหล่าอำมาตย์กลายร่างเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวด้วยการขโมยความเป็นอมตะของวีรชน รวมถึงจัดเตรียมความเศร้าโศกอีกหกประการของจักรพรรดิ หากวีรชนคนโบราณไม่สามารถลบล้างการกระทำของจักรพรรดิได้ด้วยตัวของพวกเขาเอง แผนการอันบ้าคลั่งของพระองค์อาจฉีกโลกออกเป็นเสี่ยง ๆ เหล่าวีรชนออกเดินทางเพื่อทำลายจักรพรรดิ แต่มีความยุ่งยากบางอย่างและพลังทั้งหมดของพวกเขาจะถูกพรากไปจากที่นั่น โดยขึ้นอยู่กับผู้เล่นที่จะได้รับพลังกลับคืนมาและทำลายจักรพรรดิ

การพัฒนา[แก้]

จอห์น โรเมโร และจอช ซอว์เยอร์ ผู้คร่ำหวอดในวงการเป็นผู้นำในสตูดิโอของบริษัทมิดเวย์ในแซนดีเอโก ตั้งใจที่จะฟื้นฟูแฟรนไชส์เกมแอ็กชันเล่นตามบทบาท (RPG) อย่างกอนต์เล็ต โดยทั้งโรเมโรและซอว์เยอร์ได้ออกจากบริษัทมิดเวย์เกมส์ก่อนที่เกมนี้จะเสร็จสิ้น ตัวละครสองตัวที่สร้างโดยโรเมโรและซอว์เยอร์ ได้แก่ แลนเซอร์และทราจีเดียน ถูกลบออกจากเกมในที่สุด[1]

การตอบรับ[แก้]

การตอบรับ
คะแนนรวม
ผู้รวมคะแนน
เกมแรงกิงส์พีเอส2: 61.56เปอร์เซ็นต์[2]
เอกซ์บอกซ์: 64.88เปอร์เซ็นต์[3]
เมทาคริติกพีเอส2: 59 เต็ม 100[4]
เอกซ์บอกซ์: 61 เต็ม 100[5]
คะแนนปฏิทรรศน์
สิ่งพิมพ์เผยแพร่คะแนน
อิเล็กทรอนิกเกมมิงมันทลี6.33 เต็ม 10[6]
ยูโรเกมเมอร์พีเอส2: 5 เต็ม 10[7]
เกมอินฟอร์เมอร์6.25 เต็ม 10[8]
เกมโปรพีเอส2: 3.5/5 stars[9]
เกมเรโวลูชันดี+[10]
เกมสปอต5.2 เต็ม 10[11]
เกมสปาย3.5/5 stars[12]
เกมเทรเลอส์6.7 เต็ม 10[13]
เกมโซนเอกซ์บอกซ์: 7 เต็ม 10[14]
ไอจีเอ็น7 เต็ม 10[15]
ออฟฟิเชียลเพลย์สเตชันแมกกาซีน (สหรัฐ)3/5 stars[16]
ออฟฟิเชียลเอกซ์บอกซ์แมกกาซีน7 เต็ม 10[17]
ดิ เอ.วี. คลับซี[18]

กอนต์เล็ต: เซเวนซอโรส์ ได้พบกับบทวิจารณ์ที่หลากหลาย

อ้างอิง[แก้]

  1. "Gauntlet: Seven Sorrows Interview". GameBanshee. 4 March 2005. สืบค้นเมื่อ 5 November 2018.
  2. "Gauntlet: Seven Sorrows for PlayStation 2". GameRankings. สืบค้นเมื่อ 16 January 2010.
  3. "Gauntlet: Seven Sorrows for Xbox". GameRankings. สืบค้นเมื่อ 16 January 2010.
  4. "Gauntlet: Seven Sorrows for PlayStation 2 Reviews". Metacritic. สืบค้นเมื่อ 16 January 2010.
  5. "Gauntlet: Seven Sorrows for Xbox Reviews". Metacritic. สืบค้นเมื่อ 16 January 2010.
  6. EGM staff (February 2006). "Gauntlet: Seven Sorrows". Electronic Gaming Monthly (200). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-07-16. สืบค้นเมื่อ 2 February 2015.
  7. Kumar, Mathew (2006-02-09). "Gauntlet: Seven Sorrows Review (PS2)". Eurogamer. สืบค้นเมื่อ 17 January 2010.
  8. Mason, Lisa (February 2006). "Gauntlet: Seven Sorrows". Game Informer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-08-18. สืบค้นเมื่อ 2013-05-25.
  9. "Gauntlet: Seven Sorrows Review (PS2)". GamePro. December 14, 2005. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 January 2009. สืบค้นเมื่อ 4 December 2011.
  10. Reilly, Mike (2005-12-23). "Gauntlet: Seven Sorrows review for the PS2". Game Revolution. สืบค้นเมื่อ 17 January 2010.
  11. Kasavin, Greg (2005-12-12). "Gauntlet: Seven Sorrows Review for PlayStation 2". GameSpot. สืบค้นเมื่อ 16 January 2010.
  12. Leeper, Justin (2005-12-19). "Gauntlet: Seven Sorrows (PS2)". GameSpy. สืบค้นเมื่อ 16 January 2010.
  13. "Gauntlet: Seven Sorrows Video Game, GT Video Review". GameTrailers. January 18, 2006. สืบค้นเมื่อ 17 January 2010.
  14. Romano, Natalie (2006-01-03). "Gauntlet: Seven Sorrows - XB - Review". GameZone. สืบค้นเมื่อ 4 December 2011.
  15. Miller, Jonathan (2005-12-14). "Gauntlet: Seven Sorrows - PlayStation 2 Review". IGN. สืบค้นเมื่อ 16 January 2010.
  16. "Gauntlet: Seven Sorrows". Official U.S. PlayStation Magazine: 77. February 2006. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-07-18. สืบค้นเมื่อ 2 February 2015.
  17. "Gauntlet: Seven Sorrows". Official Xbox Magazine: 78. February 2006.
  18. Phipps, Keith (2006-01-11). "Gauntlet: Seven Sorrows". The A.V. Club. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 13, 2013. สืบค้นเมื่อ 2 February 2015.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]