ข้ามไปเนื้อหา

กอดวิน เอิร์ลแห่งเวสเซ็กซ์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
กอดวิน เอิร์ลแห่งเวสเซ็กซ์
ครองราชย์ค.ศ.1020–1053
ประสูติน่าจะซัสเซกซ์[1]
สวรรคต15 เมษายน ค.ศ.1053
วินเชสเตอร์, แฮมป์เชอร์, ราชอาณาจักรอังกฤษ
คู่อภิเษกGytha Thorkelsdóttir
พระราชบุตรสเวน, เอิร์ลแห่งเฮริฟอร์ดเชอร์
ฮาโรลด์, กษัตริย์แห่งอังกฤษ
ทอสติก, เอิร์ลแห่งนอร์ทัมเบรีย
อีดิธ, ราชินีแห่งอังกฤษ
Gyrth, เอิร์ลแห่งแองเกลียตะวันออก
ลีโอฟไวน์, เอิร์ลแห่งเคนต์
วัลฟ์นอร์ธ
อัลฟ์การ์
เอ็ดกิวา
เอลกิวา
กันฮิลดา
ราชวงศ์กอดวิน (ก่อตั้ง)
พระราชบิดาวัลฟ์นอร์ธ ซิลด์

ก็อดวิน (อังกฤษ: Godwine หรือ Godwin) เอิร์ลแห่งเวสเซ็กซ์ ชายผู้ทรงอำนาจที่สุดในอังกฤษในช่วงปีแรก ๆ ของรัชสมัยของพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้สารภาพ

รัชสมัยของพระเจ้าคานุตมหาราช

[แก้]

ก็อดวินเป็นบุตรชาวของวุล์ฟน็อธ ซิล์ด เธจ์นแห่งซัสเซ็กซ์ บุตรชายของเอเธลเมียร์ผู้ล่ำสัน ทายาทสายตรงในสายเพศชายที่มาจากพระเจ้าเอเธลเรดที่ 1 แห่งเวสเซ็กซ์ พระเชษฐาของพระเจ้าอัลเฟรดมหาราช ในปี ค.ศ. 1009 วุล์ฟน็อธถูกกล่าวหาในอาชญากรรมไม่ทราบรายละเอียดในการชุมนุมกองเรือของพระเจ้าเอเธลเรดผู้ไม่พร้อมและหนีไปพร้อมกับเรือของกษัตริย์ยี่สิบลำ

เอิร์ลแห่งเวสเซ็กซ์

[แก้]

บัลลังก์อังกฤษถูกฉกชิงไปโดยพระเจ้าคานุตในปี ค.ศ. 1016 แม้จะเป็นชาวแองโกลแซ็กซัน แต่ก็อดวินกลายเป็นคนโปรดของกษัตริย์อังกฤษชาวเดนมาร์ก พระเจ้าคานุตมหาราช ที่แต่งตั้งเขาเป็นเอิร์ลแห่งเวสเซ็กซ์ในราวปี ค.ศ. 1018 ในช่วงปี ค.ศ. 1019 ถึง 1023 เขาติดตามพระเจ้าคานุตไปเดนมาร์ก ที่ ๆ เขาโดดเด่นขึ้นมา และหลังจากนั้นไม่นานก็แต่งงานกับกีธา บุตรสาวของธอร์เกลล์ สปรากาไลจ์ น้องสาวของเอิร์ลของเดนมาร์ก อุล์ฟ ที่แต่งงานกับพระขนิษฐาของคานุต เอสทริด

รัชสมัยของพระโอรสของพระเจ้าคานุตมหาราช

[แก้]

เมื่อคานุตสิ้นพระชนม์ในวันที่ 12 พฤศจิกายน ค.ศ. 1035 แฮโรลด์ผู้เท้าไว้ พระโอรสนอกกฎหมายของพระเจ้าคานุตที่มีกับเอล์ฟกิฟุแห่งนอร์แธมตัน แย่งชิงบัลลังก์แห่งอังกฤษมาครอง ฮาร์ธาคนุต พระโอรสตามกฎหมายของพระเจ้าคานุตที่มีกับพระมเหสีม่ายของพระเจ้าเอเธลเรดผู้ไม่พร้อม เอ็มมาแห่งนอร์ม็องดี ครองราชย์ในเดนมาร์ก

การฆาตกรรมอัลเฟรดเจ้าชายแองโกลแซ็กซัน

[แก้]

เจ้าชายแองโกลแซ็กซันพยายามกอบกู้บัลลังก์กลับคืนมา เอ็ดเวิร์ดกับอัลเฟรดที่ถูกขับไล่ออกจากประเทศไปอยู่ในนอร์ม็องดีรวบรวมกองเรือล่องเรือมาอังกฤษ เมื่อถึงเซาแธมตัน เอ็ดเวิร์ดผู้เป็นพี่พบว่าชาวเมืองหยิบอาวุธขึ้นมาต่อต้านพระองค์ ไม่ประสงค์ที่จะยอมรับพระโอรสของพระเจ้าเอเธลเรดผู้อ่อนแอและเป็นที่เกลียดชัง เอ็ดเวิร์ดไม่มีทางเลือกจึงตัดสินใจกลับไปนอร์ม็องดี

อัลเฟรดเจ้าชายแองโกลแซ็กซัน (ดิ เอเธลิง) ขึ้นฝั่งบนชายฝั่งซัสเซ็กซ์พร้อมกับผู้คุ้มกันชาวนอร์มันที่จ้างมาและตั้งใจจะเดินทางไปลอนดอน พระองค์ถูกเอิร์ลก็อดวินแห่งเวสเซ็กซ์จับกุมตัวและทำลายดวงตาอย่างโหดเหี้ยม หลังจากนั้นไม่นานพระองค์ประสบกับความตายอันแสนทรมานที่อีลีเนื่องจากพิษบาดแผลและถูกฝังที่อาสนวิหารอีลี

เมื่อพระเชษฐาร่วมมารดาของอัลเฟรด ฮาร์ธาคนุต สืบทอดตำแหน่งต่อจากพระเชษฐาต่างมารดาของตน แฮโรลด์ พระองค์ดำเนินคดีกับเอิร์ลดก็อดวินและลิฟิง บิชอปแห่งวูร์สเตอร์และเครดิตัน จากการมีส่วนร่วมในการฆาตกรรมอัลเฟรด บิชอปเสียสังฆมณฑลของตน เอิร์ลก็อดวินมอบของกำนัลเป็นเรือรบที่บรรทุกคนได้แปดสิบคนให้แก่พระเจ้าแฮโรลด์ เขาพ้นข้อกล่าวหาและได้ทรัพย์สินที่ดินอันกว้างใหญ่ไพศาลกลับคืนมา

รัชสมัยของพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้สารภาพ

[แก้]

เมื่อฮาร์ธาคนุตสิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. 1042 ก็อดวินสนับสนุนการอ้างสิทธิ์ในบัลลังก์ของพระโอรสคนสุดท้ายของพระเจ้าเอเธลเรด เอ็ดเวิร์ดผู้สารภาพ เอ็ดเวิร์ดใช้เวลาสามสิบปีก่อนหน้าในนอร์ม็องดีเป็นส่วนใหญ่ การครองราชย์ของพระองค์กอบกู้บัลลังก์แห่งอังกฤษให้แก่ราชตระกูลเวสเซ็กซ์ชนท้องถิ่นเดิม

ผู้ต่อต้านอำนาจของชาวนอร์มัน

[แก้]

แม้จะถูกกล่าวหาว่ามีส่วนรู้เห็นในการสิ้นพระชนม์ของอัลเฟรดเจ้าชายแองโกลแซ็กซัน แต่ก็อดวินก็หาทางให้บุตรสาว อีดิธแห่งเวสเซ็กซ์ ได้แต่งงานกับพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดในปี ค.ศ. 1045 เมื่อพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดดึงที่ปรึกษา ขุนนาง และนักบวชมาจากดัชชีนอร์ม็องดีของพระมารดาที่พระองค์เติบโตมา ก็อดวินกลายเป็นผู้นำฝ่ายต่อต้านการเติบโตทางอิทธิพลของชาวนอร์มันในอังกฤษ หลังการปะทะอันรุนแรงระหว่างชาวเมืองโดเวอร์กับยูซตาสที่ 2 เคานต์แห่งบูโลญในปี ค.ศ. 1051 พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดตัดสินให้ก็อดวินเป็นอาชญากรจากไม่ยอมลงโทษชาวเมืองโดเวอร์ที่ท้าทายอำนาจขุนนางเจ้าของที่ดินชาวนอร์มัน

ก็อดวินและบุตรชายถูกขับไล่ออกจากอาณาจักรในเดือนกันยายน ค.ศ. 1051 ทว่าการเมืองที่โน้มเอียงไปทางชาวนอร์มันของเอ็ดเวิร์ดไม่นานก็ปลุกปั่นความเป็นปรปักษ์ในวงกว้าง เพื่อคว้าโอกาสไว้ ก็อดวินที่ถูกขับไล่ออกจากประเทศร่วมกับบุตรชาย แฮโรลด์ บุกอังกฤษในเดือนกันยายน ค.ศ. 1052 เอ็ดเวิร์ดที่ไร้การป้องกันถูกบีบให้คืนสิทธิ์ครอบครองและตำแหน่งทั้งหมดให้ครอบครัวก็อดวิน

การเสียชีวิตและผู้สืบทอด

[แก้]

ก็อดวินเสียชีวิตอย่างกระทันหันเมื่อวันที่ 15 เมษายน ค.ศ. 1053 หลังเป็นลมชักขณะกำลังทานมื้อเย็นกับกษัตริย์ที่งานเลี้ยงหลวงที่วินเชสเตอร์ ซึ่งอาจเป็นลมชักที่เกิดจากการตกเลือดในสมอง

ตำแหน่งเอิร์ลแห่งเวสเซ็กซ์ของเขาถูกสืบทอดต่อโดยบุตรชายคนโต แฮโรลด์ ก็อดวินสัน ที่ต่อมาสืบทอดตำแหน่งต่อจากพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดเป็นกษัตริย์แห่งอังกฤษในปี ค.ศ. 1066 แฮโรลด์เผชิญหน้ากับน้องชาย ทอสทิก ก็อดวินสัน ที่บุกอังกฤษพร้อมกับฮารัลด์ ฮาร์ดราดาที่สมรภูมิสแตมฟอร์ดบริดจ์ ซึ่งทอสทิกถูกสังหาร แต่ก็ถูกล้มล้างอำนาจและถูกสังหารพร้อมกับน้องชาย เกิร์ธและลอฟวิน ที่สมรภูมิเฮสติงส์ บุตรชายคนเดียวของก็อดวินที่รอดชีวิต วุล์ฟน็อธ ใช้ชีวิตที่เหลือไปกับการถูกจองจำในนอร์ม็องดีจนกระทั่งพระเจ้าวิลเลียมผู้พิชิตสิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. 1087

ทายาท

[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
  1. อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ EncBr1911