ข้ามไปเนื้อหา

กลาอุส ยอฮานิส

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
กลาอุส ยอฮานิส
ยอฮานิสเมื่อปี 2022
ประธานาธิบดีโรมาเนีย คนที่ 6
เริ่มดำรงตำแหน่ง
21 ธันวาคม 2014
นายกรัฐมนตรี
ก่อนหน้าทรายัน เบอเซสกู
นายกเทศมนตรีซีบิว
ดำรงตำแหน่ง
30 มิถุนายน 2000 – 2 ธันวาคม 2014
ก่อนหน้าDan Condurat
ถัดไปอัสตริด ฟอดอร์
ผู้นำพรรคเสรีนิยมแห่งชาติ
ดำรงตำแหน่ง
28 มิถุนายน 2014 – 18 ธันวาคม 2014
ก่อนหน้ากริน อันตอนเนสกู
ถัดไปอาลีนา จอร์จู
วาซีเล บลากา
ผู้นำสภาประชาธิปไตยชาวเยอรมันในโรมาเนีย
ดำรงตำแหน่ง
2002–2013
ก่อนหน้าEberhard Wolfgang Wittstock
ถัดไปPaul-Jürgen Porr
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด
Klaus Werner Iohannis

(1959-06-13) 13 มิถุนายน ค.ศ. 1959 (65 ปี)
ซีบิว สาธารณรัฐสังคมนิยมโรมาเนีย
พรรคการเมืองอิสระ (2014–ปัจจุบัน)
การเข้าร่วม
พรรคการเมืองอื่น
สภาประชาธิปไตยชาวเยอรมันในโรมาเนีย (1990–2013)
พรรคเสรีนิยมแห่งชาติ (2013–2014)
คู่สมรสการ์เมน ยอฮานิส (สมรส 1989)
ที่อยู่อาศัยวังกอตรอเซน
การศึกษามหาวิทยาลัยบาเบช-บอลยาอี (BSc)
ลายมือชื่อ
a. ^ PNL membership suspended while president[1]

กลาอุส เวร์เนร์ ยอฮานิส (เยอรมัน: Klaus Werner Iohannis, เสียงอ่านภาษาโรมาเนีย: [ˈkla.us joˈhanis]) หรือ เกลาส์ แวร์แนร์ โยฮานีส (เยอรมัน: [ˈklaʊs joˈhanɪs]; อาจสะกดเป็น Johannis; เกิด 13 มิถุนายน 1959) บางครั้งสื่อเรียกด้วยตัวย่อ KWI[2][3] เป็นนัการเมืองชาวโรมาเนีย นักฟิสิกส์ และอดีตครูฟิสิกส์ ผู้ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีโรมาเนียคนที่หก นับตั้งแต่ปี 2014

เขาเริ่มต้นชีวิตในแวดวงการเมืองจากการได้รับเลือกตั้งเป็นนายกเทศมนตรีนครซีบิวในการเลือกตั้งปี 2000 ในฐานะสมาชิกสภาประชาธิปไตยชาวเยอรมันในโรมาเนีย (FDGR/DFDR) และชนะด้วยคะแนนเสียงถล่มทลายในการเลือกตั้งปี 2004, 2008 และ 2012 และได้รับการยอมรับว่าเป็นผู้มีบทบาทผลักดันนครซีบิวสู่การกลายเป็นจุดหมายปลายทางการท่องเที่ยวที่สำคัญของโรมาเนีย รวมะถึงการได้รับตำแหน่งเมืองหลวงวัฒนธรรมยุโรปประจำปี 2007 ร่วมกับนครลุกเซมบวร์คในประเทศลักเซมเบิร์ก

มุมมองทางการเมืองของเขาเป็นอนุรักษนิยม[4][5][6][7] และเป็นประธานาธิบดีชนกลุ่มน้อยทางชาติพันธุ์คนแรกในฐานะชาวซัคเซินทรานซิลวาเนีย (กลุ่มย่อยของชาวเยอรมัน-โรมาเนีย)[8]

ผลการสำรวจและนักวิจารณ์การเมืองจำนวนมากจัดอันดับให้เขาเป็นประธานาธิบดีที่แย่ที่สุดของโรมาเนียนับตั้งแต่การปฏิวัติโรมาเนียในปี 1989[9][10][11][12]

อ้างอิง

[แก้]
  1. Andi Manciu (18 December 2014). "Iohannis: Mi-am anunțat demisia din PNL. Mulțumesc pentru că am avut onoarea să fiu președintele PNL". Mediafax.ro (ภาษาโรมาเนีย).
  2. "Klaus Iohannis, groparul democrației – Q Magazine". 10 November 2022.
  3. Octavian Șerban (31 May 2023). "O coaliție pentru liniștea unui cetățean, KWI". Spotmedia.ro (ภาษาโรมาเนีย). สืบค้นเมื่อ 14 June 2023.
  4. C, A. (21 November 2019). "HANDELSBLATT: Cu un preşedinte conservator, românii speră într-un viitor mai bun | Agenția de presă Rador". สืบค้นเมื่อ 11 May 2023.
  5. "Conservative Klaus Iohannis wins re-election as Romania's president". 26 June 2023.
  6. "Exit Poll Shows Romania's Iohannis Wins 2nd Term in Runoff". VOA. 24 November 2019. สืบค้นเมื่อ 11 May 2023.
  7. "Surprise Presidential Victory for Romania's Klaus Iohannis". NDTV.com. สืบค้นเมื่อ 11 May 2023.
  8. Valentina Pop (17 November 2014). "Romanians elect first ethnic German president". EUobserver.
  9. "Cel mai prost președinte". Cotidianul (ภาษาโรมาเนีย). 30 April 2023. สืบค้นเมื่อ 24 December 2023.
  10. Tomegea, Petru (31 October 2023). "Iohannis – răul absolut?". crainou.ro (ภาษาโรมาเนีย). สืบค้นเมื่อ 8 September 2024.
  11. Cornea, Ovidiu (21 July 2023). "Barometru civic 2023: Încrederea românilor în politicieni, sub 5 puncte din 10. Ce calități contează pentru români și cu cine ar vota". Europa Liberă România.
  12. Pora, Andreea (11 December 2023). "Președintele Iohannis, nouă ani de domnie. "Ghinion" sau baftă?". Europa Liberă România.