กราแต็ง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
กราแต็งมักกะโรนี
กราแต็งอาโวคาโด

กราแต็ง (ฝรั่งเศส: gratin) เป็นเทคนิคการปรุงอาหารอย่างหนึ่ง ผู้ปรุงจะโรยเกล็ดขนมปัง, เนยแข็งขูดฝอย, ไข่ หรือเนย[1][2][3] ทับลงบนอาหาร (มักจะปรุงสุกแล้ว) จากนั้นนำไปอบโดยใช้ไฟบนเพื่อให้เครื่องโรยนั้นเกรียมเป็นสีน้ำตาลทอง วัตถุประสงค์ของการทำกราแต็งคือการสร้างชั้นผิวหน้าเพื่อรักษากลิ่นอาหารข้างใต้เอาไว้ กราแต็งมักเตรียมในภาชนะก้นไม่ลึกมากนักและมักเสิร์ฟในภาชนะที่ใช้อบนั้นเอง[1] นอกเหนือจากกราแต็งมันฝรั่งที่มีชื่อเสียงอย่างกราแต็งโดฟีนัวแล้ว เรายังสามารถนำเทคนิคกราแต็งไปใช้กับอาหารจากเนื้อสัตว์, ปลา, ผัก หรือพาสตาอื่น ๆ ได้อีกมาก[1][4]

ศัพท์ กราแต็ง มาจากคำกริยาฝรั่งเศส gratter ซึ่งแปลว่า "เกา", "ขัด", "ครูด" หรือ "ขูด" แต่เดิมใช้หมายถึงคราบไหม้ของอาหารบางชนิด (เช่น ข้าว, ครีม) ที่ติดอยู่ตามก้นภาชนะจากการปรุงอาหารและต้องขัดหรือขูดออก ต่อมาจึงนำมาใช้หมายถึงเทคนิคการทำอาหารที่ใช้เนยแข็งขูดดังกล่าว[5]

ดูเพิ่ม[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. 1.0 1.1 1.2 Courtine, Robert J. (ed.) (2003) The Concise Larousse Gastronomique London: Hamlyn ISBN 0-600-60863-8
  2. The American Heritage Dictionary of the English Language, Fourth Edition definition from dictionary.com
  3. Montagne, Prosper (1961). Larousse Gastronomique. USA: Crown Publishers. pp. 1101.
  4. Le Répertoire de La Cuisine by Louis Saulnier, 17th Edition, published 1982
  5. "Gratin". Dictionnaire de l’Académie Française, neuvième édition. Académie française.