กระทรวงยุติธรรม (สหราชอาณาจักร)
![]() ที่ทำการกระทรวง ณ เลขที่ 102 ตึกเพ็ตตี ฟรานซ์ ลอนดอน | |
ภาพรวมกระทรวง | |
---|---|
ก่อตั้ง | พ.ศ. 2550 |
กระทรวงก่อนหน้า | |
เขตอำนาจ | สหราชอาณาจักร (ในข้อกฎหมายที่ยังมีผลบังคับถึงปัจจุบัน ในเขต อังกฤษ และ เวลส์) |
สำนักงานใหญ่ | 102 Petty France Westminster, London, SW1H 9AJ |
บุคลากร | มากกว่า 77,000 คน |
งบประมาณประจำปี | 8.2 พันล้าน ปอนด์ (ปัจจุบัน) และ 400 ล้านปอนด์ (เงินต้น) ในปี 2011–12 [1] |
รัฐมนตรี | |
ฝ่ายบริหารกระทรวง |
|
ลูกสังกัด | |
เว็บไซต์ | Official website |
กระทรวงยุติธรรมแห่งสหราชอาณาจักร เป็นกระทรวงหนึ่งของรัฐบาลสหราชอาณาจักร รับผิดชอบเกี่ยวกับ ความสัมพันธ์ระหว่างข้อกฎหมายโดยโอนย้ายงานด้านนี้มาจาก รองนายกรัฐมนตรี รวมไปถึงงานด้านสิทธิมนุษยชน และงานกฎหมายใน สหราชอาณาจักร โดยผู้บริหารสูงสุดของกระทรวงมีชื่อตำแหน่งอย่างเป็นทางการว่า เสนาบดีใหญ่ในสมเด็จฯฝ่ายยุติธรรม (รัฐมนตรียุติธรรม) ซึ่งจะดำรงตำแหน่ง ประธานศาลสูงสุด ด้วย ตั้งแต่ปี 2007
โดยกระทรวงนี้ก่อตั้งในเดือน พฤษภาคม 2007 โดยโอนอำนาจหน้าที่บางส่วนจาก สำนักปิตุภูมิ และอำนาจหน้าที่ทั้งหมดของ กระทรวงความสัมพันธ์ระหว่างรัฐธรรมนูญ[2] ซึ่งโอนย้ายหน้าที่จาก สำนักประธานศาลสูงสุด ในปี 2003
โดยพันธกิจของกระทรวงคือ การลดผู้กระทำผิดซ้ำ และปกป้องจากกระแสสังคม, ให้ข้อมูลด้านยุติธรรมแก่ประชาชน, สร้างเสริมความเชื่อมั่นในระบบยุติธรรม, และส่งเสริมสิทธิพลเมือง[3] โดยอำนาจหน้าที่ใน รัฐสภาอังกฤษ จะดูแลด้านตุลาการ, ระบบศาล และ งานราชทัณฑ์และคุมประพฤติ ในเขต อังกฤษ และ เวลส์, รวมถึงหน้าที่เพิ่มเติมที่มีอำนาจทั่ว สหราชอาณาจักร เช่น ศาลฏีกาแห่งสหราชอาณาจักร และการแต่งตั้งผู้พิพากษาที่ได้รับการตั้งแต่งโดยพระมหากษัตริย์
อำนาจหน้าที่[แก้]
เขตสหราชอาณาจักร[แก้]
ในช่วงที่ รัฐบาลผสมของแคเมอรอน บริหารในเดือน พฤษภาคม 2010 กระทรวงมีอำนาจจัดการในด้านความสัมพันธ์ระหว่าง รัฐบาลสหราชอาณาจักร และรัฐบาลท้องถิ่น ประกอบด้วย ฝ่ายบริหารแห่งไอร์แลนด์เหนือ, รัฐบาลสกอตแลนด์, และ รัฐบาลเวลส์
ต่อมาอำนาจหน้าที่ได้เปลื่ยนแปลงหลังจากที่มีการยกเลิกตำแหน่ง รองนายกรัฐมนตรี โดยโอนหน้าที่ไปเป็นความรับผิดชอบของ สำนักคณะรัฐมนตรี นอกจากนี้ยังมีอำนาจชี้แจงในเรื่องที่เกี่ยวกับ การปฏิรูปการเมือง และ กฎหมาย เช่น การปฏิรูป สภาขุนนาง, กระทู้ถาม เวสต์โลเทียน, นโยบายด้านการส่งเสริมการเลือกตั้ง, นโยบายการระดมทุนพรรคการเมือง และ การสืบราชสันตติวงศ์
โดยรองนายกรัฐมนตรี และ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรม มีอำนาจหน้าที่ร่วมกันในการพิจารณา ข้อกฎหมายต่างๆ ในสหราชอาณาจักร[4]
โดยอำนาจของกระทรวงที่มีในสหราชอาณาจักรมีดังต่อไปนี้:
- นโยบายยุติธรรมของ สหภาพยุโรป และองค์กรระหว่างประเทศ
- สิทธิในการรับรู้และปกป้องข้อมูลทางยุติธรรมในด้านต่างๆ
- สิทธิมนุษยชนและสิทธิพลเมือง
- ศาลฏีกาแห่งสหราชอาณาจักร
- หอจดหมายเหตุแห่งชาติ
ด้านอำนาจของ ประธานศาลสูงสุดแห่งบริเตนใหญ่ รัฐมนตรีจะดูแลในด้านนโยบายที่เกี่ยวข้องกับ สมุหเทศาภิบาล (ผู้แทนพระองค์ในนาม สมเด็จฯ), งานพิเศษที่มอบหมายจากทางวัง นอกเหนืออำนาจหน้าที่, งานคัดเลือกและการสืบตระกูลขุนนาง, และงานที่เกี่ยวกับข้อกฎหมายในรัฐธรรมนูญที่ยังไม่ชัดเจน[5]
โดยนับตั้งแต่ ไอร์แลนด์ ประกาศเอกราชในปี 1922 แต่ ไอร์แลนด์เหนือ ยังเป็นส่วนหนึ่งของสหราชอาณาจักร แต่ว่าอำนาจหน้าที่ที่เกี่ยวกับการประสานงานได้โอนย้ายไปยังตำแหน่ง รัฐมนตรีว่าการไอร์แลนด์เหนือ ในปัจจุบัน
เขต อังกฤษและเวลส์[แก้]
โดยอำนาจการบริหารด้านการยุติธรรม, การราชทัณฑ์, และการคุมประพฤติ กระทรวงมีอำนาจในเขต อังกฤษ และ เวลส์ เท่านั้น กระทรวงไม่สมารถแทรกแซง รบบยุติธรรมในเขตของ สกอตแลนด์ และ ไอร์แลนด์เหนือ ได้
นอกเกาะอังกฤษ[แก้]
กระทรวงมีหน้าที่อำนวยความสะดวกในด้านการติดต่อประสานงานกับ ดินแดนปกครองตนเองของสหราชอาณาจักร อย่าง เจอร์ซีย์, เกิร์นซีย์ และ ไอล์ออฟแมนโดยในตำแหน่งดยุกแห่งนอร์มังดี ในดินแดนหมู่เกาะช่องแคบอีกด้วย
โดยในทางกฎหมาย, กฎหมายที่ออกในสหราชอาณาจักร ย่อมจะมีผลบังคับใช้ร่วมกับหมู่เกาะหรือดินแดนปกครองตนเองของสหราชอาณาจักร อีกด้วย[6]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Budget 2011 (PDF). London: HM Treasury. 2011. p. 48. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2011-05-01. สืบค้นเมื่อ 30 December 2011.
- ↑ National Audit Office (6 July 2010). Ministry of Justice, Financial Management Report (PDF). TSO. p. 10. ISBN 978-0-10-296533-9.
- ↑ List of Ministerial Responsibilities. London: Cabinet Office. 2010. p. 44.
- ↑ "สำนักคณะรัฐมนตรี". รายซื่อกระทรวงและส่วนราชการในรัฐบาลสหราชอาณาจักร. สำนักคณะรัฐมนตรี. สืบค้นเมื่อ 22 May 2012.
- ↑ "สำนักคณะรัฐมนตรี". รายซื่อกระทรวงและส่วนราชการในรัฐบาลสหราชอาณาจักร. สำนักคณะรัฐมนตรี. สืบค้นเมื่อ 22 May 2012.
- ↑ "Ministry of Justice – What we do – Crown dependencies". สืบค้นเมื่อ 7 April 2013.