กระดูกโกลน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
กระดูกโกลน
(stapes)
A. กระดูกโกลนข้างซ้าย B. ฐานของกระดูกโกลน พื้นผิวด้านใกล้กลาง (medial)
กระดูกหูและเอ็นยึด มุมมองจากด้านหน้าเมื่อตัดผ่านเยื่อแก้วหู
รายละเอียด
คัพภกรรมbranchial arch คู่ที่ 2[1]
ตัวระบุ
MeSHD013199
TA98A15.3.02.033
TA2895
FMA52751
ศัพท์ทางกายวิภาคของกระดูก

กระดูกโกลน (อังกฤษ: stapes or stirrup) เป็นกระดูกหูขนาดเล็กรูปร่างเหมือนโกลน อยู่ภายในหูชั้นกลางซึ่งติดต่อกับกระดูกทั่ง (incus) และช่องรูปไข่ (fenestra ovalis) ซึ่งอยู่ชิดกับเวสทิบูลของหูชั้นใน กระดูกชิ้นนี้เป็นกระดูกที่เล็กและเบาที่สุดในร่างกายมนุษย์

กระดูกโกลนทำหน้าที่ส่งผ่านความสั่นสะเทือนของเสียงจากกระดูกทั่งไปยังเยื่อแผ่นในหูชั้นในภายในช่องรูปไข่ กระดูกโกลนมีกล้ามเนื้อที่ช่วยให้เสถียรชื่อว่า กล้ามเนื้อสเตปีเดียส (stapedius) ซึ่งเลี้ยงโดยเส้นประสาทเฟเชียล (facial nerve)[2]

ในสัตว์มีกระดูกสันหลังที่ไม่ใช่สัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนม กระดูกที่มีต้นกำเนิดเดียว (homologous) กับกระดูกโกลนมักเรียกว่า คอลัมเมลลา (columella) อย่างไรก็ตาม ในสัตว์เลื้อยคลานจะใช้คำเรียกได้ทั้งสองคำ

อ้างอิง[แก้]

  • Vallejo-Valdezate LA, Martín-Gil J, José-Yacamán M, Martín-Gil FJ, Gil-Carcedo LM. "Scanning electron microscopy images and energy-dispersive X-ray microanalysis of the stapes in otosclerosis and van der Hoeve syndrome". Laryngoscope. 2000 Sep;110 (9) :1505-10.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]