ข้ามไปเนื้อหา

กรมพร้อมรบส่วนกลาง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
กรมพร้อมรบส่วนกลาง
中央即応連隊
สถาปนา26 มีนาคม 2551 – ปัจจุบัน
ประเทศ ญี่ปุ่น
เหล่า กองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่น
รูปแบบทหารราบยานยนต์
บทบาทเคลื่อนที่เร็ว
กำลังรบประมาณ 700 นาย[1]
ขึ้นต่อหน่วยบัญชากำลังรบทางบก (陸上総隊) [2]
กองบัญชาการอุตสึโนมิยะ, จังหวัดโทจิงิ
สมญาญี่ปุ่น: 中即連; โรมาจิ: Chū-Soku-Ren
คำขวัญญี่ปุ่น: 俺がやらねば誰がやる
ถ้าไม่ใช่ฉันแล้วใครจะทำ
ปฏิบัติการสำคัญ
ผู้บังคับบัญชา
ผู้บัญชาการปัจจุบันพันเอก ฮิโตชิ โกโตะ (ตั้งแต่ พ.ศ. 2568)[3]

กรมพร้อมรบส่วนกลาง (ญี่ปุ่น: 中央即応連隊; โรมาจิ: Chūō-Sokuō-Rentai; ทับศัพท์: ชูโอ โซะกุโอ เร็นไท) เป็นกรมทหารราบของกองกำลังป้องกันตนเองทางบกญี่ปุ่น ซึ่งประจำการอยู่ที่ค่ายอุสึโนะมิยะ[4] ใกล้กับท่าอากาศยานอุสึโนมิยะ (ค่ายคิตะ-อุสึโนะมิยะ) เนื่องจากตั้งใจให้กรมมีความพร้อมสำหรับการเคลื่อนพลอย่างรวดเร็วทั้งในญี่ปุ่นและต่างประเทศ[5]

ประวัติ

[แก้]

กรมพร้อมรบส่วนกลางก่อตั้งขึ้นในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2549[6] ผู้บัญชาการกรมคนแรก คือ พันเอก ยามาโมโตะ ได้รับการแต่งตั้งใน พ.ศ. 2550 โดยการจัดตั้งกรมเสร็จสิ้นในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2551[6]

ในปี 2009 หน่วยแยกจากกรมทหารได้ถูกส่งไปยังจิบูตีเพื่อเข้าร่วมในปฏิบัติการปราบปรามโจรสลัดในฐานะกองกำลังรักษาความปลอดภัยที่ฐานทัพอากาศ[6] ตั้งแต่นั้นมา กรมทหารได้รับการส่งไปปฏิบัติภารกิจต่าง ๆ นอกประเทศญี่ปุ่นหลายครั้ง รวมถึงภารกิจช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมในเหตุการณ์แผ่นดินไหวในเฮติในปี พ.ศ. 2553 และคณะผู้แทนสหประชาชาติในซูดานใต้[6]

ในช่วงการยึดกรุงคาบูลและการขนส่งทางอากาศในกรุงคาบูลในสงครามอัฟกานิสถาน กองทหารได้รับการส่งตัวไปอพยพพลเมืองในอัฟกานิสถาน[7][8]

หน่วยทหารและยุทโธปกรณ์

[แก้]

กรมพร้อมรบส่วนกลางก่อตั้งขึ้นเป็นกรมทหารราบพิเศษของกองกำลังพร้อมรบส่วนกลาง ซึ่งแตกต่างจากกองพลน้อยส่งทางอากาศที 1 ที่เป็นกองกำลังส่งทางอากาศ กรมทหารนี้ได้อัตราการจัดและยุทโธปกรณ์ (table of organization and equipment) มาใช้คล้ายกับกรมทหารราบที่มีกองร้อยปืนเล็กยาว 3 กองร้อย[1] อย่างไรก็ตาม กกรมทหารได้พัฒนาระบบการจัดระเบียบเฉพาะของตนเองสำหรับภารกิจพิเศษ รวมถึงกองร้อยวิศวกรรมทหารที่ก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2560 และชุดทำลายล้างวัตถุระเบิดในปี พ.ศ. 2562[2] ทหารทั้งหมดในกรมทหารนี้สมัครใจที่จะย้าย และหลายคนมีคุณสมบัติเป็นทหารพลร่มหรือจู่โจม[1]

กรมทหารมียานรบหุ้มเกราะเช่นเดียวกับกรมทหารราบอื่น ๆ รวมถึงยานรบหุ้มเกราะ แอลเอวี โคมัตสึ และรถลำเลียงพลหุ้มเกราะแบบ 96[1][9] นอกจากนี้ กรมทหารยังติดตั้งอุปกรณ์พิเศษเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับปฏิบัติการทางทหารอื่น ๆ นอกเหนือจากสงครามในต่างประเทศ เช่น ยานยนต์เคลื่อนที่แบบมีการป้องกันบุชมาสเตอร์ สำหรับการปฏิบัติการส่งกลับผู้ที่มิใช่กำลังรบ และเครื่องส่งคลื่นความถี่สูงเป็นอาวุธที่ไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต[2]

เมื่อวันที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2562 ยานภาคพื้นดินไร้คนขับที่ผลิตโดย IHI Aerospace ได้ถูกนำไปใช้งานในการสาธิต Fuji Firepower 2019 สำหรับภารกิจกำจัดวัตถุระเบิด[10]

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1 2 3 4 Saito 2017.
  2. 1 2 3 Kikuchi 2020.
  3. Central Readiness Regiment. "連隊長" [Regimental Commander] (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2025-04-15.
  4. Japan Ground Self-Defense Force. "宇都宮駐屯地" [Camp Utsunomiya]. 陸上自衛隊 公式Webサイト (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ June 21, 2022.
  5. Central Readiness Regiment. "中央即応連隊の任務・役割" [Mission and Role of the Central Readiness Regiment] (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ June 21, 2022.
  6. 1 2 3 4 Central Readiness Regiment. "中央即応連隊 沿革" [History of the Central Readiness Regiment] (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ June 8, 2022.
  7. 在アフガニスタン・イスラム共和国邦人等の輸送の実施について (PDF), 防衛省, 2021-08-23, สืบค้นเมื่อ 2021-08-28
  8. "自衛隊機のアフガン派遣決定 邦人・現地スタッフ退避へ". 朝日新聞. 2021-08-23. สืบค้นเมื่อ 2021-08-28.
  9. "96式装輪装甲車" [Type 96 Armored Personnel Carrier]. rikuzi-chousadan.com (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ June 8, 2022.
  10. Koji Miyake (August 28, 2019). "New Japanese UGV bursts onto the scene". Shephard News.

บรรณานุกรม

[แก้]
  • Kikuchi, Masayuki (2020). "中央即応連隊 在外邦人等保護措置" [Central Readiness Regiment: Rescue of Japanese Nationals Overseas]. 陸上自衛隊 BATTLE RECORDS [Battle Records of the Ground Self Defense Force] (ภาษาญี่ปุ่น). Hobby Japan. pp. 26–37. ISBN 978-4798621814.
  • Saito, Yūsuke (2017). "陸上自衛隊 中央即応連隊" [JGSDF Central Readiness Regiment]. 日本の特殊部隊 [Special Forces of Japan] (ภาษาญี่ปุ่น). KAMADO. pp. 30–31. NCID BB01834038.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]