เทวสถานชายทะเล
(เปลี่ยนทางจาก กฏรกเรกโกยิล)
| เทวสถานชายทะเล Shore temple | |
|---|---|
 | |
| ศาสนา | |
| ศาสนา | ศาสนาฮินดู |
| เขต | เจงคัลปัตตู |
| ที่ตั้ง | |
| ที่ตั้ง | มามัลลปุรัมหรื มหาพลีปุรัม, อำเภอเจงคัลปัตตู |
| รัฐ | รัฐทมิฬนาฑู |
| ประเทศ | ประเทศอินเดีย |
  ที่ตั้งในรัฐทมิฬนาฑู | |
| พิกัดภูมิศาสตร์ | 12°36′59″N 80°11′55″E / 12.61639°N 80.19861°Eพิกัดภูมิศาสตร์: 12°36′59″N 80°11′55″E / 12.61639°N 80.19861°E |
| สถาปัตยกรรม | |
| ประเภท | สถาปัตยกรรมดราวิเดียน |
| ผู้สร้าง | พระเจ้านรสิงหวรมันที่สอง, ราชวงศ์ปัลลวะ |
| เสร็จสมบูรณ์ | 700–728 |
กฏรรกไรก์โกยิลแห่งมามัลลปุรัม (ทมิฬ: மாமல்லபுரம் கடற்கரைக் கோயில், Māmallapuram kaṭaṟkaraik kōyil) หรือที่รู้จักในชื่อ เทวสถานชายทะเล (อังกฤษ: Shore Temple) (สร้างขึ้นในปี 700–728) เป็นโบสถ์พราหมณ์ (โกยิล) ที่ตั้งอยู่ริมฝั่งชายหาดบนอ่าวเบงกอล ในรัฐทมิฬนาฑู
โฆยิลนี้สร้างขึ้นด้วยหินแกรนิตในช่วงศตวรรษที่แปด ในรัชสมัยของพระเจ้านรสิงหวรมันที่สอง แห่งราชวงศ์ปัลลวะ[1] ในปี 1984 หมู่อนุสรณ์สถานที่มหาพลีปุรัมซึ่งประกอบด้วยโฆยิลนี้และโบราณสถานอื่น ๆ ในพื้นที่ ได้รับสถานะเป็นแหล่งมรดกโลกของยูเนสโก[2] และเป็นหนึ่งในโกยิลแบบอินเดียใต้ที่เก่าแก่ที่สุดที่ยังหลงเหลือมาในปัจจุบัน[1]
ภายในโฆยิลประกอบด้วยเทวสถานและศาลย่อย ๆ อีก[3][4]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 Ching, Frank; Jarzombek, Mark; Prakash, Vikramaditya (2007). A Global History of Architecture. New York: John Wiley and Sons. pp. 274. ISBN 978-0-471-26892-5.
- ↑ "Group of Monuments at Mahabalipuram". World Heritage. สืบค้นเมื่อ 2007-02-08.
- ↑ "World Heritage Sites – Mahabalipuram: Group of Monuments Mahabalipuram (1984), Tamil Nadu". Archaeological Survey of India by National Informatics Centre. สืบค้นเมื่อ 30 December 2012.
- ↑ "The Shore Temple,Mamallapuram". Onlinenu Library of Encyclopædia Britannica. สืบค้นเมื่อ 30 December 2012.