กระทรวงยุติธรรม (สหราชอาณาจักร)
ที่ทำการกระทรวง ณ เลขที่ 102 ตึกเพ็ตตี ฟรานซ์ ลอนดอน | |
ภาพรวมกระทรวง | |
---|---|
ก่อตั้ง | พ.ศ. 2550 |
กระทรวงก่อนหน้า | |
เขตอำนาจ | สหราชอาณาจักร (ในข้อกฎหมายที่ยังมีผลบังคับถึงปัจจุบัน ในเขต อังกฤษ และ เวลส์) |
สำนักงานใหญ่ | 102 Petty France Westminster, London, SW1H 9AJ |
บุคลากร | มากกว่า 77,000 คน |
งบประมาณประจำปี | 8.2 พันล้าน ปอนด์ (ปัจจุบัน) และ 400 ล้านปอนด์ (เงินต้น) ในปี 2011–12 [1] |
รัฐมนตรี | |
ฝ่ายบริหารกระทรวง |
|
ลูกสังกัด | |
เว็บไซต์ | Official website |
กระทรวงยุติธรรมแห่งสหราชอาณาจักร (อังกฤษ: Ministry of Justice; MOJ) เป็นกระทรวงหนึ่งในรัฐบาลสหราชอาณาจักร รับผิดชอบโดยรัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรม (Secretary of State for Justice) และลอร์ดชานเซลเลอร์แห่งบริเตนใหญ่ (ทั้งสองตำแหน่งควบโดยบุคคลเดียวกันและรัฐมนตรีกระทรวงนี้ถือเป็นสมาชิกคณะรัฐมนตรีวงใน) กระทรวงนี้ดูแลเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างข้อกฎหมายโดยโอนย้ายงานมาจากรองนายกรัฐมนตรีสหราชอาณาจักร รวมไปถึงงานด้านสิทธิมนุษยชน และงานกฎหมายในสหราชอาณาจักร นอกจากนี้รัฐมนตรีเจ้ากระทรวงและลอร์ดชานเซลเลอร์ยังมีหน้าที่รับผิดชอบรัฐสภาเกี่ยวกับกฎหมาย กิจการตุลาการ ระบบยุติธรรม การลงโทษและการคุมประพฤติทั่วทั้งเขตอำนาจศาลในอังกฤษและเวลส์
กระทรวงนี้ก่อตั้งเมื่อวันที่ 9 พฤษภาคม พฤษภาคม ค.ศ. 2007 ในรัฐบาลโทนี แบลร์โดยโอนอำนาจหน้าที่บางส่วนจากกระทรวงมหาดไทย (Home Department) และอำนาจหน้าที่ทั้งหมดของกระทรวงกิจการรัฐธรรมนูญ (Department of Constitutional Affairs)[2] ซึ่งถูกโอนย้ายหน้าที่จากสำนักงานลอร์ดชานเซลเลอร์ (Office of the Lord Chancellor) อันเป็นหน่วยงานเทียบเท่ากระทรวงในรัฐบาลสหราชอาณาจักร (ก่อนพระราชบัญญัติปฏิรูปรัฐธรรมนูญ ค.ศ. 2005 ลอร์ดชานเซลเลอร์ถือเป็นประธานสภาขุนนางและศาลสูงสุด[3]) ในปี ค.ศ. 2003
อำนาจหน้าที่[แก้]
เขตสหราชอาณาจักร[แก้]
ในช่วงที่รัฐบาลผสมของแคเมอรอนบริหารในเดือน พฤษภาคม ค.ศ. 2010 กระทรวงมีอำนาจจัดการในด้านความสัมพันธ์ระหว่าง รัฐบาลสหราชอาณาจักร และรัฐบาลท้องถิ่นประกอบไปด้วยฝ่ายบริหารแห่งไอร์แลนด์เหนือ, รัฐบาลสกอตแลนด์และรัฐบาลเวลส์
ต่อมาอำนาจหน้าที่ได้เปลื่ยนแปลงหลังจากที่มีการยกเลิกตำแหน่งรองนายกรัฐมนตรีสหราชอาณาจักร โดยโอนหน้าที่ไปเป็นความรับผิดชอบของสำนักคณะรัฐมนตรี (ถือเป็นกระทรวงหนึ่งของสหราชอาณาจักร) นอกจากนี้ยังมีอำนาจชี้แจงในเรื่องที่เกี่ยวกับ การปฏิรูปการเมือง และ กฎหมาย เช่น การปฏิรูป สภาขุนนาง, กระทู้ถาม เวสต์โลเทียน, นโยบายด้านการส่งเสริมการเลือกตั้ง, นโยบายการระดมทุนพรรคการเมืองและการสืบราชสันตติวงศ์
โดยรองนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรมมีอำนาจหน้าที่ร่วมกันในการพิจารณา ข้อกฎหมายต่างๆ ในสหราชอาณาจักร[4]
โดยอำนาจของกระทรวงที่มีในสหราชอาณาจักรมีดังต่อไปนี้:
- นโยบายยุติธรรมของสหภาพยุโรปและองค์กรระหว่างประเทศ
- สิทธิในการรับรู้และปกป้องข้อมูลทางยุติธรรมในด้านต่างๆ
- สิทธิมนุษยชนและสิทธิพลเมือง
- ศาลสูงสุดสหราชอาณาจักร
- หอจดหมายเหตุแห่งชาติ
ด้านอำนาจของ ลอร์ดชานเซลเลอร์ รัฐมนตรีจะดูแลในด้านนโยบายที่เกี่ยวข้องกับ สมุหเทศาภิบาล (ผู้แทนพระองค์ในนาม สมเด็จฯ), งานพิเศษที่มอบหมายจากทางวัง นอกเหนืออำนาจหน้าที่, งานคัดเลือกและการสืบตระกูลขุนนาง, และงานที่เกี่ยวกับข้อกฎหมายในรัฐธรรมนูญที่ยังไม่ชัดเจน[5]
โดยนับตั้งแต่ ไอร์แลนด์ ประกาศเอกราชในปี 1922 แต่ ไอร์แลนด์เหนือ ยังเป็นส่วนหนึ่งของสหราชอาณาจักร แต่ว่าอำนาจหน้าที่ที่เกี่ยวกับการประสานงานได้โอนย้ายไปยังตำแหน่ง รัฐมนตรีว่าการไอร์แลนด์เหนือ ในปัจจุบัน
เขตอังกฤษและเวลส์[แก้]
โดยอำนาจการบริหารด้านการยุติธรรม, การราชทัณฑ์, และการคุมประพฤติ กระทรวงมีอำนาจในเขตอังกฤษ และเวลส์เท่านั้น กระทรวงไม่สามารถแทรกแซง ระบบยุติธรรมในเขตของสกอตแลนด์และไอร์แลนด์เหนือได้ เนื่องจากในทั้งสองประเทศต่างมีหน่วยงานด้านการยุติธรรมเป็นของตนเอง
ในเขตใต้อธิปไตยของสหราชอาณาจักร[แก้]
กระทรวงมีหน้าที่อำนวยความสะดวกในด้านการติดต่อประสานงานกับ ดินแดนปกครองตนเองของสหราชอาณาจักร อย่างเช่น เจอร์ซีย์, เกิร์นซีย์ และไอล์ออฟแมนโดยในตำแหน่งดยุกแห่งนอร์มังดีถือครองโดยสมเด็จพระเจ้าชาลส์ที่ 3 ในดินแดนหมู่เกาะช่องแคบอังกฤษอีกด้วย
โดยในทางกฎหมาย, กฎหมายที่ออกในสหราชอาณาจักร ย่อมจะมีผลบังคับใช้ร่วมกับหมู่เกาะหรือดินแดนปกครองตนเองของสหราชอาณาจักร อีกด้วย[6]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Budget 2011 (PDF). London: HM Treasury. 2011. p. 48. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2011-05-01. สืบค้นเมื่อ 30 December 2011.
- ↑ National Audit Office (6 July 2010). Ministry of Justice, Financial Management Report (PDF). TSO. p. 10. ISBN 978-0-10-296533-9.
- ↑ ดิเรก ชัยนาม. (16 เมษายน 2490). รัฐธรรมนูญบริติช. บทที่ 4. หน้า 16.
- ↑ "สำนักคณะรัฐมนตรี". รายซื่อกระทรวงและส่วนราชการในรัฐบาลสหราชอาณาจักร. สำนักคณะรัฐมนตรี. สืบค้นเมื่อ 22 พฤษภาคม 2012.
{{cite web}}
: CS1 maint: url-status (ลิงก์) - ↑ "สำนักคณะรัฐมนตรี". รายซื่อกระทรวงและส่วนราชการในรัฐบาลสหราชอาณาจักร. สำนักคณะรัฐมนตรี. สืบค้นเมื่อ 22 พฤษภาคม 2012.
{{cite web}}
: CS1 maint: url-status (ลิงก์) - ↑ "Ministry of Justice – What we do – Crown dependencies". สืบค้นเมื่อ 7 เมษายน 2013.
{{cite web}}
: CS1 maint: url-status (ลิงก์)