แนแธเนียล ฮอว์ธอร์น
แนแธเนียล ฮอว์ธอร์น Nathaniel Hawthorne | |
|---|---|
 แนแธเนียล ฮอว์ธอร์น ราวคริสต์ทศวรรษ 1860 | |
| เกิด | 4 กรกฎาคม ค.ศ. 1804 ซาเลม, แมสซาชูเซตส์ |
| เสียชีวิต | 19 พฤษภาคม ค.ศ. 1864 (59 ปี) พลิมัธ, นิวแฮมป์เชียร์ |
| สัญชาติ | ชาวอเมริกัน |
| อาชีพ | นักเขียนนวนิยาย, นักเขียนเรื่องสั้น |
| ผลงานเด่น | The Scarlet Letter (ค.ศ. 1850) The House of the Seven Gables (ค.ศ. 1851) |
| แบบแผนการกล่าวถึง | Dark Romanticism |
| ตำแหน่ง | นักเขียน |
| นักเขียนชาวอเมริกัน | |
แนแธเนียล ฮอว์ธอร์น (อังกฤษ: Nathaniel Hawthorne หรือชื่อเมื่อเกิด: Nathaniel Hathorne) (4 กรกฎาคม ค.ศ. 1804 - 19 พฤษภาคม ค.ศ. 1864) แนแธเนียล ฮอว์ธอร์นเป็นนักเขียนนวนิยาย และ นักเขียนเรื่องสั้นคนสำคัญชาวอเมริกัน ที่เกิดเมื่อวันที่ 4 กรกฎาคม ค.ศ. 1804 ที่เมืองซาเลมในแมสซาชูเซตส์ ในสหรัฐอเมริกา และเสียชีวิตเมื่อวันที่ 19 พฤษภาคม ค.ศ. 1864 ที่เมืองพลิมัธในนิวแฮมป์เชียร์ ผลงานสำคัญของแนแธเนียล ฮอว์ธอร์นก็ได้แก่ The Scarlet Letter (ไทย: อักษรสีแดง) ที่เขียนในปี ค.ศ. 1850 และ The House of the Seven Gables (ไทย: บ้านเจ็ดจั่ว) ที่เขียนในปี ค.ศ. 1851
ฮอว์ธอร์นเป็นบุตรของ แนแธเนียล แฮทธอร์น (Nathaniel Hathorne) และเอลิซาเบธ คลาร์ค แมนนิง แฮทธอร์น ต่อมาฮอว์ธอร์นก็เปลี่ยนนามสกุลจาก “Hathorne” เป็น “Hawthorne” โดยเติม “w” เข้าไปในชื่อ เพื่อที่จะแยกจากครอบครัวของญาติที่รวมทั้งจอห์น แฮทธอร์น (John Hathorne) ผู้เป็นผู้พิพากษาคนหนึ่งระหว่างการพิจารณาคดีแม่มดที่ซาเลม (Salem Witch Trials) ฮอว์ธอร์นเข้าศึกษาที่วิทยาลัยโบว์ดิน (Bowdoin College) และสำเร็จการศึกษาในปี ค.ศ. 1825 เพื่อนร่วมชั้นก็ได้แก่ผู้ที่ในอนาคตกลายมาเป็นประธานาธิบดีของสหรัฐอเมริกาแฟรงกลิน เพียร์ซ และกวีเฮนรี วอดส์เวิร์ท ลองเฟลโลว์ (Henry Wadsworth Longfellow) ในปี ค.ศ. 1828 ฮอว์ธอร์นก็ตีพิมพ์งานชิ้นแรกโดยไม่ใช้ชื่อ Fanshawe ในปี ค.ศ. 1828 ก็ตีพิมพ์เรื่องสั้นอีกหลายเรื่องในนิตยสารหลายเล่มที่มารวมเล่มในปี ค.ศ. 1837 เป็น Twice-Told Tales (ไทย: เรื่องเล่าครั้งที่สอง) ปีต่อมาฮอว์ธอร์นก็หมั้นกับโซเฟีย พีบอดี[1] ฮอว์ธอร์นทำงานที่ด่านศุลกากรและเข้าเป็นสมาชิกของบรุคฟาร์ม (Brook Farm) ซึ่งเป็นชุมนุมของกลุ่มคตินิยมเหนือเหตุผล (Transcendentalism) ก่อนที่สมรสกับพีบอดีในปี ค.ศ. 1842 หลังจากนั้นฮอว์ธอร์นและโซเฟียก็ย้ายไปอยู่ที่บ้านเดอะโอลด์แมนส์ (The Old Manse) ที่ คองคอร์ด, แมสซาชูเซตส์, ต่อมาก็ย้ายไปยังเดอะเบิร์คเชอร์ส (The Berkshires) ในเซเลม หลังจากนั้นก็ย้ายกลับมาคองคอร์ดที่บ้านเดอะเวย์ไซด์ (The Wayside) The Scarlet Letter ได้รับการตีพิมพ์ในปี ค.ศ. 1850 ตามด้วยนวนิยายต่อมาอีกหลายเรื่อง เมื่อได้รับตำแหน่งหน้าที่ทางการเมืองฮอว์ธอร์นก็ย้ายครอบครัวไปยุโรปก่อนที่ย้ายกลับมาที่บ้านเดอะเวย์ไซด์ในปี ค.ศ. 1860 ฮอว์ธอร์นเสียชีวิตเมื่อวันที่ 19 พฤษภาคม ค.ศ. 1864 ที่เมืองพลิมัธในนิวแฮมป์เชียร์
งานของฮอว์ธอร์นส่วนใหญ่เป็นงานในบริเวณนิวอิงแลนด์ งานหลายชิ้นเป็นงานที่แฝงอุปมานิทัศน์ทางจริยธรรมจากอิทธิพลเพียวริตัน งานเขียนนวนิยายเป็นงานที่จัดอยู่ในกลุ่มขบวนการจินตนิยมในกลุ่มย่อยที่เรียกว่า dark romanticism แก่นของเรื่องมักจะมีศูนย์กลางเกี่ยวกับความชั่วร้ายและความมีบาปของมนุษย์ และมักจะสื่อความหมายทางจริยธรรมและเต็มไปด้วยความขัดแย้งอันลึกซึ้งทางจิตวิทยา งานเขียนของฮอว์ธอร์นรวมถึงชีวประวัติของเพื่อน แฟรงกลิน เพียร์ซ
งานเขียนบางชิ้น[แก้]
นวนิยาย[แก้]
- Fanshawe (ตีพิมพ์แบบนิรนาม, ค.ศ. 1828)[2]
- The Scarlet Letter (ค.ศ. 1850)
- The House of the Seven Gables (ค.ศ. 1851)
- The Blithedale Romance (ค.ศ. 1852)
- The Marble Faun (ค.ศ. 1860)
- The Dolliver Romance (ค.ศ. 1863)
- Septimius Felton; or the Elixir of Life (พิมพ์ในนิตยสาร Atlantic Monthly, 1872)
- Doctor Grimshawe's Secret: A romance โดยบทนำที่เขียนโดยจูเลียน ฮอว์ธอร์น (ค.ศ. 1882)
รวบรวมเรื่องสั้น[แก้]
- Twice-Told Tales (ค.ศ. 1837)
- Grandfather's Chair (ค.ศ. 1840)
- Mosses from an Old Manse (ค.ศ. 1846)
- The Snow-Image, and Other Twice-Told Tales (ค.ศ. 1852)
- A Wonder-Book for Girls and Boys (ค.ศ. 1852)
- Tanglewood Tales (ค.ศ. 1853)
- The Dolliver Romance and Other Pieces (ค.ศ. 1876)
- The Great Stone Face and Other Tales of the White Mountains (ค.ศ. 1889)
- The Celestial Railroad and Other Short Stories
เรื่องสั้น[แก้]
- "My Kinsman, Major Molineux" (ค.ศ. 1832)
- "Young Goodman Brown" (ค.ศ. 1835)
- "The Gray Champion" (ค.ศ. 1835)
- "The White Old Maid" (ค.ศ. 1835)
- "The Ambitious Guest" (ค.ศ. 1835)
- "The Minister's Black Veil" (ค.ศ. 1836)
- "The Man of Adamant" (ค.ศ. 1837)
- "The Maypole of Merry Mount" (ค.ศ. 1837)
- "The Great Carbuncle" (ค.ศ. 1837)
- "Dr. Heidegger's Experiment" (ค.ศ. 1837)
- "A Virtuoso's Collection" (May 1842)
- "The Birth-Mark" (March 1843)
- "Egotism; or, The Bosom-Serpent" (ค.ศ. 1843)
- "The Artist of the Beautiful" (ค.ศ. 1844)
- "Rappaccini's Daughter" (ค.ศ. 1844)
- "P.'s Correspondence" (ค.ศ. 1845)
- "Ethan Brand" (ค.ศ. 1850)
- "Feathertop" (ค.ศ. 1854)
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Cheever, Susan (2006). American Bloomsbury: Louisa May Alcott, Ralph Waldo Emerson, Margaret Fuller, Nathaniel Hawthorne, and Henry David Thoreau; Their Lives, Their Loves, Their Work. Detroit: Thorndike Press. Large print edition. ISBN 0-7862-9521-X.
- ↑ Publication info on books from Editor's Note to the The Scarlet Letter by Nathaniel Hawthorne, Page by Page Books, accessed June 11, 2007.
บรรณานุกรม[แก้]
- Cheever, Susan (2006). American Bloomsbury: Louisa May Alcott, Ralph Waldo Emerson, Margaret Fuller, Nathaniel Hawthorne, and Henry David Thoreau; Their Lives, Their Loves, Their Work. Detroit: Thorndike Press. Large print edition. ISBN 0-7862-9521-X.
- McFarland, Philip (2004). Hawthorne in Concord. New York: Grove Press. ISBN 0-8021-1776-7.
- Mellow, James R (1980). Nathaniel Hawthorne in His Times. Boston: Houghton Mifflin Company. ISBN 0-365-27602-0.
- Miller, Edwin Haviland (1991). Salem Is My Dwelling Place: A Life of Nathaniel Hawthorne. Iowa City: University of Iowa Press. ISBN 0-87745-332-2.
- Porte, Joel (1969). The Romance in America: Studies in Cooper, Poe, Hawthorne, Melville, and James. Middletown, Conn.: Wesleyan University Press.
ดูเพิ่ม[แก้]
 | บทความชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |