แอโบลแฮแซน แบนีแซดร์
แอโบลแฮแซน แบนีแซดร์ | |
|---|---|
 แบนีแซดร์ใน ค.ศ. 2010 | |
| ประธานาธิบดีอิหร่าน คนที่ 1 | |
| ดำรงตำแหน่ง 5 กุมภาพันธ์ 1980 – 20 มิถุนายน 1981 | |
| ผู้นำสูงสุด | รูฮุลลอฮ์ โคมัยนี |
| นายกรัฐมนตรี | โมฮัมหมัด อาลี ราญาอี |
| ก่อนหน้า | สถาปนาตำแหน่ง |
| ถัดไป | โมฮัมหมัด อาลี ราญาอี |
| ประธานคณะมนตรีการปฏิวัติอิสลาม | |
| ดำรงตำแหน่ง 7 กุมภาพันธ์ 1980[1] – 20 กรกฎาคม 1980 | |
| ก่อนหน้า | Mohammad Beheshti[1] |
| ถัดไป | ยุบตำแหน่ง |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | 22 มีนาคม ค.ศ. 1933 แฮเมดอน ประเทศเปอร์เซีย[2] |
| เสียชีวิต | 9 ตุลาคม ค.ศ. 2021 (88 ปี) ปารีส ประเทศฝรั่งเศส |
| พรรคการเมือง | อิสระ |
| บุตร | 3 คน |
| ลายมือชื่อ |  |
เซย์เยด แอโบลแฮแซน แบนีแซดร์ (เปอร์เซีย: سید ابوالحسن بنیصدر; 22 มีนาคม ค.ศ. 1933 - 9 ตุลาคม ค.ศ. 2021) เป็นสมาชิกกลุ่มแกนนำในการโค่นล้มพระเจ้าชาห์แห่งอิหร่าน และเป็นประธานาธิบดีคนแรกแห่งสาธารณรัฐอิสลามอิหร่าน เขาถูกขับออกจากตำแหน่งประธานาธิบดีใน พ.ศ. 2524 และไปตั้งรัฐบาลพลัดถิ่นที่ฝรั่งเศส
แบนีแซดร์เกิดเมื่อวันที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2476 ที่เมืองแฮเมดอนในครอบครัวที่เคร่งศาสนา ศึกษาทางด้านเศรษฐศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยเตหะราน เคยเป็นหัวหน้านักศึกษาที่เข้าพบนายกรัฐมนตรีอามีนีใน พ.ศ. 2505 เขาเป็นผู้จัดตั้งองค์การนักศึกษาในปารีสเพื่อต่อต้านชาห์ และติดต่อกับอายะตุลลอหฺรูฮุลลอฮ์ โคมัยนี เป็นครั้งแรกใน พ.ศ. 2515 แบนีแซดร์เดินทางกลับสู่อิหร่านพร้อมโคไมนีในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2522 และได้เป็นสมาชิกคณะมนตรีการปฏิวัติอิสลาม และได้รับเลือกตั้งให้เป็นประธานาธิบดีอิหร่านเมื่อ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2523
อย่างไรก็ตาม แบนีแซดร์ไม่สามารถกุมอำนาจได้อย่างเด็ดขาด เนื่องจากมีความแตกแยกภายในรัฐสภา และยิ่งแตกแยกรุนแรงเมื่อเกิดสงครามอิรัก-อิหร่าน เขาถูกปลดจากตำแหน่งผู้บัญชาการทางทหารเมื่อ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2524 และถูกลงมติไม่ไว้วางใจในอีก 10 วันต่อมา หลังจากนั้น เขาหนีออกจากอิหร่าน ไปจัดตั้งรัฐบาลพลัดถิ่นที่ฝรั่งเศส แต่ไม่สำเร็จ
อ้างอิง[แก้]
- มนัส เกียรติธวัช. "อะบุล ฮาซัน บานีซาดร์." ใน สารานุกรมประวัติศาสตร์สากลสมัยใหม่: เอเชีย เล่ม 1 อักษร A-B ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ : ราชบัณฑิตยสถาน, 2539. หน้า 376–377.
- ↑ 1.0 1.1 Barseghian, Serge (February 2008). "مجادلات دوره مصدق به شورای انقلاب کشیده شد". Shahrvand Weekly. Institute for humanities and cultural studies (36).
- ↑ "Abolhasan Bani-Sadr PRESIDENT OF IRAN". Encyclopædia Britannica. สืบค้นเมื่อ 22 August 2016.
|  | |
