วิศวกรรมเกษตร

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

วิศวกรรมเกษตร (อังกฤษ: agricultural engineering) เป็นสาขาทางวิศวกรรมที่ใช้วิทยาศาสตร์วิศวกรรมและเทคโนโลยีเพื่อการผลิตและการประมวลผลทางการเกษตร. วิศวกรรมการเกษตรรวบรวมหลักการทางวิศวกรรมสาขาวิชาเครื่องกล, โยธา, ไฟฟ้า, และเคมี เข้ากับความรู้ในหลักการทางการเกษตร [1][2].

  • การออกแบบเครื่องจักรกลทางการเกษตร, อุปกรณ์, และโครงสร้างทางการเกษตร
  • เครื่องยนต์สันดาปภายในที่ใช้กับเครื่องจักรกลการเกษตร
  • การจัดการทรัพยากรการเกษตร (รวมถึงการใช้ที่ดินและการใช้น้ำ)
  • การจัดการน้ำ, การอนุรักษ์, และการจัดเก็บเพื่อการชลประทานสำหรับการปลูกพืช, และการผลิตปศุสัตว์
  • การสำรวจและการทำโปรไฟล์ที่ดิน
  • การอุตุนิยมวิทยาและวิทยาศาสตร์ของชั้นบรรยากาศ
  • การจัดการและการอนุรักษ์ดิน, รวมทั้งการควบคุมการกัดเซาะและการพังทลายของดิน
  • การเพาะเมล็ด, การเตรืยมดิน, การเก็บเกี่ยว, และกระบวนการผลิตพืชผล
  • การผลิตปศุสัตว์, รวมทั้งสัตว์ปีก, ปลา, และสัตว์ให้นม
  • การจัดการของเสีย, รวมทั้งของเสียจากสัตว์, ของตกค้างทางการเกษตร, และปุ๋ยส่วนเกิน
  • วิศวกรรมอาหารและกระบวนการผลิตสำหรับผลิตภัณฑ์ทางการเกษตร
  • หลักการพื้นฐานของการวิเคราะห์วงจรที่นำไปใช้กับมอเตอร์ไฟฟ้า
  • คุณสมบัติทางกายภาพและทางเคมีของวัสดุที่ใช้ใน, หรือผลิตโดย, การผลิตทางการเกษตร
  • วิศวกรรมด้าน bioresource ที่ใช้เครื่องจักรกลในระดับโมเลกุลเพื่อช่วยสภาพแวดล้อม
  • การออกแบบของการทดลองที่เกี่ยวข้องกับการเพาะปลูกและการเลี้ยงสัตว์

ประวัติ[แก้]

หลักสูตรแรกในวิศวกรรมเกษตรก่อตั้งขึ้นที่มหาวิทยาลัยแห่งรัฐไอโอวาโดยศาสตราจารย์ JB เดวิดสันในปี 1903. สมาคมวิศวกรการเกษตรของอเมริกา, ปัจจุบันเป็นที่รู้จักกันว่าสมาคมวิศวกรการเกษตรและชีววิทยาของอเมริกา, ก่อตั้งขึ้นในปี 1907[3]. วิศวกรรมการเกษตรได้นำการทำฟาร์มแบบวัฒนธรรมเดี่ยว (อังกฤษ: mono-cultural farming), ซึ่งเป็นการให้ความสนใจในการเพาะปลูกพืชเพียงประเภทเดียว. พืชดัดแปลงพันธุกรรมได้มีการขยายตัวพุ่งขึ้นแบบจรวดถึง 145 ล้านเอเคอร์ทั่วโลกในปี 2002, ส่วนใหญ่เป็นข้าวโพดและถั่วเหลืองที่ป้อนให้สัตว์ที่มนุษย์บริโภค. นักวิทยาศาสตร์แทบจะไม่ได้ประทับรอยขีดข่วนบนพื้นผิวของวิศวกรรมเกษตร; มีแต่การทดลองทางวิทยาศาสตร์ที่ยังมีชีวิตอยู่ที่ยังคงอยู่ในความคืบหน้า[4].

วิศวกรการเกษตร[แก้]

วิศวกรการเกษตรอาจดำเนินงานด้านการวางแผน, การให้คำปรึกษา, และการจัดการในการสร้างโครงการของเสียจากผลิตภัณฑ์นม, การชลประทาน, การระบายน้ำ, ระบบการควบคุมน้ำท่วมและน้ำดี, การประเมินผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม, กระบวนการผลิตสินค้าทางการเกษตรและตีความผลงานการวิจัยและดำเนินการปฏิบัติที่เกี่ยวข้อง. เปอร์เซ็นต์ขนาดใหญ่ของวิศวกรการเกษตรจะทำงานในสถาบันการศึกษาหรือหน่วยงานภาครัฐเช่นกรมเกษตรของสหรัฐอเมริกาหรือการขยายบริการการเกษตรของรัฐ. บางคนเป็นที่ปรึกษา, ถูกว่าจ้างจาก บริษัทวิศวกรรมเอกชน, ในขณะที่คนอื่น ๆ ทำงานในอุตสาหกรรม, ทำงานให้ผู้ผลิตเครื่องจักรกลการเกษตร, อุปกรณ์, เทคโนโลยีขบวนการผลิต, และโครงสร้างสำหรับปศุสัตว์อยู่อาศัยและการจัดเก็บพืชผล. วิศวกรการเกษตรการทำงานในการผลิต, การขาย, การจัดการ, งานวิจัยและการพัฒนาหรือวิทยาศาสตร์มาประยุกต์.

ในสหราชอาณาจักร คำว่า Agricultural Engineer มักจะถูกใช้เพื่ออธิบายถึงบุคคลที่ซ่อมแซมหรือปรับเปลี่ยนอุปกรณ์การเกษตรอีกด้วย.

ในประเทศไทย, บางคณะของวิศวกรรมเกษตร มีการศึกษาร่วมกับวิศวกรรมโยธาและวิศวกรรมเครื่องกล เพื่อพัฒนาอาคารสำหรับการเกษตร เช่น ไซโลเก็บผลผลิต และเครื่องจักรกลเกษตร เช่น เครื่องมือเตรียมดิน เครื่องมือเพาะปลูกพืช เครื่องมือเก็บเกี่ยว เครื่องจักรกลในอุตสาหกรรมเกษตร เครื่องจักรกลแปรรูปผลผลิตทางการเกษตร และ เครื่องจักรกลแปรรูปอาหาร รวมถึงการศึกษาผลผลิตและการวางแผนทางธุรกิจร่วมกับคณะเศรษฐศาสตร์เกษตร ในการวางแผนการจำหน่ายผลผลิตทางการเกษตรให้สอดคล้องกับสภาวะตลาดในปัจจุบัน

ในประเทศไทยมีหลายมหาวิทยาลัยเปิดสอนวิศวกรรมเกษตร ได้แก่ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์วิทยาเขตกำแพงแสน มหาวิทยาลัยขอนแก่น มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี มหาวิทยาลัยแม่โจ้ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลตะวันออก เป็นต้น

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. Hills, David (2004). "Agricultural engineering". The Engineering Handbook (2nd ed.). CRC Press. pp. 190-1–190-9. ISBN 0-8493-1586-7.
  2. Field, Harry; Solie, John (2007). Introduction to Agricultural Engineering Technology (3rd ed.).
  3. "ASABE website". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-05-14. สืบค้นเมื่อ May 15, 2009.
  4. Deneen, Sally. "Food Fight: Genetic Engineering vs. Organics: The Good the Bad and the Ugly". E-Magazine. สืบค้นเมื่อ June 5, 2013.