ริบบิ้น

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ริบบิ้น

ริบบิ้น เป็นอุปกรณ์ใช้รัดเพื่อเสริมความงามและจัดระเบียบสิ่งต่าง ทั้งเกี่ยวกับเสื้อผ้า เรือนร่าง อุปกรณ์และสิ่งอื่น โดยมากเข้าใจว่าเป็นคำเรียกที่มาจากการเรียกแถบผ้าที่ใช้รัดผม ทั้งนี้คำเรียกดังกล่าวเป็นคำเรียกมาจากภาษาอังกฤษ ว่า Ribbon ใช้ในความหมายทั่วไป หมายถึงผ้าแถบหลากสีสัน เมื่อนำมาขดแถบริ้วเป็นทรวดทรงต่าง ๆ เรียกว่าโบ หรือการผูกโบว์ ซึ่งการใช้งานริ้วหรือแถบผ้า หมายถึงการใช้ริ้วหรือแถบในงานตัดเย็บด้วย ในการเปิดร้าน ออกนิทรรศการ มีวิธีการสำคัญเรียกว่า “ ตัดริบบิ้น ” ซึ่งหมายถึงวิธีการที่ประธานรับรองงานจะเป็นผู้ใช้กรรไกรตัดแถบผ้าที่ผูกเป็นโบว์ไว้ในส่วนของทางเข้าให้ขาดจากกัน