พระเจ้าเปแป็งพระวรกายเตี้ย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

เปแป็ง
พระบรมสาทิสลักษณ์ย่อของพระเจ้าเปแป็ง ในพระราชพงศาวดารจักรวรรดิโรมันอันศักสิทธิ์ประมาณปี 1112–1114
พระมหากษัตริย์แห่งชาวแฟรงก์
ครองราชย์751 — 24 กันยายน 768
ก่อนหน้าพระเจ้าชิลเดริกที่ 3
ถัดไปพระเจ้าชาร์เลอมาญ และ พระเจ้าคาร์โลมันที่ 1
สมุหราชมนเทียรแห่งนิวส์เทรีย
ครองราชย์741–751
ก่อนหน้าชาร์ล มาร์แตล
ถัดไปรวมเป็นกษัตริย์
สมุหราชมนเทียรแห่งออสเตรเซีย
ครองราชย์747–751
ก่อนหน้าคาร์โลมัน
ถัดไปรวมเป็นกษัตริย์
พระราชสมภพค.ศ. 714
สวรรคต24 กันยายน ค.ศ. 768 (54 พรรษา) แซ็ง-เดอนี
ฝังพระศพมหาวิหารแซ็ง-เดอนี
คู่อภิเษกเบรทราดแห่งล็อง
พระราชบุตรพระเจ้าชาร์เลอมาญ
พระเจ้าคาร์โลมันที่ 1
ฌีแซ็ล
ราชวงศ์การอแล็งเฌียง
พระราชบิดาชาร์ล มาร์แตล
พระราชมารดาโรทรูดแห่งแอสบาอี
ศาสนาโรมันคาทอลิก
ลายพระอภิไธย

พระเจ้าเปแป็งพระวรกายเตี้ย[1] (เยอรมัน: Pippin der Jüngere, ฝรั่งเศส: Pépin le Bref, อังกฤษ: Pepin the Short; ประมาณ ค.ศ. 714 — 24 กันยายน ค.ศ. 768) นอกจากจะทรงได้รับฉายานามว่า "พระวรกายเตี้ย" แล้วก็ยังรู้จักกันในพระนามอื่นด้วยเช่น "เปแป็งผู้ทรงพระเยาว์" หรือ "เปแป็งที่ 3"[2] เป็นโอรสของชาร์ล มาร์แตล และเป็นพระราชบิดาของชาร์เลอมาญ ได้เป็นสมุหราชมนเทียรและดยุกแห่งชาวแฟรงก์ ตั้งแต่ ค.ศ. 741 และพระมหากษัตริย์แห่งชาวแฟรงก์ระหว่าง ค.ศ. 751 จนเสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 24 กันยายน ค.ศ. 768

อ้างอิง[แก้]

  1. ราชบัณฑิตยสถาน, สารานุกรมประเทศในทวีปยุโรป ฉบับราชบัณฑิตยสถาน, กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน, 2550, หน้า 344
  2. Pepin's name can be very confusing. Historically, historians have vacillated between preference for Pepin, derived from the French Pépin, and the German Pippin. His nickname is also subject to whims, le Bref being translated as either "the Short" or "the Younger". The Younger is explained as referring to the fact that he was the younger of the two Arnulfing Pepins who ruled as mayors of the palace; the Short as deriving from the tales of Notker Balbalus regarding the King's diminutive size. More novel suggestions include a suggestion that "the Short" referred to his hair—since he was the first Frankish king to wear his hair shorn short. Dutton, PE, Charlemagne's Mustache.