จิมมี คาร์รัทเธอร์
| จิมมี คาร์รัทเธอร์ | |
|---|---|
 | |
| ชื่อจริง | เจมส์ วิลเลี่ยม คาร์รัทเธอร์ (James William Carruthers) |
| รุ่น | แบนตัมเวท |
| เกิด | 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2472 ซิดนีย์, |
| เสียชีวิต | 15 สิงหาคม พ.ศ. 2533 (61 ปี) |
| ชกทั้งหมด | 25 |
| ชนะ | 21 |
| ชนะน็อก | 13 |
| แพ้ | 4 |
| เสมอ | 0 |
จิมมี คาร์รัทเธอร์ (อังกฤษ: Jimmy Carruthers) นักมวยสากลชาวออสเตรเลีย เป็นแชมป์โลกคนแรกของออสเตรเลีย เกิดเมื่อ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2472 มีชื่อจริงว่า เจมส์ วิลเลี่ยม คาร์รัทเธอร์ (James William Carruthers) มีสถิติการชก 25 ครั้ง ชนะ 21 (น็อค 13) แพ้ 4
ประวัติ[แก้]
คารัทเธอร์เคยชกมวยสากลสมัครเล่นติดทีมชาติออสเตรเลียเข้าแข่งขันกีฬาโอลิมปิก พ.ศ. 2491 ที่ลอนดอน และชกชนะในรอบแรกและรอบที่สอง แต่เมื่อรอบ 8 คนสุดท้าย คารัทเธอร์ต้องถอนตัวเพราะอาการบาดเจ็บที่ตาจากการชกในรอบที่สอง คารัทเธอร์หันมาชกมวยสากลอาชีพเมื่อ พ.ศ. 2493 และได้ครองแชมป์ออสเตรเลียรุ่นแบนตัมเวทใน พ.ศ. 2494 แชมป์เครือจักรภพอังกฤษใน พ.ศ. 2495 และได้รับการยอมรับจากสมาคมมวยนานาชาติ (ต่อมาคือสมาคมมวยโลก) ให้เป็นแชมป์โลกรุ่นแบนตัมเวท ทำให้กลายเป็นแชมป์โลกคนแรกของออสเตรเลีย และชกป้องกันตำแหน่งได้หลายครั้ง
การป้องกันตำแหน่งครั้งสุดท้ายของคารัทเธอร์มมีขึ้นที่กรุงเทพฯ กับผู้ท้าชิงชาวไทย จำเริญ ทรงกิตรัตน์ การชกครั้งนี้ที่จัดที่สนามกีฬาจารุเสถียร (บางข้อมูลระบุว่าเป็นสนามศุภชลาศัย[1]) เมื่อวันที่ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2497 เป็นสนามกีฬากลางแจ้ง ปรากฏว่าเย็นนั้นฝนตกหนักจนมีน้ำขังบนเวที กรรมการและสักขีพยานเสนอให้เลื่อนการชกออกไปก่อน แต่เมื่อปรึกษากับนักชกทั้งสองฝั่งแล้ว ตกลงกันว่า จะทำการชกต่อไปตามแผนเดิม โดยฝ่ายคาร์รัทเธอร์เสนอให้ถอดรองเท้าชกด้วยเท้าเปล่า ทั้งคู่ชกโดยไม่สวมรองเท้า ท่ามกลางฝนที่ตกลงมาอย่างหนักเป็นเวลานับชั่วโมง ในที่สุดการชกก็สิ้นสุดลงในยกที่ 12 เมื่อไฟนีออนที่ให้แสงสว่างบนเวทีถูกลมพัดตกลงมาแตก และเศษแก้วบาดเท้าของนักมวย ไม่สามารถชกต่อได้ ผลการนับคะแนนปรากฏว่าจำเริญ ทรงกิตรัตน์ เป็นฝ่ายพ่ายแพ้ ทั้ง ๆ ที่ยกท้าย ๆ จำเริญเป็นฝ่ายชกคาร์รัทเธอร์บอบช้ำเจียนไปเจียนอยู่หลายครั้ง การชกครั้งนี้ได้รับการบันทึกว่า เป็นการชกชิงแชมป์โลกมวยสากลในยุคใหม่ ครั้งแรกและครั้งเดียว ที่นักชกชกด้วยเท้าเปล่า โดยไม่สวมรองเท้า[2] หลังจากที่ชกป้องกันตำแหน่งชนะคะแนนจำเริญ ทรงกิตรัตน์ แล้ว คารัทเธอร์ได้แวะชกอีกครั้งที่สิงคโปร์และประกาศแขวนนวมไปเมื่อ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2497 และได้รับการประกาศชื่อในหอเกียรติยศของนักมวยที่ลอสแอนเจลิสใน พ.ศ. 2538
ชีวิตครอบครัว คารัทเธอร์แต่งงานกับมาเรีย และมีลูก 4 คน ในช่วง พ.ศ. 2493 คารัทเธอร์มีโรงแรมเป็นของตนเองในซิดนีย์ หลังจากนั้น ได้ทำธุรกิจมากมาย รวมทั้งบาร์มังสวิรัติและน้ำผลไม้ในซิดนีย์ จิมมี่ คารัทเธอร์เสียชีวิตด้วยมะเร็งปอดและโรคพาร์คินสัน เมื่อ 15 สิงหาคม พ.ศ. 2533 รวมอายุได้ 61 ปี
เกียรติประวัติ[แก้]
- แชมป์โลกรุ่นแบนตัมเวท (2495 – 2497) และแชมป์เครือจักรภพอังกฤษรุ่นแบนตัมเวท (2495 – 2496) ครองแชมป์ในเวลาเดียวกัน
- ชิง, 15 พฤศจิกายน 2495 ชนะน็อค วิค โทวีล ยก 1 ที่แอฟริกาใต้
- ป้องกันครั้งที่ 1, 21 มีนาคม 2496 ชนะน็อค วิค โทวีล ยก 10 ที่ แอฟริกาใต้
- ป้องกันครั้งที่ 2, 13 พฤศจิกายน 2496 ชนะคะแนน เฮนรี่ เกาท์ ที่ ออสเตรเลีย
- ป้องกันครั้งที่ 3, 2 พฤษภาคม 2497 ชนะคะแนน จำเริญ ทรงกิติรัตน์ ที่กรุงเทพฯ
- สละแชมป์
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "มวยโลกคู่แรก เมืองไทย". ผู้จัดการออนไลน์. 24 October 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-05. สืบค้นเมื่อ 24 October 2014.
- ↑ "The Oddest Championship Fight: Barefoot in the Monsoon Rains". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2006-10-27. สืบค้นเมื่อ 2011-09-02.
- สถิติการชก boxrec.com[ลิงก์เสีย] (อังกฤษ)
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
