เค-วัน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก K-1)

เค-วัน (อังกฤษ: K-1) คือ กีฬาต่อสู้ที่นำศิลปะการต่อสู้แขนงต่าง ๆ มาสู้กัน เช่น มวยไทย คาราเต้ คิกบ็อกซิ่ง กังฟู เทควันโด มวยสากล และอื่น ๆ โดยใช้กติกาเดียวกันคือ ห้ามศอกและโน้มคอตีเข่า

กีฬานี้เริ่มในปี พ.ศ. 2537 โดยอาจารย์คาซูโยชิ อิชิอิ (Kazuyoshi Ishii) เจ้าสำนักเซโดไคคังคาราเต้ ในประเทศญี่ปุ่น มีการแพร่ภาพทางโทรทัศน์ครั้งแรกในปี พ.ศ. 2539 โดยฟูจิทีวี

ปัญหาทางการเงิน[แก้]

เริ่มต้นใน พ.ศ. 2553 มีหลายประเด็นเกี่ยวกับปัญหาทางการเงินของเค-วัน รวมถึงเอฟอีจี ซึ่งเป็นบริษัทแม่ของรายการดังกล่าว[1] ไซมอน รัตซ์ ซึ่งเป็นเจ้าของรายการคิกบ็อกซิ่งอิสโชว์ไทม์ชาวดัตช์ ได้อ้างในเดือนมกราคม พ.ศ. 2554 ว่านักสู้บางรายของอิสโชว์ไทม์ไม่ได้รับเงินจากทางเค-วัน[2]

ในช่วงต้น พ.ศ. 2554 ทางบริษัทได้ประกาศทางสาธารณะว่าพวกเขากำลังเผชิญกับปัญหาทางการเงิน และจะหยุดดำเนินการในบางเดือนเพื่อปรับโครงสร้างขององค์กร นี่จึงได้รับการสันนิษฐานว่าอาจเกิดปัญหาทางการเงินที่รุนแรง ดังนั้น จึงมีความเป็นไปได้ว่าทางเอฟอีจีสามารถที่จะสูญเสียกรรมสิทธิ์ในการเป็นเจ้าของรายการเค-วัน[3]

อ้างอิง[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]