เพลาลูกเบี้ยวคู่เหนือสูบ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก DOHC)
เพลาลูกเบี้ยวคู่เหนือสูบ

เพลาลูกเบี้ยวคู่เหนือสูบ (อังกฤษ: Double over head camshaft, DOHC)[1] หรือ เพลาราวลิ้นคู่ เป็นชื่อเรียกกลไกการทำงานอย่างหนึ่งของเครื่องยนต์สันดาบภายใน โดยเอาเพลาราวลิ้นติดตั้งคู่กัน มีหน้าที่เปิด-ปิด ลิ้นไอดีและไอเสีย

ลักษณะของเพลาลูกเบี้ยว[แก้]

เพลาลูกเบี้ยวมีลักษณะเป็นแท่งเหล็กกลม ยาวประมาณเกือบเท่าความยาวของเครื่องยนต์ เรียกว่าแกนเพลา และมีโลหะยื่นออกมาตามจุดต่างๆคล้ายทรงรูปไข่บริเวณนี้เรียกว่าลูกเบี้ยว ส่วนนี้จะสัมผัสกับลิ้น (valve) ไอดีและไอเสียของเครื่องยนต์บนหัวลูกสูบโดยตรง

การทำงาน[แก้]

เมื่อเครื่องยนต์หมุน เพลาลูกเบี้ยวจะได้แรงขับให้หมุนตามเครื่องยนต์ โดยอาศัยแรงขับจากสายพานราวลิ้น (timing belt) ,โซ่ราวลิ้น (timing chain) หรือบางรุ่นอาจใช้เฟือง (timing gear) ที่ติดตั้งไว้ที่เพลาข้อเหวี่ยงเครื่องยนต์ เมื่อเพลาที่มีลูกเบี้ยวหมุนเอาส่วนที่ยื่นออกมามากกว่าไปสัมผัสลิ้น (valve) จะทำให้ลิ้นตัวนั้นถูกเปิดทำให้เกิดการไหลเข้าของไอดีหรือไหลออกของไอเสีย และ เมื่อเอาที่ไม่ยื่นสัมผัสลิ้นจะมีผลทำให้ลิ้นตัวนั้นถูกปิดเพื่อทำการจุดระเบิดเปลี่ยนพลังงานความร้อนเป็นพลังงานกล และลิ้นไอดีไอเสียจะเปิด-ปิดตามการหมุนของเพลาลูกเบี้ยว ซึ่งจะมีจังหวะหนึ่งที่ทั้งลิ้นไอดีและไอเสียจะปิดพร้อมกัน แต่จะไม่เปิดพร้อมกันอันเนื่องมาจากการทำงานของลูกเบี้ยว ในเครื่องยนต์ที่ใช้เพลาลูกเบี้ยวคู่จะแยกการทำงานระหว่างลิ้นไอดีและลิ้นไอเสีย[2][3]

อ้างอิง[แก้]

  1. "ศัพท์บัญญัติ ราชบัณฑิตยสถาน". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-07-15. สืบค้นเมื่อ 2011-05-14.
  2. "ชิ้นส่วนเครื่องยนต์". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-09-25. สืบค้นเมื่อ 2011-05-14.
  3. กว่าจะมาเป็นเครื่องยนต์[ลิงก์เสีย]