รหัสโบดอต

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก Baudot code)

รหัสโบดอต (อังกฤษ: Baudot code) คิดค้นโดย Émile Baudot[1] เป็นมาตรฐานของ CCITT ใช้ในในระบบโทรเลขและเทเล็กซ์ทั่วโลก ประกอบด้วยรหัส 5 บิต สามารถมีรหัสที่แตกต่างกันได้เท่ากับ 25 หรือเท่ากับ 32 รูปแบบ วึ่งไม่เพียงพอกับรหัสทั้งหมด จึงมีการเพิ่มรหัสพิเศษอีก 2 ตัว คือ 11111หรือ LS(Letter Shift Character) เพื่อเปลี่ยนกลุ่มตัวอักษรเป็นตัวพิมพ์เล็ก(Lower case)และ11011หรือFS(Finger Shift Charecter) สำหรับเปลี่ยนรูปอักษรแป็นตัวพิมพ์ใหญ่ ทำให้มีรหัสเพิ่มขึ้นอีก 32 ตัว แต่มีอักขระซ้ำกับอักขระเดิม 6 ตัว จึงสามารถใช้รหัสได้จริง 58 ตัว[2]

อ้างอิง[แก้]

  1. Anthony Ralston and Edwin D. Reilly (ed.), Encyclopedia of Computer Science Third Edition, IEEE Press/Van Nostrand Reinhold, New York 1993, ISBN 0-442-27679-6 Baudot Code
  2. "Baudot Code คืออะไร ?". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-12-15. สืบค้นเมื่อ 2007-12-15.