ไนโอเบียม

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ไนโอเบียม, 00Nb
A lump of gray shining crystals with hexagonal facetting
ไนโอเบียม
Pronunciation/nˈbiəm/ (ny-OH-bee-əm)
Appearanceสีเทามันวาว, แกมสีน้ำเงินเมื่อออกซิไดส์
Standard atomic weight Ar°(Nb)
  • 92.90637±0.00001
  • 92.906±0.001 (abridged)[1]
ไนโอเบียม in the periodic table
Hydrogen Helium
Lithium Beryllium Boron Carbon Nitrogen Oxygen Fluorine Neon
Sodium Magnesium Aluminium Silicon Phosphorus Sulfur Chlorine Argon
Potassium Calcium Scandium Titanium Vanadium Chromium Manganese Iron Cobalt Nickel Copper Zinc Gallium Germanium Arsenic Selenium Bromine Krypton
Rubidium Strontium Yttrium Zirconium Niobium Molybdenum Technetium Ruthenium Rhodium Palladium Silver Cadmium Indium Tin Antimony Tellurium Iodine Xenon
Caesium Barium Lanthanum Cerium Praseodymium Neodymium Promethium Samarium Europium Gadolinium Terbium Dysprosium Holmium Erbium Thulium Ytterbium Lutetium Hafnium Tantalum Tungsten Rhenium Osmium Iridium Platinum Gold Mercury (element) Thallium Lead Bismuth Polonium Astatine Radon
Francium Radium Actinium Thorium Protactinium Uranium Neptunium Plutonium Americium Curium Berkelium Californium Einsteinium Fermium Mendelevium Nobelium Lawrencium Rutherfordium Dubnium Seaborgium Bohrium Hassium Meitnerium Darmstadtium Roentgenium Copernicium Nihonium Flerovium Moscovium Livermorium Tennessine Oganesson
V

Nb

Ta
เซอร์โคเนียมไนโอเบียมโมลิบดีนัม
Groupgroup 5
Periodperiod 5
Block  d-block
Electron configuration[Kr] 4d4 5s1
Electrons per shell2, 8, 18, 12, 1
Physical properties
Phase at STPsolid
Melting point2750 K ​(2477 °C, ​4491 °F)
Boiling point5017 K ​(4744 °C, ​8571 °F)
Density (near r.t.)8.57 g/cm3
Heat of fusion30 kJ/mol
Heat of vaporization689.9 kJ/mol
Molar heat capacity24.60 J/(mol·K)
Vapor pressure
P (Pa) 1 10 100 1 k 10 k 100 k
at T (K) 2942 3207 3524 3910 4393 5013
Atomic properties
Oxidation states−3, −1, 0, +1, +2, +3, +4, +5 (a mildly acidic oxide)
ElectronegativityPauling scale: 1.6
Atomic radiusempirical: 146 pm
Covalent radius164±6 pm
Color lines in a spectral range
Color lines in a spectral range
Spectral lines of ไนโอเบียม
Other properties
Natural occurrenceprimordial
Crystal structurebody-centered cubic (bcc)
Cubic body-centered crystal structure for ไนโอเบียม
Speed of sound thin rod3480 m/s (at 20 °C)
Thermal expansion7.3 µm/(m⋅K)
Thermal conductivity53.7 W/(m⋅K)
Electrical resistivity152 nΩ⋅m (at 0 °C)
Magnetic orderingพาราแมกเนติก
Young's modulus105 GPa
Shear modulus38 GPa
Bulk modulus170 GPa
Poisson ratio0.40
Mohs hardness6.0
Vickers hardness870–1320 MPa
Brinell hardness735–2450 MPa
CAS Number7440-03-1
History
Namingตั้งชื่อตามเทพไนโอบี เทพเจ้าตำนานกรีก, บุตรสาวของเทพแทนทาลัส (แทนทาลัม)
Discoveryชาร์ลส์ แฮตเช็ตต์ (1801)
First isolationคริสเตียน วิลเฮล์ม บลอมสตรันด์ (1864)
ถูกจัดเป็น ธาตุ โดยไฮน์ริช โรส (1844)
Isotopes of ไนโอเบียม
Template:infobox ไนโอเบียม isotopes does not exist
หมวดหมู่ Category: ไนโอเบียม
| references

ไนโอเบียม (อังกฤษ: Niobium) เป็นธาตุที่มีเลขอะตอม 41 และสัญลักษณ์คือ Nb ไนโอเบียมเป็นโลหะทรานซิชัน มีสีเทาหายาก อ่อนนุ่ม ตีเป็นแผ่นได้ พบในแร่ไนโอไบต์และแร่โคลัมไบต์

การใช้ประโยชน์[แก้]

ข้อถกเถียงชื่อของธาตุ[แก้]

ชื่อเก่าของไนโอเบียม 'โคลัมเบียม (อักษรย่อ Cb)'[2] ตั้งชื่อโดย Hatchett จากการค้นพบธาตุในปี 1801 โดยตั้งตามภูมิภาคที่ค้นพบแร่ที่นำมาสกัดเป็นโลหะที่มีส่วนผสมของไนโอเบียม [3] ต่อมามีการค้นพบและสกัดจากแร่ในภูมิภาคยุโรปและตั้งชื่อว่า ไนโอเบียม และได้มีการจัดให้ใช้ชื่อ ไนโอเบียม ในในการประชุมเคมีนานาชาติครั้งที่ 12 ที่กรุงอัมเตอร์ดัมในปี 1949.[4] ปีต่อมา สหภาพเคมีบริสุทธิ์และเคมีประยุกต์ระหว่างประเทศ (IUPAC)ได้ตกลงให้ใช้ชื่อ ไนโอเบียม

อ้างอิง[แก้]

  1. "Standard Atomic Weights: Niobium". CIAAW. 2017.
  2. Kòrösy, F. (1939). "Reaction of Tantalum, Columbium and Vanadium with Iodine". Journal of the American Chemical Society. 61 (4): 838–843. doi:10.1021/ja01873a018.
  3. Nicholson, William, บ.ก. (1809), The British Encyclopedia: Or, Dictionary of Arts and Sciences, Comprising an Accurate and Popular View of the Present Improved State of Human Knowledge, vol. 2, Longman, Hurst, Rees, and Orme, p. 284, เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 December 2019, สืบค้นเมื่อ 13 July 2017.
  4. Rayner-Canham, Geoff; Zheng, Zheng (2008). "Naming elements after scientists: an account of a controversy". Foundations of Chemistry. 10 (1): 13–18. doi:10.1007/s10698-007-9042-1. S2CID 96082444.