ไตรกีฬาคนเหล็ก

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
concrete tower
Aloha Tower was the original bike-to-run transition site

ไตรกีฬาคนเหล็ก (อังกฤษ: Ironman Triathlon) คือ การแข่งขันไตรกีฬาระยะไกล ซึ่งจัดภายใต้สมาคมไตรกีฬาโลก ประกอบด้วยการว่ายน้ำ 2.4 ไมล์ (3.9 กิโลเมตร) การขี่จักรยาน 112 ไมล์ (180 กิโลเมตร) และการวิ่งมาราธอน 26.22 ไมล์ (42.20 กิโลเมตร) โดยแข่งขันแบบต่อเนื่อง ไม่มีหยุดพัก การแข่งขันกีฬาดังกล่าวจัดได้ว่าเป็นการแข่งขันกีฬาที่ยากชนิดหนึ่งในโลก[1][2][3]

การแข่งขันไตรกีฬาคนเหล็กนั้นจำกัดเวลาในการแข่งขัน นักกีฬาจะต้องแข่งขันให้เสร็จภายใน 17 ชั่วโมง โดยการแข่งขันจะเริ่มปล่อยตัวเวลา 7 นาฬิกา จะมีการตัดตัวสำหรับการว่ายน้ำ 2.4 ไมล์ (3.9 กิโลเมตร) เมื่อเวลา 9.20 น. (2 ชั่วโมง 20 นาที) ตัดตัวสำหรับการขี่จักรยาน เมื่อเวลา 17:30 น. (8 ชั่วโมง 10 นาที) นักกีฬาจะต้องวิ่งมาราธอนเสร็จภายในเที่ยงคืน (6 ชั่วโมง 30 นาที) นักกีฬาคนใดที่สามารถเข้าเส้นชัยภายในเวลาดังกล่าวจะถูกเรียกว่า “ไอเอิร์นแมน”

ปัจจุบันชื่อ “ไตรกีฬาคนเหล็ก” เป็นที่รู้จักกันในนามของการแข่งขันไตรกีฬาคนเหล็กชิงแชมป์โลก โดยจะจัดเป็นประจำทุกปีที่ไคลัว โคน่า รัฐฮาวาย โดยเริ่มจัดตั้งแต่ปี 1978 (และมีการแข่งขันในอีกหลายที่เพิ่มเติมในปี 1982) และตามด้วยการแข่งขันไตรกีฬาคนเหล็กอีกหลายครั้งเพื่อการคัดตัวนักกีฬาไปแข่งไตรกีฬาคนเหล็กชิงแชมป์โลก การแข่งขันไตรกีฬาคนเหล็กชิงแชมป์โลกนั้นเป็นที่เลื่องลือว่าเป็นการแข่งขันที่เหนื่อยมาก และสภาพสถานที่แข่งขันนั้นยากแก่การที่นักกีฬาจะทนทานได้ ซึ่งการถ่ายทอดกีฬาดังกล่าวเคยได้รับรางวัลเอ็มมี มาแล้ว

อย่างไรก็ตาม ยังมีแข่งขันไตรกีฬาที่มีระยะทางเดียวกับไตรกีฬาคนเหล็ก แต่ไม่ได้ใช้ลิขสิทธ์ของสมาคมไตรกีฬาโลก อาทิ รายการชาเลนช์รูธ[4] และรายการไตรกีฬานอร์สแมน

หมายเหตุ[แก้]

  1. Hudson, Ryan (October 19, 2012). "2012 Ironman World Championship: The hardest day in sports". SB Nation. สืบค้นเมื่อ July 23, 2013.
  2. "FAQ:How do I know if I have the right stuff to do an IRONMAN?". Ironman. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 21, 2013. สืบค้นเมื่อ July 23, 2013.
  3. Walpole, Brian. "The making of an Ironman". Performance Sports and Fitness. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 7, 2017. สืบค้นเมื่อ July 23, 2013.
  4. "2012 last year for Penticton Ironman triathlon". CBC. August 24, 2012. สืบค้นเมื่อ July 2, 2013.

อ้างอิง[แก้]

  • Müller, Mathias; Carlson, Timothy (2010). 17 Hours to Glory: Extraordinary Stories from the Heart of Triathlon. Boulder, CO: Velo Press. ISBN 978-1-934030-43-1.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]