อาบอบนวด

อาบอบนวด หรือ โรงนวด เป็นสถานบริการประเภทหนึ่ง ที่มีพนักงานนวด หรือเรียกกันทั่วไปว่าหมอนวด ไว้คอยบริการลูกค้า ซึ่งคำว่าอาบอบนวดนั้นจะหมายถึงสถานบริการที่ให้บริการคล้ายกับซ่องแต่ใช้คำว่านวดแทนที่สำหรับประเทศที่การขายบริการทางเพศเป็นสิ่งผิดกฎหมาย เช่น สหรัฐอเมริกา ประเทศไทย^[1] ประเทศแคนาดา ประเทศออสเตรเลีย ประเทศเกาหลีใต้ และในอีกหลายประเทศ

อย่างไรก็ตามโรงนวดทุกแห่งไม่จำเป็นต้องมีการขายบริการทางเพศอย่างเช่นบางพื้นที่จะมีคำลงท้ายว่านวดแผนไทยโบราณซึ่งส่วนใหญ่จะมีแค่การใช้น้ำมันสมุนไพรในการนวดเท่านั้นย้ำว่าส่วนใหญ่เพราะบางพื้นที่อาจจะมีการใช้คำว่าแผนไทยโบราณลงท้ายเพื่อปิดบังเจ้าหน้าที่หรือแบบบริการเด็กที่มีอายุไม่ถึงกฏหมาย หรือทำผิด มาตรา 282-287จะมีโทษจำคุกไม่เกิน1-2ปี ปรับ15000บาท

ประวัติศาสตร์[แก้]

อาบอบนวดในประเทศไทย[แก้]

รูปแบบการบริการ[แก้]

บริการอาบอบนวดโดยทั่วไปจะมีลูกค้าเป็นผู้ชาย เมื่อลูกค้าเข้าไปภายในจะมีตู้กระจกซึ่งมีพนักงานสาว (หมอนวด) ติดเบอร์นั่งอยู่ อันเป็นที่มาของเพลงนางงามตู้กระจก ด้านหน้าจะมีบริกรที่เรียกว่า คนเชียร์แขก คอยแนะนำ เพื่อเลือกพนักงาน แล้วขึ้นห้องเพื่อรับบริการ

นั่งสนทนา
อาบน้ำ
นวดตัว
อบซาวน่า

การเปิดสถานบริการอาบอบนวดในประเทศไทย ถูกจัดให้อยู่ในส่วนของสถานบริการทั่วไป ซึ่งไม่ผิดกฎหมาย แต่ในปัจจุบันธุรกิจอาบอบนวดยังคงเป็นธุรกิจที่เรียกว่า ธุรกิจสีเทา เพราะมักจะมีการค้าประเวณีแอบแฝงอยู่เสมอ ๆ โดยการขายบริการทางเพศของผู้ให้บริการถือเป็นการตกลงกันเองระหว่างผู้ขายและผู้ซื้อ และถือเป็นความเข้าใจกันว่าไม่เกี่ยวข้องกับทางสถานบริการ

ปัจจุบันสถานบริการอาบอบนวดเกินกว่า 90% เปิดกิจการอาบอบนวดบังหน้า แต่จริง ๆ แล้ว เป็นสถานบริการที่มีการค้าประเวณีอย่างถูกกฎหมาย สังคมไทยบางส่วนให้การยอมรับ ไม่มีใครคนใดยกเรื่องนี้ขึ้นมาและแก้ไขอย่างเป็นรูปธรรม

นอกจากนี้ สถานบริการอาบอบนวดบางแห่ง ยังมีการให้บริการพาสาว ๆ ในอาบอบนวด ออกไปนอกร้าน หรือเรียกอีกอย่างว่าไซด์ไลน์ (sideline) สาวไซด์ไลน์จะให้บริการออกนอกสถานที่ ไปเที่ยวกับลูกค้าได้ตามที่ลูกค้าต้องการ แต่จะมีค่าตัวที่สูงมาก