แอ่งกลีนอยด์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
แอ่งกลีนอยด์
(Glenoid cavity)
แอ่งกลีนอยด์กระดูกสะบักข้างขวา
กระดูกสะบักข้างซ้าย มองจากด้านข้าง
รายละเอียด
ตัวระบุ
ภาษาละตินc. glenoidalis
MeSHD061165
TA98A02.4.01.019
TA21162
FMA23275
ศัพท์ทางกายวิภาคของกระดูก

แอ่งกลีนอยด์ (อังกฤษ: glenoid cavity; glenoid fossa of scapula) เป็นพื้นผิวที่เป็นข้อต่อ มีลักษณะตื้น รูปชมพู่หรือลูกแพร์ อยู่ที่มุมด้านข้างของกระดูกสะบัก แอ่งนี้เป็นข้อต่อที่รับกับหัวของกระดูกต้นแขน (humerus) ฐานล่างของแอ่งนี้กว้างกว่ายอดบน

พื้นผิวของแอ่งนี้ปกคลุมด้วยกระดูกอ่อน ที่ขอบซึ่งยกสูงขึ้นเล็กน้อยยึดติดกับโครงสร้างที่เป็นไฟโบรคาร์ทิเลจ (fibrocartilage) เรียกว่า กลีนอยด์ ลาบรัม (glenoid labrum) ซึ่งช่วยในการยกขอบให้แอ่งนี้ลึกขึ้น

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]