แอลไคน์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
แอลไคน์.

แอลไคน์ (alkyne) เป็นสารประกอบไฮโดรคาร์บอนชนิดหนึ่ง ซึ่งในโมเลกุลจะมีพันธะสามระหว่างอะตอมของคาร์บอนหนึ่งที่หรือมากกว่าจัดเป็นสารประกอบไฮโดรคาร์บอนชนิดไม่อิ่มตัว มีสูตรทั่วไปคือ CnH2n-2 แอลไคน์ตัวแรกคือ C2H2 (หรือที่เรียกว่า ethyne)

คุณสมบัติ[แก้]

  • มีความหนาแน่นน้อยกว่าน้ำ
  • มีทุกสถานะ C1-C4 จะมีสถานะเป็นแก๊ส C5-C17 จะมีสถานะเป็นของเหลว C18 ขึ้นไป จะมีสถานะเป็นของแข็ง
  • จุดเดือด จุดหลอมเหลวต่ำ เมื่อเทียบกับสารอินทรีย์อื่น แต่จะสูงสุดในบรรดาไฮโครคาร์บอนด้วยกันเอง คือ แลคไคน์ > แอลแคน > แอลคีน เมื่อมีจำนวนคาร์บอนในโมเลกุลเท่ากัน เช่น C3H4 จะมีจุดเดือดสูงกว่า C3H8 และ C3H6
  • ไม่ละลายน้ำ เพราะเป็นโมเลกุลไม่มีขั้ว
  • เมื่อเกิดการเผาไหม้จะให้พลังงานและเขม่ามาก