แครนเบอร์รี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
แครนเบอร์รี
พุ่มแครนเบอร์รีกับผลที่บางส่วนอยู่ใต้น้ำ
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร: Plantae
ไม่ได้จัดลำดับ: Angiosperms
ไม่ได้จัดลำดับ: Eudicots
ไม่ได้จัดลำดับ: Asterids
อันดับ: Ericales
วงศ์: Ericaceae
สกุล: Vaccinium
สกุลย่อย: Oxycoccus
Species

Vaccinium erythrocarpum
Vaccinium macrocarpon
Vaccinium microcarpum
Vaccinium oxycoccos

แครนเบอร์รี (อังกฤษ: cranberry) อยู่ในกลุ่มไม้พุ้มแคระไม่ผลัดใบหรือมีลำต้นเป็นเถายาว (trailing vine) ในจีนัสย่อย Oxycoccus ในจีนัส Vaccinium พบในพรุที่เป็นกรดตลอดบริเวณหนาวในซีกโลกเหนือ

ประวัติแครนเบอร์รี่

แครนเบอร์รี่มีต้นกำเนิดในทวีปอเมริกาเหนือและแคนาดา เป็นผลไม้ในตระกูลเบอร์รี่ที่มีอายุยืน นิยมปลูกมากในแถบอเมริกา ยุโรป รัสเซียและแคนาดา ในสมัยโบราณชาวอเมริกันนำผลไม้ชนิดนี้มาประกอบอาหารหลากหลายชนิดเพื่อรับประทาน โดยเฉพาะชาวอังกฤษที่อพยพมาพำนักอาศัยอยู่ในอเมริกาสมัยก่อน นิยมใช้แครนเบอร์รี่ในวันขอบคุณพระเจ้า ก่อนจะถูกส่งแพร่กระจายในยุโรปในปี ค.ศ. 1820 และกลายเป็นผลไม้ที่มีชื่อเสียงนับแต่นั้นเป็นต้นมา เพราะมีสรรพคุณที่ช่วยให้ร่างกายต่อสู้กับเชื้อโรคต่าง ๆ[1]

แครนเบอร์รีจะให้สารอาหารดังนี้

  • พลังงาน 46 กิโลแคลอรี
  • ไฟเบอร์ 4.6 กรัม
  • น้ำตาล 4.04 กรัม
  • แคลเซียม 8 มิลลิกรัม
  • แมกนีเซียม 6 มิลลิกรัม
  • แมงกานีส 0.15 มิลลิกรัม
  • ฟอสฟอรัส 13 มิลลิกรัม
  • โพแทสเซียม 85 มิลลิกรัม
  • โซเดียม 2 มิลลิกรัม
  • วิตามินซี 13.3 มิลลิกรัม
  • วิตามินเอ 60 IU
  • วิตามินเค 5.1 ไมโครกรัม
  • แคโรทีน 36 ไมโครกรัม
  • ลูทีน และซีแซนทีน 91 ไมโครกรัม
  1. แครนเบอร์รี่ ไม้ผลประดับที่ให้มากกว่าความงามในสวนสวย