แขไข เทวิณ
 | บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
จงกลณี พุทธิแพทย์ | |
|---|---|
 | |
| เกิด | 6 เมษายน พ.ศ. 2471 อำเภอฮอด จังหวัดเชียงใหม่ |
| เสียชีวิต | 28 ตุลาคม พ.ศ. 2505 (33 ปี) |
| นามปากกา | แขไข เทวิณ จงกลณี ราชนิมิตร |
| อาชีพ | นักเขียน |
| คู่สมรส | ฉัตร บุญยศิริชัย ประสิทธิ์ ศิริบรรเทิง |
แขไข เทวิณ เป็นนามปากกาของ จงกลณี พุทธิแพทย์ ธิดาของขุนจักรวิจารณ์บดีและนางจักรวิจารณ์บดี เกิดเมื่อวันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2471 ที่อำเภอฮอด เชียงใหม่ บิดารับราชการเป็นนายช่างทาง จึงต้องย้ายที่อยู่ไปตามต่างจังหวัดเสมอ ๆ
ประวัติ[แก้]
จบการศึกษาชั้นต้นจาก โรงเรียนมาแตร์เดอี และจบเตรียมอุดมจากมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ใน พ.ศ. 2488 ตั้งใจศึกษาต่อในคณะนิติศาสตร์ แต่ไม่สำเร็จเพราะสุขภาพไม่สมบูรณ์
สนใจอ่านหนังสือวรรณคดีและนวนิยายมาก โดยเฉพาะเรื่อง ลูกรักลูกชัง ของ ก. สุรางคนางค์ เริ่มงานเขียนขณะรับราชการที่กระทรวงคมนาคม โดยส่งเรื่องสั้นหรือบทกวีไปตามนิตยสารต่าง ๆ แต่มักได้รับการปฏิเสธ แต่ไม่ท้อถอยยังคงเขียนหนังสือต่อไปโดยหวังว่าจะได้เป็นนักประพันธ์สักวันหนึ่ง
ปี 2490 เริ่มยึดอาชีพเป็นนักเขียน แต่งเรื่องสั้นและยาวลงในหนังสือพิมพ์ ประชากร มี อ.ร.ด. (เอื้อม รุจิดิษฏ์) เป็นบรรณาธิการ ต่อมาเขียนลงในหนังสือพิมพ์ปิยมิตรของ ป. อินทรปาลิต
ปี 2495 พิมพ์นวนิยายเรื่องแรกคือ ชีวิตมืด ได้รับความนิยมจึงเกิดกำลังใจเขียนนิยายอีก จนได้รับรางวัลตุ๊กตาทองในฐานะเจ้าของบทประพันธ์จากเรื่อง เกล็ดแก้ว ในปี 2501 มีผลให้อาชีพนักประพันธ์ก้าวหน้า มีผลงานตีพิมพ์ในนิตยสารหลายฉบับ เช่น สกุลไทย เพลินจิตต์ แดนดารา เป็นต้น
ปี 2505 ตั้งใจไปศึกษาต่อยังประเทศฝรั่งเศส แต่ล้มป่วย เมื่อหายป่วยจึงเปลี่ยนใจไปท่องเที่ยวญี่ปุ่น นาน6เดือน จึงเดินทางกลับ แล้วเขียนสารคดีเกี่ยวกับการเดินทางครั้งนั้นลงใน สกุลไทย
สมรสครั้งแรกกับ ฉัตร บุญยศิริชัย นักเขียนและนักหนังสือพิมพ์ มีบุตรสาวด้วยกันหนึ่งคนชื่อ แขไฉไล แต่แยกทางกัน และแต่งงานใหม่กับ นักประพันธ์ และบรรณาธิการนิตยสารจักรวาล ชื่อ ประสิทธิ์ ศิริบันเทิง ชีวิตคู่ไม่ราบรื่น
กลับจากญี่ปุ่น พบเหตุร้ายแรงทางครอบครัวทำให้กระทบกระเทือนใจมาก อาการโรคประสาทและหัวใจกำเริบ แขไข เทวิณ ถึงแก่อนิจกรรมอย่างสงบเมื่อวันที่ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2505 ที่โรงพยาบาลกลาง อายุเพียง 33 ปี
นามปากกา[แก้]
- แขไข เทวิณ
- จงกลณี ราชนิมิตร ใช้เขียนเรื่องสั้นและบทโทรทัศน์
- อัจฉริยา ใช้เขียนบทความ คอลัมน์สตรี
- จันทร์เจ้า ใช้เขียนเรื่องสั้น
- พิมพ์พัตรา ใช้เขียนบรรยายภาพการ์ตูน
ผลงานบทประพันธ์ (ในนามแขไข เทวิณ)[แก้]
- ชีวิตมืด
- ผู้เป็นที่รัก
- ทุ่งรวงทอง
- คนข่าวตะวันออก
- ฟ้าแดง
- ทาสนางดิน
- นาคสวาท
- ตามรอยเลือด
- แก้วหยาดฟ้า
- ฟ้าหม่น
- เกล็ดแก้ว
- ลั่นทมแดง
- สร้อยสามกษัตริย์
- จุมพิศฆาตกรรม
- ปนัดดา
- บุหลันแดง
- ห้วงมารยา
- ม่านไข่มุก
- ราชาวดีสีทอง
- เยี่ยมวิมานรัก
- คัทลียาชาว
- แรมสวรรค์
- ขอบฟ้าสีเงิน
- สาปสวาท
- ความรักของสัตตบุษย์
- วสันต์สั่ง
- ขวัญชีวา
- สายขิม
- ทุ่งร้าง
- มนัสสวาสดิ์
- สายสวาทยังไม่สิ้น
- สวรรค์เป็นพยาน
- พระจันทร์ส่องแสง (แต่งไม่จบ)
บทประพันธ์ที่นำไปสร้างภาพยนตร์[แก้]
- ทุ่งรวงทอง (พ.ศ. 2500)
- เกล็ดแก้ว (พ.ศ. 2501)
- สายสวาทยังไม่สิ้น (พ.ศ. 2503)
- เยี่ยมวิมานรัก
- แก้วหยาดฟ้า
- ม่านไข่มุก
 | บทความนักเขียนหรือนักประพันธ์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |