เฮซุส ซาลูด

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เฮซุส ซาลูด
ชื่อจริงเฮซุส ยากิน ซาลูด
ฉายาหมัดฮาวาย
เกิด3 พฤษภาคม พ.ศ. 2506
ชกทั้งหมด76
ชนะ63
ชนะน็อก38
แพ้13
เสมอ0

เฮซุส ซาลูด (Jesus Salud) หรือเฮซุส ยากิน ซาลูด (Jesus Yagin Salud) เกิดเมื่อ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2506 ที่ อีโลคอสซูร์ สถิติการชก 76 ครั้ง ชนะ 63 (น็อค 38) แพ้ 13

ประวัติ[แก้]

ซาลูดขึ้นชกมวยสากลอาชีพครั้งแรกเมื่อ 28 มิถุนายน พ.ศ. 2526 ชนะน็อค เซซาร์ ซูลูเอตา ที่ ฮาวาย จากนั้นขึ้นชกชนะรวดในสหรัฐ จนได้ชิงแชมป์ NABF รุ่นแบนตั้มเวทเมื่อ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2529 แพ้น็อค แฟรงกี ดูอาร์ต ยก 9 หลังจากที่ถูกชกจนตาซ้ายปิด ไม่ได้แชมป์ ซาลูดยังคงขึ้นชกต่อมา และได้ครองแชมป์ NABF รุ่นจูเนียร์เฟเธอร์เวท เมื่อ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2532 ชนะน็อค รามิโอ อะดาเมส ยก 2 เขาป้องกันแชมป์ได้ 1 ครั้ง ก่อนจะขึ้นชิงแชมป์โลก WBA รุ่นจูเนียร์เฟเธอร์เวท เมื่อ 11 ธันวาคม พ.ศ. 2532 ชนะฟาวล์ ฮวน โฮเซ่ เอสตราดา แต่ถูกปลดใน พ.ศ. 2533 เพราะไม่ยอมชกป้องกันแชมป์ไฟต์บังคับ เขาได้ครองแชมป์ NABF รุ่นจูเนียร์เฟเธอร์เวท อีกเมื่อ 14 กันยายน พ.ศ. 2534 ชนะคะแนน ดาร์ริล พิงก์นี และป้องกันแชมป์ไว้ได้ ถึง 4 ครั้ง ก่อนจะสละแชมป์ไป

ในระหว่างนี้เขาขึ้นชิงแชมป์โลกรุ่น 122 ปอนด์อีกถึง 4 ครั้ง แต่ไม่สำเร็จ โดยชิงแชมป์โลก IBF รุ่นจูเนียร์เฟเธอร์เวท เมื่อ 18 เมษายน พ.ศ. 2535 แพ้คะแนน เวลคัม ซีตา ที่ อิตาลี ชิงแชมป์โลกรุ่นเดิมอีกครั้งเมื่อ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2536 แพ้คะแนน เคนเนดี แมกคินนี แล้วมาชิงแชมป์โลก WBA รุ่นจูเนียร์เฟเธอร์เวท เมื่อ 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2538 แพ้คะแนน อันโตนิโอ เซเมโย ที่ เวเนซุเอลา แล้วหันไปชิงแชมป์โลกรุ่นนี้ของ IBF อีกครั้งเมื่อ 20 สิงหาคมพ.ศ. 2539 แพ้คะแนน วูยานี บันกู ที่ แอฟริกาใต้ ต่อมาเขาเลื่อนรุ่นไปชิงแชมป์โลก WBU รุ่นเฟเธอร์เวท เมื่อ 14 มีนาคม พ.ศ. 2540 ก็แพ้คะแนน เคลวิน เดลลี ไม่ได้แชมป์อีก ต่อมาซาลูดได้ครองแชมป์ WBO เอเชียแปซิฟิกรุ่นจูเนียร์เฟเธอร์เวท เมื่อ 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2541 ชนะน็อค คริส วูรีตีมูร์ ยก 5 แล้วต่อมาได้ชิงแชมป์โลกรุ่นนี้ของ WBO เมื่อ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2543 แพ้ทีเคโอ มาร์โก อันโตนีโอ บาร์เรรา โดยซาลูดไม่ออกจากมุมาชกในยกที่ 6 ขอยอมแพ้ไป หลังจากนั้น ซาลูดขึ้นชกอีกไม่กี่ครั้ง หลังจากที่ชกแพ้คะแนน วิลเลียม อาเบลยัน เมื่อ 27 เมษายน พ.ศ. 2545 ซาลูดก็แขวนนวมไป

เกียรติประวัติ[แก้]

  • แชมป์ NABF รุ่นจูเนียร์เฟเธอร์เวท
    • ชิง 28 กุมภาพันธ์ 2532 ชนะน็อค รามิโอ อาดาเมส ยก 2
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1,25 พฤษภาคม 2532 ชนะน็อค ฆิลเบร์โต กอนเตรรัส ยก 2 ที่ ฮาวาย
    • สละแชมป์
  • แชมป์โลก WBA รุ่นจูเนียร์เฟเธอร์เวท
  • แชมป์ NABF รุ่นจูเนียร์เฟเธอร์เวท
    • ชิง 14 กันยายน 2534 ชนะคะแนน ดาร์ริล พิงก์นี
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 23 กรกฎาคม 2535 ชนะน็อค รูดี ซาวาลา ยก 8 ที่ สหรัฐ
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2,30 มีนาคม 2536 ชนะน็อค มิเกล โมลินา ยก 1 ที่ สหรัฐ
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 3, 18 กุมภาพันธ์ 2537 ชนะคะแนน แมกซ์ โกเมซ ที่ สหรัฐ
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 4, 19 พฤษภาคม 2537 ชนะน็อค ฆวน บาเลนเซีย ยก 1 ที่ ฮาวาย
    • สละแชมป์
  • แชมป์ WBO เอเชียแปซิฟิกรุ่นจูเนียร์เฟเธอร์เวท
    • ชิง 24 กุมภาพันธ์ 2541 ชนะน็อค คริส วูรีตีมูร์ ยก 5
  • เคยชิงแชมป์ต่อไปนี้แต่ไม่สำเร็จ
    • ชิงแชมป์ NABF รุ่นแบนตั้มเวทเมื่อ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2529 แพ้น็อค แฟรงกี ดูอาร์ต ยก 9
    • ชิงแชมป์โลก IBF รุ่นจูเนียร์เฟเธอร์เวท เมื่อ 18 เมษายน พ.ศ. 2535 แพ้คะแนน เวลคัม ซีตา ที่ อิตาลี
    • ชิงแชมป์โลก IBF รุ่นจูเนียร์เฟเธอร์เวท เมื่อ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2536 แพ้คะแนน เคนเนดี แมกคินนี
    • ชิงแชมป์โลก WBA รุ่นจูเนียร์เฟเธอร์เวท เมื่อ 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2538 แพ้คะแนน อันโตนิโอ เซร์เมโย ที่ เวเนซุเอลา
    • ชิงแชมป์โลก IBF รุ่นจูเนียร์เฟเธอร์เวท เมื่อ 20 สิงหาคมพ.ศ. 2539 แพ้คะแนน วูยานี บันกู ที่ แอฟริกาใต้
    • ชิงแชมป์โลก WBU รุ่นเฟเธอร์เวท เมื่อ 14 มีนาคม พ.ศ. 2540 แพ้คะแนน เคลวิน เดลลี
    • ชิงแชมป์โลก WBO รุ่นจูเนียร์เฟเธอร์เวท เมื่อ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2543 แพ้อาร์ทีดี มาร์โก อันโตนีโอ บาร์เรรา ยก 6

อ้างอิง[แก้]