เส้นตัดขวาง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เส้นตัดขวาง t ตัดผ่านเส้นขนาน a และ b

เส้นตัดขวาง ในทางเรขาคณิต หมายถึง เส้นตรงที่ลากผ่านเส้นตรงร่วมระนาบอื่นๆ ตั้งแต่สองเส้นขึ้นไป ทำให้เกิดจุดตัดที่ตำแหน่งต่างๆ กัน โดยเฉพาะเมื่อเส้นตัดขวางลากผ่านเส้นขนาน

กำหนดให้เส้นตรง a ขนานกับเส้นตรง b และมีเส้นตัดขวาง t ลากผ่านเส้นตรง a ด้วยมุมขนาด X ถ้าหากเส้นตรงทั้งสามเส้นอยู่บนระนาบเดียวกันแล้ว เส้นตัดขวาง t จะต้องทำมุม X กับเส้นตรง b ด้วย

ดูเพิ่ม[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]