เรื่องของอ้อม

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

เรื่องของอ้อม เป็นชื่อของหนังสืออัตชีวประวัติ เล่าเรื่องราวชีวิตจริงของ อ้อม หรือ เสาวนีย์ ฤทธิ์โชติ หญิงสาวที่ป่วยเป็นโรคเกล็ดหนังแข็ง (Scleroderma หรือ Icthyosis)[ต้องการอ้างอิง] ตั้งแต่อายุ 9 ขวบ จนกระทั่งปัจจุบัน (พ.ศ. 2548)

อาการของเสาวนีย์เริ่มจากเป็นรอยด่างขาวเล็ก ๆ ที่มุมปาก แล้วลุกลามไปทั่วตัว มีอาการคันมาก และเมื่อเกาจะทำให้ผิวหนังหลุดออกมา และ มีเลือดไหลซึมตามแผลต่าง ๆ นิ้วมือนิ้วเท้าหงิกงอจนกระทั่งใช้การไม่ได้และหลุดไป เธอทนทุกข์ทรมานจากโรคนี้มาเป็นเวลากว่า 14 ปี และอาการของเธอยิ่งหนักขึ้น เธอไม่สามารถเดินไปไหนมาไหนได้นานแล้ว ทุกวันตอนเช้าเธอต้องใช้เวลา 3-4 ชั่งโมงกับการแช่ตัวในน้ำยา ให้สะเก็ดหนังนุ่มขึ้น เพื่อที่จะได้ลอกออกและทำแผลทั่งทั้งตัว ใส่เสื้อผ้า เพื่อที่จะได้กลับมานอนบนเตียงเดิมที่เพิ่งจะตื่น รอคอยให้ถึงเวลาเย็น ที่จะได้พบน้องสาว ตา ยาย และ มารดา ผู้หญิงคนนี้มีกำลังใจเข้มแข็งที่จะต่อสู้โรคร้ายในทุก ๆ วันใหม่ เรียนรู้แง่คิดดี ๆ จากความเหงา และ ความเจ็บปวดทรมาน หลายครั้งที่เธอแบ่งปันกำลังใจของเธอสู่คนรอบข้าง ไปจนถึงผู้คนที่ได้รับรู้เรื่องราวของเธอ

เรื่องราวของเสาวนีย์ นอกจากจะเขียนเป็นหนังสือแล้ว เธอยังได้ออกโทรทัศน์ในรายการเจาะใจ และ คน ค้น คน

อ้างอิง[แก้]

  • หนังสือ เรื่องของอ้อม
  • รายการ เจาะใจ
  • รายการ คน ค้น คน

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]