เพลี้ยอ่อนถั่ว

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เพลี้ยอ่อนถั่ว

เพลี้ยอ่อนถั่ว (ชื่อวิทยาศาสตร์: Aphis craccivora Koch.) เป็นแมลงประเภทปากดูด (sucking pest) ดูดกินน้ำเลี้ยงจากทุก ๆ ส่วนของพืช เช่น ลำต้น ใบ ยอด กิ่ง และดอก ตลอดจนฝัก โดยใช้ปากแบบเจาะดูดแทงเข้าไปในเนื้อเยื่อพืช แล้วดูดกินน้ำเลี้ยง ทำให้ยอด และใบอ่อน มีอาการหงิกงอ และเหี่ยวแห้ง ทำให้ใบเหลือง และร่วงหล่นไป เมื่อพืชถูกทำลายมาก ๆ จะหยุดเจริญเติบโตและตายได้ เป็นพาหะนำไวรัสมาสู่พืชตระกูลถั่ว ทำให้เกิดโรคใบด่าง (Mosaic) ซึ่งเป็นโรคของใบที่สำคัญมากของถั่วฝักยาวที่ปลูกในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ [1] เพลี้ยชนิดนี้ทำลายพืชได้หลายชนิดเช่น ถั่วพุ่ม ถั่วปากอ้า ถั่วดำ ผักกาดเขียวปลี ผักกวางตุ้งและผักกาดหัว

สารสกัดจากพืชบางชนิดใช้กำจัดเพลี้ยอ่อนถั่วได้ดี เช่น น้อยหน่า สลอดและกันเกรา ในขณะที่กะเม็ง ฝักคูณ น้ำนมราชสีห์และดอกดาวเรืองออกฤทธื์ได้ในระดับปานกลาง[1]

อ้างอิง[แก้]

  1. 1.0 1.1 สุดารัตน์ หอมหวล ยุวดี ชูประภาวรรณ และวิรัตน์ จันทร์ตรี. 2554. ฤทธิ์ฆ่าแมลงของพืชต่อเพลี้ยอ่อนถั่ว[ลิงก์เสีย] วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี ปี ที่ 13 ฉบับที่ 4 ตุลาคม - ธันวาคม หน้า 22-29