เนเธอร์แลนด์ใต้

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

เนเธอร์แลนด์ใต้ (อังกฤษ: The Southern Netherlands; ดัตช์: Zuidelijke Nederlanden; สเปน: Países Bajos del Sur; ฝรั่งเศส: Pays-Bas méridionaux) หรือ เนเธอร์แลนด์คาทอลิก (Catholic Netherlands) เป็นดินแดนในกลุ่มประเทศต่ำซึ่งอยู่ในกำกับของสเปน (ค.ศ. 1556-1714) ต่อมาตกเป็นของออสเตรีย (ค.ศ. 1714-1794) และสุดท้ายถูกผนวกเข้ากับฝรั่งเศสในช่วงปีค.ศ. 1794-1815 โดยยังมีรัฐเล็กๆ จำนวนหลายรัฐที่ไม่ตกเป็นของทั้งสเปนและออสเตรีย ได้แก่ ราชรัฐมุขนายกลีแยฌ, รัฐแอบบีย์แห่งสตาฟโล-มาลเมดี, เคาน์ตีบูยง, เคาน์ตีฮอร์น และรัฐแอบบีย์แห่งธอร์น ดินแดนในเนเธอร์แลนด์ใต้นี้อยู่ในการปกครองของจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์จนกระทั่งผนวกรวมกับฝรั่งเศสภายหลังสงครามปฏิวัติได้สิ้นสุดลง

เนเธอร์แลนด์ใต้รวมถึงดินแดนในเบลเยียมและลักเซมเบิร์กในปัจจุบัน และบางส่วนอยู่ในเนเธอร์แลนด์ และเยอรมนี (บริเวณเกลเดอร์สตอนเหนือซึ่งในปัจจุบันแบ่งระหว่างเยอรมนีและจังหวัดลิมบูร์ก ในอดีตเป็นของลักเซมเบิร์ก และต่อมาในปีค.ศ. 1713 ได้ถูกผนวกเข้ากับปรัสเซียและเยอรมนี) รวมทั้งดินแดนเกือบทั้งหมดของแคว้นนอร์-ปาดกาแลของฝรั่งเศสปัจจุบัน (จนกระทั่งปีค.ศ. 1678) และเมืองลงวีทางตอนเหนือของฝรั่งเศส

กลุ่มประเทศต่ำ (รวมถึง ลีแยฌ, สตาฟโล-มาลเมดี และเคาน์ตีบูยง) โดยมีพรมแดนระหว่างภาคเหนือและภาคใต้เป็นเส้นสีแดง

เนเธอร์แลนด์ของสเปน[แก้]

เนเธอร์แลนด์ของออสเตรีย[แก้]

การปฏิวัติฝรั่งเศส[แก้]

ดูเพิ่ม[แก้]

อ้างอิง[แก้]

ที่มา[แก้]

  • Bitsch, Marie-Thérèse (1992), Histoire de la Belgique (ภาษาฝรั่งเศส), Hatier, pp. 73–75
  • Kann, Robert A. (1974), A History of the Habsburg Empire 1526–1918, University of California Press, pp. 229–230

ดูเพิ่ม[แก้]