เดอ ฮาวิลแลนด์ แคนาดา ดีเอชซี-7

เดอ ฮาวิลแลนด์ ดีเอชซี-7 (อังกฤษ: de Havilland Canada Dash 7) เดอ ฮาวิลแลนด์ แคนาดา ดีเอชซี-7 หรือ แดช-7 เป็นเครื่องบินโดยสารที่สร้างขึ้นเพื่อให้ขึ้นลงในระยะสั้น หรือ ลงบนสนามหญ้าได้ โครงการ แดช-7 เริ่มในปี ค.ศ. 1972 เครื่องต้นแบบเริ่มบินเป็นครั้งแรกในวันที่ 27 มีนาคม ค.ศ. 1975 เครื่องแรกจากสายการผลิตส่งมอบในปี ค.ศ. 1974

รายละเอียด ดีเอชซี-7[แก้]

ผู้สร้าง: บริษัท เดอ ฮาวิลแลนด์ (แคนาดา)
ประเภท: โดยสาร-ขนส่ง พิสัยบินใกล้ ขึ้นลงระยะสั้น
เครื่องยนต์: เทอร์โบใบพัด แพรท์ แอนด์ วิทนีย์ (สร้างในแคนาดา) พีที 6 เอ-50 ให้กำลังเครื่องละ 1,120 แรงม้า 4 เครื่อง
กางปีก: 28.35 เมตร
ยาว: 24.58 เมตร
สูง: 7.98 เมตร
พื้นที่ปีก: 79.90 ตารางเมตร
น้ำหนักเปล่า: 11,130 กิโลกรัม
น้ำหนักบรรทุกสูงสุด: 4,017 กิโลกรัม
น้ำหนักวิ่งขึ้นสูงสุด: 18,597 กิโลกรัม
อัตราเร็วเดินทางขั้นสูง: 434 กิโลเมตร/ชั่วโมง ที่ระยะสูง 4,570 เมตร
อัตราเร็วเดินทางไกล: 379 กิโลเมตร/ชั่วโมง ที่ระยะสูง 6,560 เมตร
เพดานบินใช้งาน: 6,770 เมตร
- 4,330 เมตร เมื่อเครื่องยนต์ดับ 1 เครื่อง
ระยะทางวิ่งขึ้นพ้น 10.7 เมตร: 710 เมตร
ระยะทางร่อนลงจาก 10.7 เมตร: 408 เมตร
พิสัยบิน: 1,504 เมตร เมื่อมีภารกรรมบรรทุกสูงสุด
- 2,293 กิโลเมตร เมื่อบรรทุกเชื้อเพลิงเต็มที่

อ้างอิง[แก้]

อภิวัตน์ โควินทรานนท์,อากาศยาน1979ฉบับเครื่องบิน,เอวิเอชั่น ออบเซิร์ฟเวอร์,กรุงเทพ,2522

บทความเทคโนโลยี หรือ สิ่งประดิษฐ์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล