เดอะลาสต์เลกเชอร์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เดอะลาสต์เลกเชอร์  
ผู้ประพันธ์แรนดี เพาช์ และ เจฟฟรีย์ ชาสโลว์
ชื่อเรื่องต้นฉบับThe Last Lecture
ผู้แปลวนิษา เรซ
ประเทศสหรัฐอเมริกา
ภาษาอังกฤษ

เดอะลาสต์เลกเชอร์ (อังกฤษ: The Last Lecture) เป็นหนังสือขายดีที่ถูกจัดไว้ในรายการ New York Times Best Seller[1] เขียนโดย แรนดี เพาช์ ซึ่งเป็นศาสตราจารย์ด้าน วิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์, human-computer ของมหาวิทยาลัยคาร์เนกีเมลลอน หนังสือเล่มนี้เรียบเรียงจากบทบรรยายของเพาช์ที่ชื่อว่า ความฝันในวัยเด็กที่เป็นจริง ในเดือนกันยายน พ.ศ. 2550

การบรรยายครั้งสุดท้าย[แก้]

เพาช์กล่าวในการบรรยายครั้งสุดท้ายของเขา ซึ่งมีหัวข้อว่า "ความฝันในวัยเด็กที่เป็นจริง" ที่ มหาวิทยาลัยคาร์เนกีเมลลอน ในวันที่ 18 กันยายน พ.ศ. 2550[2] เขาบรรยายเกี่ยวกับแนวทางการใช้ชีวิต ซึ่งเขาได้บรรยายมาอย่างต่อเนื่องในหลายสถานที่ ในสิ่งที่นักวิชาการชั้นนำคิดอย่างลึกซึ้งว่าเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา จากนั้นเขาได้ตั้งข้อสังเกตไว้หลายอย่าง เช่น "อะไรคือสิ่งที่คุณจะทำให้กับโลก ถ้าคุณรู้ว่าคุณเหลือโอกาสครั้งสุดท้าย"

หนึ่งเดือนก่อนการบรรยาย เพาช์ได้รับทราบว่าเขาเป็นมะเร็งตับอ่อน และคาดว่ามีชีวิตเหลือเพียงแค่หนึ่งปี ก่อนการบรรยาย เพาช์ได้รับการต้อนรับอย่างดีจากนักเรียนและอาจารย์มากกว่า 400 คน หลังจากนั้นเขาลงนั่ง แล้วกล่าวว่า "Make me earn it" จากนั้นมีผู้ฟังบรรยายด้านหลังบางคนตะโกนว่า "คุณได้สิ่งนั้น"

ระหว่างการบรรยาย เพาช์พูดอย่างมีความหวังและสนุกสนาน และยักไหล่แสดงอาการเสียดายที่ทราบว่าเขาป่วย ในระหว่างการบรรยาย เพาช์แสดงความแข็งแรงโดยการวิดพื้นด้วยมือข้างเดียว เขาสนใจอย่างยิ่งเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์และวิศวกรรม นอกจากนั้นเขายังมีลูกศิษย์และผู้ร่วมงานกับเขาเป็นจำนวนมาก เพาช์ยังเสนอให้ผู้ฟังได้แรงบันดาลใจในชีวิตจากชีวิตของเขา และสามารถนำชีวิตของเขาไปประยุกต์ใช้ในชีวิตตนเองได้

อ้างอิง[แก้]

  1. Hardcover Advice list, New York Times (2008-06-22).
  2. University Lecture Series: Journeys. Carnegie Mellon (September 18, 2007). I like littel man called boys -Retrieved on 2007-11-18.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]