เดอะคอส์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เดอะคอส์
ที่เกิดไอร์แลนด์
แนวเพลงป็อป, ร็อก, เคลติก
ช่วงปีค.ศ. 1990 - ปัจจุบัน
ค่ายเพลง143 Records
Lava Records
Atlantic Records
Warner Music Group
สมาชิกจิม คอร์
ชารอน คอร์
แคโรไลน์ คอร์
แอนเดรีย คอร์
เว็บไซต์thecorrswebsite.com

เดอะคอส์ (อังกฤษ: The Corrs) เป็นวงดนตรี 4 พี่น้องจากประเทศไอร์แลนด์ มียอดขายอัลบั้มกว่า 30 ล้านแผ่นทั่วโลก[1] โดยมีเพลงดังอย่าง What Can I Do, Dreams และ Breathless เป็นต้น ในปี 2005 เดอะคอส์ ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ (MBE) จากสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 เนื่องจากความสามารถทางดนตรี รวมถึงการออกแสดงหรือทำกิจกรรมเพื่อหาเงินช่วยเหลือในงานการกุศลต่าง ๆ[2]

สมาชิก[แก้]

ทั้ง 4 พี่น้องเกิดใน ดันดอล์ก มณฑลเลาท์ ประเทศไอร์แลนด์ เป็นลูกของนักดนตรี เจอร์รี่ กับ จีน คอร์ และเป็นหลานของ ปีเตอร์ คอร์ (มีศักดิ์เป็นลุง) อดีตนักฟุตบอลอาชีพที่เคยเล่นให้กับสโมสรเอฟเวอร์ตัน และทีมชาติไอร์แลนด์

ช่วงปลายปี 1995 ทางวงได้เพิ่มนักดนตรีอีก 2 คนคือ แอนโธนี เดรนแนน (กีตาร์) และ คีธ ดัฟฟี (กีตาร์เบส) ต่อมาในช่วงปี 2004 เจสัน ดัฟฟี น้องชายของ คีธ ดัฟฟี ได้เข้าวงมาเล่นกลองและเพอร์คัชชันแทนในช่วงที่แคโรไลน์ไม่สามารถเล่นกลอง หรือไปร่วมออกทัวร์คอนเสิร์ตได้ และมี คีแรน ไคลี เล่นแอกคอร์เดียน กับ คีย์บอร์ด

ประวัติ[แก้]

เนื่องจากพ่อและแม่เป็นนักร้องนักดนตรี ทั้ง 4 พี่น้องจึงได้คลุกคลีอยู่กับดนตรีมาตั้งแต่สมัยเด็ก ๆ พวกเขาได้รับการสอนเปียโนจากเจอร์รี ผู้เป็นพ่อ และมักฝึกร้องเพลง-เล่นดนตรีกันในห้องนอนของจิม พี่ชายคนโตอยู่เสมอ ในปี 1990 สี่พี่น้องได้เริ่มก่อตั้งวง เดอะคอส์ ขึ้น เพื่อเข้ารับการทดสอบคัดเลือกตัวแสดงประกอบสำหรับเข้าฉากในภาพยนตร์เรื่อง The Commitments ของผู้กำกับ อลัน ปาร์คเกอร์ โดยจิม ชารอน แคโรไลน์ รับบทเล็ก ๆ เป็นวงดนตรีไอริชในเรื่อง ส่วนแอนเดรีย ได้แสดงเป็นน้องสาวของพระเอก และมีบทพูดด้วยเล็กน้อย จากผลงานชิ้นนี้ทำให้พวกเขาได้พบกับ จอห์น ฮิวจ์ส ผู้รับหน้าที่จัดหาตัวแสดงให้กับภาพยนตร์ในขณะนั้น และกลายเป็นผู้จัดการของวง เดอะคอส์ ในเวลาต่อมา

4 พี่น้อง เดอะคอส์ เริ่มประสบความสำเร็จจากการได้แสดงเพลง "Runaway" ซิงเกิลแรกของพวกเขาในรายการ The Late Late Show ในช่วงปี 1993 แต่อย่างไรก็ตาม นอกจากในบ้านเกิดอย่างไอร์แลนด์แล้ว ชื่อเสียงของวงก็ยังไม่เป็นที่รู้จักมากนัก จนกระทั่งในปี 1994 เมื่อ จีน เคนเนดี สมิธ เอกอัคราชทูตอเมริกันประจำประเทศได้เห็นการแสดงของ เดอะคอส์ ที่บาร์เวียลานซ์มิวสิค ในเมืองดับลิน เธอจึงเชิญให้พวกเขาไปแสดงในงานฟุตบอลโลกปี 1994 ที่เมืองบอสตัน สหรัฐอเมริกา โดยก่อนถึงกำหนดกลับไอร์แลนด์ ทั้ง 4 พี่น้องได้ใช้เวลาระหว่างนั้น ตระเวนหาบริษัทแผ่นเสียงที่สนใจจะรับพวกเขาไว้ในสังกัด ซึ่งเจสัน ฟลอม รองประธานบริษัทแอตแลนติกเรคคอร์ดส ในเครือวอร์เนอร์มิวสิกกรุ๊ป แสดงท่าทีให้ความสนใจพวกเขา นี่จึงเป็นส่วนที่ทำให้ เดอะคอส์ ได้พบกับ เดวิด ฟอสเตอร์ โปรดิวเซอร์และนักแต่งเพลงผู้มีชื่อเสียง จากนั้นก็ได้เซ็นสัญญาเข้าเป็นศิลปินในสังกัดแอตแลนติกเรคคอร์ดส รวมทั้งได้แสดงเป็นวงเปิดในคอนเสิร์ตเวิลด์ทัวร์ของ เซลิน ดิออน ในปี 1996 ด้วย[3]

อัลบั้มแรก Forgiven, Not Forgotten ประสบความสำเร็จเป็นอย่างมากในไอร์แลนด์ ออสเตรเลีย สเปน และสวีเดน นอกจากนี้ยังได้ข้ามมาดังในอังกฤษ และแคนาดาด้วย

ในปี 1997 อัลบั้ม Talk On Corners นอกจากจะประสบความสำเร็จในไอร์แลนด์แล้ว ยังดังในอังกฤษด้วยยอดขายระดับ 9 Platinum ขึ้นอันดับ 1 บนชาร์ตอัลบั้มในประเทศอังกฤษ รวมถึงในประเทศอื่น ๆ และมียอดขายถึงหลัก Gold ในสหรัฐอเมริกา อัลบั้มนี้มีเพลงดังอย่าง "Dreams" เพลงเก่าของ ฟลีทวูด แมค, "What Can I Do?" และ "So Young"

ในปี 2000 อัลบั้ม In Blue มีเพลงฮิตอันดับ 1 ในอังกฤษเพลงแรกของวง คือเพลง "Breathless" [4]

ในปี 2001 ออกอัลบั้มรวมฮิต Best of The Corrs ซึ่งมีเพลง "All The Love In The World" และ "Would You Be Happier"

(จากซ้ายไปขวา) ชารอน แอนเดรีย และจิม ในคอนเสิร์ตที่กรุงเจนีวา เมื่อปี 2004

ในปี 2004 กับอัลบั้มชุดที่ 4 Borrowed Heaven มีเพลงฮิตอันดับ 6 ในอังกฤษเพลง "Summer Sunshine"

เดอะคอส์ ยังได้อัดเสียงร่วมกับ จอช โกรแบน ในเพลง Canto Alla Vita นอกจากนี้ยังได้ร่วมงานกับศิลปินดังๆ อย่าง ร็อด สจวร์ต, อเลฮานโดร แซนส์, รอน วู้ด จากวง เดอะโรลลิ่งสโตนส์, เชอริล โครว์ ในเพลง "C'mon, C'mon" และ โบโน จากวง U2

ในปี 2005 ออกอัลบั้ม Home เป็นอัลบั้มเพลงแบบไอริชดั้งเดิม ซึ่งส่วนใหญ่คัดมาจากหนังสือเพลงที่แม่ของ 4 พี่น้องซึ่งเสียชีวิตไปแล้วเขียนเอาไว้[5]

กรกฎาคม 2005 เดอะคอส์ ได้ร่วมคอนเสิร์ตระดับโลก Live 8 ที่เมืองเอดินบะระ โดยได้ร่วมแสดงกับ โบโน ในเพลง "One" ด้วย

มีนาคม 2006 เดอะคอส์ ตัดสินใจหยุดพักงานเพลง เนื่องจากอยากมีเวลาให้กับครอบครัว และแยกย้ายกันไปทำงานในด้านอื่น ๆ[6]

ผลงาน[แก้]

ดูรายละเอียดที่ ผลงานของเดอะคอส์

สตูดิโออัลบั้ม[แก้]

  • Forgiven, Not Forgotten (1995)
  • Talk On Corners (1997)
  • In Blue (2000)
  • Borrowed Heaven (2004)
  • Home (2005)
  • White Light (2015)
  • Jupiter Calling (2017)

อัลบั้มรวม[แก้]

  • The Best of The Corrs (2001)
  • Dreams: The Ultimate Corrs Collection (2006)

อัลบั้มแสดงสด[แก้]

  • The Corrs - Live (1997) - ออกวางขายในญี่ปุ่นเท่านั้น
  • The Corrs Unplugged (1999)
  • VH1 Presents: The Corrs, Live In Dublin (2002) - ออกวางขายในอเมริกาเท่านั้น

รางวัล[แก้]

รางวัลทางดนตรีที่ เดอะคอส์ เคยได้รับ[7]

ค.ศ. 1993
  • กุมภาพันธ์ : CARA Awards - Best New Comers
ค.ศ. 1996
  • มีนาคม : IRMA Awards - Best New Irish Act
ค.ศ. 1997
  • พฤศจิกายน : Premios Amigo - Best International Album (Forgiven, Not Forgotten)
  • ธันวาคม : Irish National Entertainment Awards - Best Irish Group
ค.ศ. 1998
  • พฤศจิกายน : Premios Amigo - Best International Group, Best International Album (Talk On Corners)
  • ธันวาคม : HMV Awards - HMV International Awards
ค.ศ. 1999
  • กุมภาพันธ์ : Brit Awards - Best International Group
  • พฤษภาคม : World Music Awards - World's Biggest-Selling Irish Act
  • ตุลาคม : Heineken-Hot Press Awards - Best Live Performance In Ireland by an Irish Act (Live at Landsdowne Road), Best Female Singer (แอนเดรีย)
ค.ศ. 2000
  • เมษายน : Capital FM's London Awards - London's Favourite International Group
  • มิถุนายน : Singapore Radio Music Awards - Best Pop Group
  • พฤศจิกายน : My VH1 Music Awards - Best Kept Secret
ค.ศ. 2001
  • มกราคม : NRJ Music Awards - Best International Band
  • เมษายน : Capital FM's London Awards - Concert Capital Award
ค.ศ. 2002
  • เมษายน : HotPress Irish Music Awards - Industry Awards (จอห์น ฮิวจ์ส), Rory Gallagher Musician Awards (แคโรไลน์), Best Pop Act
  • กันยายน : BMI Awards (2001 Pop Award)
ค.ศ. 2003
  • กุมภาพันธ์ : Irish World Awards - Best International Pop Act
ค.ศ. 2004
  • สิงหาคม : Big Buzz Awards - The Pepsi Award For Best Irish Act
ค.ศ. 2005
  • กันยายน : Big Buzz Awards - Best Irish Pop Act [8]
  • พฤศจิกายน : Ondas Awards - Special Jury Award[9]

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ Dreams: The Ultimate Corrs Collection เก็บถาวร 2007-09-28 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน warnermusic.co.th
  2. ↑ Ahern, Bertie Award of Honorary MBE to the Corrs, Roinn an Taoisigh, 7 พฤศจิกายน 2005
  3. ↑ Biography:The Corrs Allmusic.com
  4. ↑ Singer sues for Corrs’ No 1 hit The Sunday Times :March 20, 2005
  5. ↑ Where you live เก็บถาวร 2007-09-28 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน warnermusic.co.th
  6. ↑ Daniel Kilkelly "No new material planned for The Corrs" เก็บถาวร 2007-02-03 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Digital Spy, 25 มีนาคม 2006
  7. ↑ Premios de THE CORRS เก็บถาวร 2007-08-11 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, disfrutaloscorrs.com
  8. ↑ Big Buzz Magazine - THE WINNERS AND NOMINEES 2005 เก็บถาวร 2007-08-07 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, bigbuzzireland.com
  9. ↑ PREMIOS ONDAS 2005 NACIONALES MÚSICA เก็บถาวร 2007-09-28 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, premiosondas.com

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=เดอะคอส์&oldid=11248524"